Gisteren was een rare dag. Ik was zenuwachtig en tegelijkertijd een beetje verslaafd aan de spanning. Ik heb letterlijk niets anders gedaan de hele dag dan heen en weer gaan tussen mijn twitterstromen. Mijn lijst met journalisten en andere mensen die vanuit en over Turkije rapporteren en mijn twitter mentions en een Facebookgroep waar ik lid van ben en waar mensen lieten weten waar ze mee bezig waren.
Ik heb een soort kater, denk ik. Een informatie-kater. Een soort verslaafd-aan-nieuws-kater.
Ik heb net mijn browser even nagekeken om een overzicht te krijgen van de informatie die ik gisteren heb gelezen. Niet alles staat er in maar het geeft een goed beeld. En het geeft jullie meteen een beeld van wat er in Turkije gebeurt. Ik heb geprobeerd even mijn gedachten er bij te zetten, niet zo zeer politiek (die heb ik wel, natuurlijk) maar vooral ook vanuit het oogpunt van blogs en social media en de rol die ze spelen.
Dan ga ik nu weer even ECHT aan het werk en proberen Twitter met rust te laten. Volgens mij begint het in Istanbul weer wat rustiger te worden en gaan we de fase in van zoeken naar een oplossing en een stap vooruit. Dus ik kan denk ik Twitter even met een gerust hart dichtlaten… 🙂
PS En dank voor alle lieve berichten en comments en tweets! Alles goed dus en alles veilig voor mij en mijn gezin!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Fijn dat het veilig is.
Fijn te horen dat het met jullie goed gaat. Met zoveel tumult en chaos is een ligt een ongeluk in elke klein hoekje.