Las net interessant artikel over de waarde van (echt) contact.
In de zin van: elkaar in de ogen kunnen kijken.
De journalist en sommige onderzoekers stellen vast dat echt contact, fysiek contact en elkaar in de ogen kunnen kijken, het zeldzaamst en daarmee het kostbaarst zal worden in de toekomst.
Het deed me denken aan mijn iPhone en hoe moeilijk ik het vind om die gewoon weg te leggen als ik met mijn gezin ben. Belachelijk natuurlijk! Ik ben er steeds meer op aan het letten.
Ik heb veel ervaring met het verschil tussen virtueel en IRL contact. Ik woon al 7 jaar ergens anders dan mijn vrienden en familie. En ik werk al 4 jaar op afstand van collega’s.
Je kunt heel veel virtueel doen, qua relatie en band en contact.
Maar helemaal hetzelfde is het toch niet.
Niets is zo kostbaar als IRL contact. Zo is het. En zo blijft het.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Vraag me af of we niet generaties vol neuroten tegemoet gaan. Ik geef – als vrijwilliger – taallessen aan twintigers, en ik merk dat de maximale aandachtsspanne voor de realiteit 10 minuten is. Dan móet de smartphone gecheckt worden, en gewhatsappt, en zo meer. Ik voel me inmiddels echt een ouwe l*l, als iemand die nog de mobiel uit- of in ieder geval op stil zet tijdens een gesprek of etentje.
Misschien moet je een drempel inbouwen vwb het kijken op je iPhone. Een hoesje wat een extra handeling vereist. En dan voorop ook nog eens een waarschuwing in de trant van: Hé Elja, heb je niets anders te doen!?
Stof tot nadenken weer. Mooi! Dankjewel Elja 🙂
Is het niet heerlijk? Dat wij mensen zijn!?