Toen ik vanochtend de stroop pakte om op mijn Amerikaanse pannenkoeken te doen, vroeg ik me opeens af wat het verschil was tussen stroop en schenkstroop. En waarom Nederlandse stroop zo anders is dan Engelse en Amerikaanse stroop.
(In Engeland hebben ze geen Nederlandse, in Amerika hebben ze geen Engelse, en in alle landen hebben ze Amerikaanse/Canadese. Da’s weer een stukje marketingpower van de Amerikanen, he.)
Je weet wel. De luxepositie van een zondagochtend waar je alleen maar denkt aan onbelangrijke vraagstukken als het verschil tussen stroop en strop en aan de vraag hoe je voor je jongens de legopoppetjes kunt terugvinden (mijn LEGO-taak is altijd ‘sorteren’ of ‘zoeken’) terwijl zij ruimteschepen aan het bouwen zijn.
Meneer Lyle, van Lyle & Tate, het bekende golden syrupmerk, was zwaar religieus, las ik, al surfend over het internet. Daarom staat op mijn favoriete product, dat ik al sinds ik een jaar of 15 ben meezeul uit Engeland*, een dode leeuw met vliegen er omheen. Kijk maar. Plaatje hierboven.
Alleen had ik nooit gezien dat het een leeuwenkarkas was. Met vliegen.
Blijkt dat meneer Lyle, wiens medewerker de golden syrup uitvond, zeer religieus was en het verhaal van Samson die de leeuw die hij eerder doodt terugvindt met een zoet spul in zijn ingewanden, wel toepasselijk vond voor de golden syrup.
Perfecte marketing, niet? Eet onze stroop, want het is zo zoet als het rottende karkas van een leeuw.
Brrrr.
Misschien dan toch maar de gewone Hollandse schenkstroop die we al die jaren meezeulden de wereld over maar nu gewoon in de Albert Heijn kopen zo veel en zo vaak we kunnen!
Mjam.
*hoeft niet meer, staat gewoon in de supermarkt nu! Behalve als je het leuke blikje wilt, want dat heb ik nog niet gezien hier.
PS: Golden syrup is lekker op pannenkoeken maar ook op ijs (hmmm) en perfect in taarten, cakes en granola bars. Maar wel heel ongezond natuurlijk. Dus ik heb niets gezegd.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Whaaaa, hoe verzin je het om hier een blog over te schrijven?
hahaha! you know me. Ik moet het dan gewoon kwijt aan jou/jullie!
Trouwens, het was vroeger ook al te koop in Nederland, want mijn moeder had en heeft altijd Lyle’s. Weet overigens niet waar ze het vroeger kocht – maar niet in Engeland, dat weet ik wel.
Er zat in Den Haag zo’n Engelse specialiteitenzaak, die had het bijvoorbeeld. Misschien zoiets? Zo’n expatwinkel?
Niet ongezonder dan schenkstroop toch?