Als je op zoek bent naar een mooi, creatief, inspirerend en leerzaam dagje uit, kan ik je het textielmuseum in Tilburg van harte aanbevelen.
Ik ben jarig vandaag. Dus ik mocht het zeggen.
En ik had het textielmuseum al jaren op mijn verlanglijstje staan van leuke plekken om te bezoeken. Vanwege de rol die innovatie er speelt, de rol die het museum heeft weten in te nemen als plek waar je zowel geschiedenis als moderne technieken kunt leren kennen.
Het was er niet druk (ik hoop dat het er soms wel druk is!) en we konden om de hoek parkeren, niet betaald (wauw).
Het is een prachtige locatie, een oude textielfabriek. Wollen dekens maakten ze er. En je kunt nog precies zien hoe ze dat deden. Als je mazzel hebt, zoals wij, zetten ze die machines nog even voor je aan!
We raakten aan de praat met een van de vrijwilligers. Hij was in 1953 als 14-jarige jongen zelf de fabriek ingegaan. Die stond aan de overkant, destijds. Maar hij runde precies dezelfde machines. 3. In zijn eentje.
Hij liet zien hoe scherp de spoel is die het draad heen en weer schiet. En vertelde hoe die er dan soms uitschoot. Dodelijk als hij tegen je hoofd kwam, een blauw plek als hij tegen je middel kwam of je borst en tegen je arm leverde een gebroken arm op.
Hij is, net als zijn vader die ook textielwerker was, hardhorend. Hij liet even horen hoeveel lawaai die machines maakten als ze aanstonden. En dat waren er twee, geen 100, zoals er destijds stonden. Ongelofelijk.
Er hangt een prachtig schilderij van Willink in de hal, van de eigenaren van een van die textielfabrieken. Ik zocht het af naar details. Waren de donkere wolken boven de fabriek achter hen, Willinks signaal dat het niet goed af zou lopen?
Hoe dan ook, prachtig om te zien. En de tentoonstelling zelf is zo mooi vormgegeven. En je kunt overal aanzitten, waanzinnig is dat.
Daarnaast is het lab. Daar maken ze prachtige moderne stoffen, in opdracht van kunstenaars en in samenwerkingen met innovatieve toepassingen. Overal staan mensen om uit te leggen wat die machines doen.
Boven was een prachtige expositie van een Finse kunstenaar wiens tekeningen in tapijten werden veranderd. Je kunt de stalen aanraken en zien en voelen hoe prachtig die in elkaar zitten met zoveel verschillende materialen, kleuren, texturen. Geweldig.
De jongens hadden een speelpakketje mee maar dat was voor hen net iets te ingewikkeld (2 euro dus geen buil gevallen). En toen ze het uitzichtdek hadden ontdekt, een zaal vol met ligkussens, kon ik ze waar ik ook liep in het museum horen gillen van de pret.
Erg inspirerend, die combinatie van historie, creativiteit, vakmanschap, kunstnijverheid, vriendelijkheid. Voor elk wat wils!
Het was het tripje naar Tilburg meer dan waard.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie