Ik had vanochtend met een kleine groep medestudenten een soort van privécollege van Cor, georganiseerd door Anna-Maria. Over flow. De mentale staat, niet het magazine. Hoezo, ideale combi van mensen en onderwerp?
Meer lezen over Flow?
Cor bestudeert creativiteit en kan daar heel veel over vertellen. Hij geeft er zelfs les in. Anna-Maria organiseert uitjes, als geen ander. En beide verbinden ze mensen. Zie daar.
Er waren heel veel interessante dingen te horen, vanochtend, te veel om op te noemen. Wéken blogvoer. Maar waar we op het einde over kwamen te praten – onvermijdelijk – is iedere dag bloggen.
Cor blogt net als ik iedere dag. Hij heeft een heel ritueel voordat hij gaat bloggen. Daar heeft hij een mooi filmpje over gemaakt (hier).
Cor en ik maken dan ook allebei mee dat mensen ons vragen hoe we het volhouden, iedere dag bloggen. Hoe we het doen. Waarom we het doen.
Maar, en nu komt het, Cor merkte op dat niemand hem ooit vraagt naar de inhoud van zijn blog. Het gaat altijd over het hoe en waarom.
Verdraaid, dacht ik.
Mensen vragen mij ook nooit naar de inhoud. Hoe ik nou blog wat ik blog, waarom ik nou blog wat ik blog.
Gek, he?
De conversatie over iedere-dag-bloggen gaat altijd over het proces en het presteren, in de zin van iets publiceren. Nooit over de kwaliteit van wat ik publiceer.
Nu is dat eigenlijk bij het hele denken over flow ook zo. Het gaat om het innerlijke proces, hoe iemand een activiteit ervaart. Dat iemand in flow zit tijdens het bloggen, sporten, schaken, denken wil niet zeggen dat het resultaat van die flow uitmuntend is of zelfs beter dan dat van anderen. Alleen dat je er plezier aan beleeft.
Het is bewezen dat een toestand van flow leidt tot meer creativiteit (lees hier meer) maar niet dat het leidt tot betere prestaties en resultaten.
Flow zorgt er kortom voor dat ik bloggen leuk vindt en dat ik blijf bloggen, maar zegt niets over hoe goed ik blog en of ik beter blog dan eerst en of ik beter blog dan anderen.
Misschien heeft het te maken met de reden dat we praten over iedere dag bloggen, met de motivatie van mijn gesprekspartner. Die gaat het niet om mij maar om zichzelf. Die heeft niets aan mijn inhoud, alleen aan het leren van mijn proces.
Maar toch.
Hij heeft me toch weer aan het denken gezet, professor Cor.
Cor en Anna-Maria, bedankt!
PS Klein beetje opscheppen: omdat ik Hongaars spreek heb ik geen fonetische vertaling nodig om de naam van meneer Csíkszentmihályi, de man die flow bedacht, correct uit te spreken. Dingen-die-je-nog-niet-wist-over-Elja. Sziastok!
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Toen ik in 2012 begon met dagelijks te bloggen – of toen je me aanzette tot dagelijks bloggen, het is maar hoe je het wilt verwoorden – vroeg ik me zelf af hoe ik in hemelsnaam de balans moest gaan vinden tussen het dagelijks produceren van blogposts en mijn eigen criticus die ronduit weigert om een ‘blogpost omdat er nu eenmaal een blogpost moet komen’ te plaatsen. Tuurlijk varieer ik wel in de zwaarte van de inhoud maar het moest uiteindelijk vooral gaan om juist daar beter in te worden, niet in het stabiel en dagelijks produceren van een stukje.
Mijn uitdaging leek me, en bleek dat ook te zijn, om dagelijks te bloggen over een inhoudelijk onderwerp dat past bij mijn blog. Maar precies zoals jij ook constateert, beschouwde de buitenwereld vooral die hoge frequentie als het bijzondere. Gelukkig kreeg ik ook wel reacties over de inhoud maar het was wel de hoofdreden waarom ik het jaar erna stopte met dagelijks bloggen. Ik kon en wilde het zelf ook niet als het hoofddoel beschouwen en dat ga je stiekem toch wel doen als anderen het er vaak/constant over hebben.
Maar weet je? Ik vind het nog steeds wel lastig. Die flow van het bloggen, daar gaat het toch wel erg vaak over. Maar hoe je beter wordt in bloggen (niet in je bereik, SEO of aantrekken van adverteerders), beter wordt in schrijven, beter wordt in het overbrengen wat je wilt overbrengen … daar ligt nog veel onontgonnen gebied. Misschien zou dat eens de volgende revolutie in blogland kunnen worden 🙂
Nou, dat zou wel moeten! Ik had vandaag een heel gesprek met Cor daarover (en nu weer input voor een nieuwe blog post er over). Het is toch gek dat niemand vraagt: HOE kom je nou tot die inhoud? WAT is nou de inhoud? Dat niemand analyseert wat die inhoud wel of niet succesvol maakt? Of hoe het komt dat jij en Cor en ik zoveel waardevolle banden hebben opgebouwd door dat dagelijks bloggen? Waar hem dat in zit? Altijd die focus op frequentie. Gek hoor.
🙂
Mooi geschreven. Heel erg interessant ook om eens over na te denken!
Nou he? Cor zette me enorm aan het denken. Nog steeds!
Elja!
Wat een mooi verslag!
Tot snel
Cor