- Afteldag: 27 (+3)
- Aantal woorden: 48.307
- Aantal pagina’s: 141
- Aantal hoofdstukken af: het vordert gestaag (nog steeds)
And the beat goes on
De dag dat ik de vorige update in deze reeks schreef, heb ik van 6 uur sochtends tot 10 uur sochteds geschreven. Daarna heb ik Kerstpauze gehouden. Maar vandaag heb ik de hele dag geschreven. Aan de voortgang te zien gebeurt er ook echt iets. Zo’n pauze is best goed, want er komt een ochtend dat je wakker wordt met de volgende zinnen in je hoofd.
Dan ga ik nu mijn uitgever mailen met exucses dat ik mijn deadline heb gemist 🙂
Laterrrrrr
PS Misschien heb ik het allemaal te groot en moeilijk gemaakt????
PS Als dit een verhaal is waarin ik probeer verslag te doen van mijn denkproces, moet ik eigenlijk iets meer zeggen. Ik denk ik een beetje een dipje heb maar ook weer niet. Als je na een dag steady doorwerken nog lang geen einde in zicht hebt, is dat enerzijds leuk (want schrijven is leuk en het proces is geweldig) maar het is natuurlijk ook een beetje een moedeloos gevoel. Want wanneer is het dan wél bijna af? En heb ik het dan allemaal niet te groot gemaakt? Is het normaal om er zo lang mee bezig te zijn (ik kreeg een tweet van iemand die in een paar dagen tijd zijn zoveelste boek had afschreven)? Maak ik mezelf gek? Ik heb vandaag een paar dingen veranderd om het mezelf makkelijker te maken, zoals iets dat een lang hoofdstuk met veel uitzoekwerk zou worden veranderd in een kort kader (het was totaal onnodig om het lang te maken). Maar wanneer is het klaar?? Niet alleen moet ik nog veel schrijven, ik moet ook echt nog heel veel doorlopen en aanpassen en doorlezen en zorgen dat de lijn klopt en overal voorbeelden en interviews in verwerken en de begrippenlijst uitwerken en quotes zoeken en en en en en en en …??? Als ik terugdenk aan mijn eerste boek was dat echt een eitje! Korter is echt makkelijker ….!
Aftelblog
Ik lever over 20 dagen het concept van mijn derde boek, getiteld ‘Super social’, in bij de uitgever. En ik tel af met blogs. Voor mezelf en voor het nageslacht. Hier vind je de rest:
- Dag 1/22: There’s no such thing as writer’s block
- Dag 2/22: Een boek schrijven is romantisch
- Dag 3/22: Sommige woorden tellen dubbel
- Dag 4/22: Schrijven vanuit de inhoudsopgave
- Dag 5/22: Waarom zou je een boek schrijven?
- Dag 6/22: (publicatiedatum: dag 7/22) Refocus
- Dag 9/22: Van boekidee tot conceptboek
- Dag 10/22: Rust roest
- Dag 12/22: Inspiratie fascinatie
- Dag 14-15/22: Je kunt pas boetseren als je een vorm hebt
- Dag 19/22: Boek in je hoofd
- Dag 27/22: Deadlines zijn indicaties
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Peter Pellenaars zegt
Een stok achter de deur (deadline) kan in veel gevallen productief werken om meer vaart en urgentie in een (schrijf)proces te krijgen. Maar pas op dat het geen doel op zich wordt. Er zijn natuurlijk deadlines die onoverkomelijk zijn. Die gehaald moeten worden omdat anders de kans voorbij is. Het lijkt me dat bij dit boek de deadline flexibel is. Dat je hooguit moet oppassen dat de content van je boek niet achter gaat lopen qua actualitiet wanneer je de deadline verschuift. In die zin kan het dus wat extra werk met zich meebrengen. Daar tegenover staat dat het beter is verder te blijven schrijven, schaven en schrappen totdat het voor je gevoel helemaal af is. Het blijft tenslotte een artistiek proces en dat kun je niet altijd afdwingen. Hou vol!
Elja Daae zegt
Komende week ga ik knallen, zodat ik een eerste concept kan inleveren. Er komt daarna vast nog genoeg feedback en dus werk! Maar dan is de basis in ieder geval af. Het lukte niet echt, met de kinderen om me heen in een klein vakantiehuisje, dat schrijven …