Ik las een oproep op LinkedIn. Het ging om een netwerk voor vrouwen. Een cursus voor vrouwen, eigenlijk.
De pay-off was hoe leuk het is als je gevraagd wordt voor leuk werk.
En dat je dat kunt leren (was de boodschap).
Inbound marketing, kortom: zoveel (online) doen en zo zichtbaar zijn dat de klanten vanzelf naar je toe komen. Fantastisch concept. Ik geloof er in, in inbound marketing. Pull vs push. Permission based. Etc. etc.
Maar ik geloof er ook niet in. Niet in de zin van dat het de gouden greep is, de panacea, de zilveren kogel of het gouden ei.
Ik kreeg er een beetje de kriebels van, eerlijk gezegd, van de opmerking dat vrouwelijke ondernemers en zzp-ers het zo leuk vinden om gevraagd te worden om leuk werk te doen.
Ik krijg er een beetje een muurbloempjesidee bij. Mooie jurk aan. Komen opdagen op het bal. Balboekje in de hand. Gaan zitten als de dans begint. En wachten tot je gevraagd wordt.
Wie wacht tot hij of zij gevraagd wordt, kan soms lang wachten.
Het is niet dat mensen je niet kennen. Of dat je niet iets zouden willen vragen. Of dat ze je de business niet gunnen. Dat is het allemaal niet.
Maar het kost nu eenmaal meer om iets te vragen dan om gewoon ja of nee te kunnen zeggen op de vraag van een ander. Ga maar na.
Het is heerlijk als de mailtjes en telefoontjes met opdrachten gewoon binnen komen waaien. Je hoeft alleen maar ‘ja’ te zeggen. Op reply te drukken.
Het kost veel meer tijd en energie en denkwerk om de vrager te zijn.
En dat geldt ook voor jouw (potentiële) klanten. Het kan best zijn dat ze geen zin hebben om jou of iemand anders iets te vragen terwijl ze wel een onderliggende behoefte hebben waarin jij kunt voorzien.
Wachten tot je gevraagd wordt is zo passief.
Het klinkt wel ideaal. Maar het maakt mij ook ongeduldig. Soms moet je gewoon in actie komen. Zelf vragen om een deal of gewoon om iets anders. Een gesprek, een contact. Of een vraag stellen als:
- Kan ik je ergens mee helpen?
- Hoe kan ik je helpen?
- Waar ben je momenteel mee bezig?
- Heb je dit artikel gezien?
- Ken je iemand die behoefte heeft aan mijn oplossing?
- Heb je zin om weer eens koffie te drinken?
Als je niets vraagt, komt er geen actie.
Er zijn mensen die heel succesvol zijn door enorm veel online content te genereren en zo massa’s leads genereren en klanten krijgen. Maar er zijn ook heel veel mensen die dat niet lukt. Of die dat niet kunnen.
Die blijven zitten tot ze gevraagd worden. Terwijl de vraag nooit komt.
Inbound marketing is een mooi concept. Maar als je al die mooie online technieken eenmaal hebt toegepast, je blog en je ebook en je whitepaper en je emaill-inschrijfformulier hebt gemaakt, is het niet over.
Dan is het tijd om zelf rond te gaan vragen.
Go for it. Chasen. Actie!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
We leven in een wereld waar alleen een vlotte babbel nog waarde heeft. De reden dat dit soort cursussen/workshops immens populair zijn is de enorme potentie van hen die geen vlotte babbel hebben en die niet geslaagd zijn in cursus “spreken in het openbaar”. Ze willen wel maar ze kunnen niet.
Wat mij het meeste stoort is het onbegrip en de minachting waarmee de vlotte babbelaars praten over de ‘muurbloempjes’.
Weet je wat nog meer energie kost dan de vrager zijn? Jezelf dwingen een vrager te worden terwijl dat niet in je aard ligt. Jezelf dwingen te zijn wat je niet bent. Waarom vallen zoveel zzp’ers terug op ‘afwachten’? Omdat ze zo moe zijn van die constant pushende babbelaars waar ze nooit aan zullen kunnen tippen.
Of klink ik nu té bitter?
🙂 http://www.anjavanginneken.nl/wat-kan-ik-voor-je-doen/
Mooi stuk Anja. Het is gewoon niet makkelijk. Nobody said it was easy! Maar zie het comment van Martine onder dat stuk ‘Waarom je goed moet nadenken …” – ik filter die mensen gewoon uit mijn timelines. Geen zin in. Hoef ik niet te horen en niet te zien. Ik zoek positieve mensen om me heen die ik kan vertrouwen en die mij willen zien slagen. 🙂
Het is altijd zonde als je je laat weerhouden door wat anderen wel of niet doen en al helemaal door wat anderen zeggen. Dat andere mensen vlotte babbels hebben, wil niet zeggen dat jij niet je brood kunt verdienen door hetzelfde te doen. Het wil trouwens ook helemaal niet zeggen dat ze zelf daadwerkelijk hun brood verdienen met/door al die vlotte babbels!
Er is niets mis met muurbloempjes. Ze moeten alleen, als ze althans zelfstandig zijn, een manier vinden om relaties aan te knopen en zo opdrachten te vinden. Dat is het lastige van zzp-er zijn: je moet je eigen inkomen vinden.
Misschien kun je als muurbloempje wel praten met andere muurbloempjes. Er zijn er vast die op zoek zijn naar iemand die kan wat jij kunt. Misschien kun je een gestructureerd plan maken om met mensen in je netwerk (oude opdrachtgevers, oud-collega’s, mensen van de sportclub) afspraken te maken en koffie te drinken en eens te horen of zij ideeën voor je hebben.
Zzp-er zijn is uberhaupt een ontdekkingsreis waarin je jezelf moet ontwikkelen op vlakken die je misschien niet eerder hebt aangesproken. Maar dat wil niet zeggen dat je het niet kunt. Of dat muurbloempjes altijd in het nadeel zijn.
Ik heb zo’n vermoeden dat je met een grote mond het verst geraakt in de (online) wereld. De grootste kunst is dan nog om niet opdringerig of arrogant over te komen. Maar durven vragen is inderdaad de eerste stap. Anders kan je lang wachten.
Nou, idd, dat afwachten, da’s ook typisch vrouwelijk trouwens. Niet alleen voor zzp-ers overigens. zelf actie ondernemen is nog veel leuker dan gevraagd worden. Las ik laatst een goed boek over “F*ck die onzekerheid”. Voorenaen doe steeds maar wachten tot ze gevraagd worden, Maar het wachyen eigenlijk wel zat zijn….
ja joh dat wachten is niets! Er op af. Waarom mannen wel maar vrouwen niet?!
Het lijkt wel zo. Maar consistent mensen helpen en vermaken werkt toch beter, uiteindelijk.