Owwwww zo veel gedachten deze vroege ochtend (vroeg voor jullie…hier is het al een uur later).
Ik zat heerlijk feeds te lezen in bed terwijl mijn arme echtgenoot door het huis rende om onze oudste de deur uit te krijgen. Zoals hij later een beetje gepikeerd uitlegde liet dat weinig tijd om de belangrijke zaken des levens, zoals het gesprek met de juf en het schoolkrantje vol met zinnen als
“During the next 6 weeks, students will be using a variety of reading strategies to make meaning of texts: picture cues, phonics, self-correction, context, word structure cues, prediction, an increasingly developed sight vocabulary, memory, punctuation, syntax, rereading and reading on“,
met mij te bespreken.
Over communicatie tussen echtgenoten gesproken! (zie verderop)
Maar terug naar die feeds.
Ik las Henk Jan. Ik wist niet dat ik er zelf in stond natuurlijk toen ik ging lezen. Ik was aan het lezen en genieten en lachen en toen zag ik mezelf. Bummer.
Nee, grapje.
Leuk!
Henk Jan en ik, we like.
Anyway.
Ik zat te denken aan Henk Jan’s blogstijl. Hij ‘knalt er een blog uit’ en dat doet hij ook. Hij knalt.
K N A L T.
Zoals een explosie het vrijkomen van energie is, zo knalt de energie uit zijn blog als hij zo ‘knalt’. Hij gaat, hij schrijft, hij doet een enter, een punt, en hop: PUBLISH.
(om met Henk Jan te spreken: “Schrijf, tik, schrijf door, haal eens een komma weg, zet ergens sneller een punt achter en knal gewoon door.”)
(zie je? Zelfs dat korte zinnetje knalt!)
Ik zat net nog even te denken aan wat hij zei over ‘persoonlijk bloggen’.
Er zijn Ik ken mensen die ‘persoonlijk bloggen’ in de zin van dat ze niet-zakelijk bloggen. Maar stiekem zijn ze soms niet zo heel persoonlijk. Persoonlijk is dat je je bloot geeft, dat je de lezer een kijkje gunt in de mens achter de facade.
Iedereen heeft een façade.*
(Zijsprong) Het ergste is als je je ‘persoonlijke’ blog gebruikt om De Façade te versterken en uit te breiden. Maar goed, ik volg geen bloggers die dat doen hoor. Dat is meer een Anglosaksich fenomeen. Wat Amerikaanse bloggers soms ‘marketing’ noemen. 😉 (einde zijsprong)
Je hoeft niet te vertellen over je huwelijkscommunicatieproblemen (ik hoop niet dat je ze hebt! natuurlijk) of over je grootste angst (voor spinnen of zo) of hoe stom je je werk vindt (ook hier: ik hoop niet dat dat zo is).
Maar er moet uit blijken dat JIJ het bent.
Het is het persoonlijke, dat overtuigt.
(die zin, dat is de kern van zakelijk bloggen, by the way. Het is het persoonlijke, dat overtuigt…).
*Martha: schrijf je dat zo? Façççade??
PS Ik las vanochtend ook dit heerlijke plog van Puur, oioioi, genieten. En deze onnavolgbare post van Petepel. En als je iets van hun posts terugvindt in de mijne vandaag, des te beter!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Klopt. Je hoeft helemaal niet je hele privéleven op internet te gooien om persoonlijk te bloggen. Het gaat inderdaad om de mens achter de facade. Ga het niet mooier maken dan het is. Je hoeft ook niet alles te delen.
En dank je voor het doorlinken 🙂
Dat doorlinken is gewoon een cadeautje voor de lezers…! 😉
Het persoonlijke in blogs is in ieder geval wel wat mij aantrekt in blogs. 🙂
Ja mij ook!
Interessant stuk dat je hebt geschreven!
Om misschien eens bij stil te staan; misschien zegt de façade wel bijna net zoveel over iemand als wanneer iemand zich bloot geeft, of is dat slechts de psycholoog in mij die dat hoopt te denken..?
Ja dat is misschien wel zo. Maar is het niet leuker om de echte persoon te leren kennen? Façades voelen zo…leeg.
ja, die nep openheid: http://jacobjanvoerman.nl/mijn-eigen-stem/
en ja lekker alles kunnen bloggen, ik miste het, en daarom doe ik het nu weer 🙂 fijn, om te hebben, zo’n uitlaatklep
Ja…heerlijk!!