Ik voel me slecht, de laatste tijd. Over mijn eetgewoonten.
Ik eet nauwelijks fruit, namelijk. Als kind al tegenzin en weerstand. Ik probeer het te veranderen maar na 41 jaar is het nog niet gelukt.
Nu had ik verder altijd het idee dat we het redelijk deden, qua voeding.
Misschien komt het door mijn tijd in Amerika. Die vertekent. Amerikanen kunnen vaak niet echt koken (volgens de Europese standaard van wat ‘koken’ is) en als ze het kunnen, doen ze het vaak vooral op Thanksgiving. Mensen eten kant-en-klaar-maaltijden en kinderen krijgen chips als snack mee naar school – ook die van hoogopgeleide ouders.
Dus mensen als wij, die de binnenste schappen van de supermarkt vermeden en alleen in de buitenste isles shopten, waren ‘gezond’. (in de VS lagen de groenten, het vlees, de zuivel, vaak in de buitenste kring van de supermarkt. In het midden staan de lange rijen met vriezers met kant-en-klaar-maaltijden. Het verhaal ging destijds zelfs dat sommige supermarkten de meeste fruit en groente weggooiden maar dat het als een soort marketingtruc mensen een goed gevoel gaf over de supermarkt om het te zien liggen).
Door de jaren heen hebben we bewust ons eetpatroon veranderd. We zijn gestopt met room en créme fraîche, vroeger favoriete ingrediënten. We eten steeds minder vlees. We drinken alleen biologische melk en eten biologische yoghurt en biologische eieren.
Toen we in Turkije woonden, zijn F. en ik kilo’s afgevallen met een speciaal dieet.
Was goed. Er is denk ik weer een beetje aangekomen maar we zijn ons bewuster van wat we eten en waarom en wanneer we dingen (willen) eten dus dat is goed.
Natuurlijk willen we goed voor onze kinderen zorgen. Onze jongens proberen we altijd een beetje groente te laten eten. Ze krijgen fruit mee naar school en na school. We proberen zelf ook voldoende groenten te eten. We eten iedere zaterdagochtend weliswaar pannenkoeken (een van de tradities die we van land naar land hebben mee weten te nemen), maar die maken we van volkorenbloem.
We hebben iedere vrijdag pizza-movie-night (onze Amerikaanse traditie), maar onze pizza’s maken we zelf met volkorenbloem en de saus maken we ook zelf. Niet gezond, wel prima, vind ik.
We gaan hooguit een keer per jaar naar de McDonalds, als het niet per twee jaar is. Ik ben eigenlijk tegen de Mac maar het komt wel eens voor, onderweg. We gaan ook heel af en toe naar de snackbar. Maar niet vaak.
Ik kook eigenlijk niet met zout – zeker als de kinderen het ook eten.
Gewoon een afgeleerde gewoonte.
Ik maak al meer dan 10 jaar mijn eigen granola, krokante muesli. Iedere ochtend eten F en ik dat. De jongens eten de ‘cheerios’ van de Albert Heijn. Mét suiker maar ook met vrij veel volkorenbloem.
We koken altijd vers, iedere avond, waar we ook gewoond hebben (nou goed, in Turkije had ik een te gekke app die me af en toe verleidde tot het bestellen van eten). F. en ik eten als snack humus met groente en ongebrande, ongezouten noten. Het standaardtoetje van de jongens is yoghurt met een beetje honing of hagel.
We hebben vrijwel nooit snoep in huis. Cola krijgen ze niet, alleen sinds korte af en toe een Fanta voor de oudste. Ik maak onze tomatensaus altijd zelf, van verse tomaten.
Koekjes eten we meestal alleen als we ze zelf maken. Ik bak onze taarten en cakejes voor verjaardagen altijd zelf.
Het lijkt niet zo slecht maar toch voel ik me slechter en slechter er over.
Omdat we geen kokosolie gebruiken, snap je? Omdat we nog suiker eten en dierlijke vetten. Omdat we mazzel hebben als we onze kinderen een paar stukjes wortel of komkommer kunnen aansmeren.
Omdat we nog suiker eten. Omdat we nog kaas eten. Omdat we nog vlees eten. Omdat we nog, nou ja…omdat we nog eten!
Het is natuurlijk prima om gezonder te willen leven.
Ik vind het positief dat we ons met zijn allen afvragen waar ons voedsel vandaan komt.
Wat er nou echt gezond is en wat nou echt ongezond. Hoe iets gemaakt wordt. En waarom DE NUTELLA PALMOLIE BEVAT (die vraag houdt ons gezin bezig. want we vinden het zielig dat de aapjes geen bos meer hebben omdat wij nutella willeneten!)(by the way, palmolie zit echt in bijna alles dat je op je brood kunt smeren dus palmolie-vrij leven is nogal een challenge).
Maar het lijkt wel of hoe goed ik het ook probeer te doen, het nooit goed genoeg is. Er zijn altijd mensen die iedere dag smoothies drinken in plaats van ongezonde yoghurt (?). Er zijn altijd mensen die stoppen met alle suiker. Er zijn altijd mensen die gezonder leven.
Ik voel me een soort van roker.
Uitgekotst door de maatschappij. Ongezond. Als ik ziek word, zal het wel aan mij liggen. Had ik maar meer kokosolie en minder dierlijke vetten moeten eten. Had ik maar meer salades in jampotten moeten maken en ‘overnight oats’.
Maar ik wil geen salade in een jampot. En ik wil mijn eigen granola als ontbijt in plaats van smoothies. Ik houd na al die jaren nog steeds niet van fruit al weet ik dat het slecht is. Ik eet soms chocolade.
Wat ik wil is redelijk gezond leven met producten die verantwoord zijn, mits ik ze kan betalen.
Met groente en fruit (nou ja, voor de kinderen, ik eet liever extra groente dan fruit). En zonder die stomme palmolie. En ik vraag met af of we wel Quinoa moeten eten, als dat betekent dat het vanuit Peru moet worden overgevlogen en de lokale mensen hun eigen inheemse product niet meer kunnen vinden.
Maar verder doe ik gewoon mijn best. En ik begrijp dat anderen het anders doen dan ik. En ik begrijp dat er ook andere mensen zijn die het niet lukt om zo te leven.
Ik weet wel dat er mensen zijn die geen oordeel hebben over de mensen zoals ik, die het niet lukt om zo te leven (of het niet willen).
Maar ik ben blij dat ik niet meer op Facebook kijk. Want ik denk dat ik daar heel veel smoothies zou tegenkomen. Mijn twitter feed zit er in ieder geval vol mee.
Het is net een beetje als met angstmarketing voor kleine zelfstandigen.
Weet je wel? Van die marketing waar ik me al jaren druk om maak. Net als daar zit onder de positieve boodschap een negatieve verscholen.
Onder het verhaal over dat je succes kunt hebben zit het verhaal dat falen je eigen schuld is.
Ik weet het niet.
Ik wil geen overnight oats.
En ook geen sapje van boerenkool.
En zeker geen blauwe bessen.
(en, I, als je dit leest, ik respecteer de havermoutbananeneierpannekoeken maar brrr, wij gaan toch gewoon lekker Turks ontbijten hoop ik??? :))))
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
blij dat je op het eind weer zegt wat je zelf wel en niet wilt eten! 😉 Zo bewust zijn is al heel wat, dat je niet klakkeloos koopt en eet. Maar het gaat zo vaak meteen in het extreme en soms moet je volgens mij gewoon keuzes maken/balans zoeken. Ik koop bijv. groente bij een boerderijwinkel, is niet (allemaal) biologisch maar wel lokaal en betaalbaar gezond voedsel.
Ja, dat is het ook he. Prima om dingen op te nemen in je levensstijl. Maar extremen, daar zet ik mijn vraagtekens bij. Of het doen omdat iedereen het doet.