De hele dag genikst zoals beloofd. In het bos gewandeld. Uitgeslapen. In pyama rondgehangen tot 11:00. Ontbeten. Gespeeld. Gelezen. Koffie gedronken hier, koffie gedronken daar (mijn moeder en mijn schoonmoeder zitten ook in huisjes in hetzelfde park).
Heerlijk.
En toen in de middag dacht ik, tijd voor boodschappen.
Tijd voor de Kerst-Albert-Heijn.
Ik schaam me om het te zeggen, maar als we met Kerst in Nederland zijn, is dat een hoogtepunt voor mij. Naar de Albert Heijn met al die kerstproducten. Heerlijkheerlijkheerlijk. Al die leuke chocolaatjes en leuke tafelkleedjes en leuke versierinkjes en speciale broodjes en speciale kaasjes en lekkere dingen en versier-kerstkoekjes en, en, en…
Nou goed.
Ik kan me maar moeilijk inhouden, over het algemeen.
Dat past dus eigenlijk niet in mijn langzaam ingezette ‘bewuster kopen’-strategie (zo heb ik dit jaar het vorig jaar bij de AH gekochte kinderkerstkleed gewoon vanuit Istanbul weer meegenomen in de koffer naar Nederland! Omdat ik wist dat ik anders ten prooi zou vallen aan nog een kerstkleed. Bewust van mij, he?).
Er is wel een moment gekomen de afgelopen jaren dat ik dacht: het gaat wel een beetje ver, allemaal, misschien. De onzintroep die de AH verkoopt en die ik als een mak schaap in mijn karretje gooi. Awwwww dat zullen de jongens leuk vinden! Dacht ik dan.
Ik wordt altijd heen en weer geslingerd tussen weerzin en zin, zeg maar, in de Kerst-AH.
Opperdepop
Maar wat blijkt: alle Kerstdingetjes waren al op en weg, uit de lokale AH hier in de buurt van Hoenderloo. Het was best een grote maar er stond nog maar een kartonnen Kerstpaal. Weet je wel, zo’n tijdelijk kerstschap. Met wat koekjes. Dat was het al.
Nu werd ik dus heen en weer geslingerd tussen teleurstelling en opluchting. Want ik ging NIET met 200 onnodige dingen de winkel uit. Maar het was ook lang zo leuk niet als anders, om de (kerst) boodschappen te doen.
En ik was ook een beetje beledigd. Want wat als ik, als werkende ouder, vandaag pas tijd had gehad om boodschappen te doen? Of morgen? Of dinsdag? Dan was alles dus al op geweest.
Haha. Onzin, he. Ik vind het eigenlijk ook wel weer goed, dat al die belachelijke overvloed al weg is.
Maar ik vraag me wel af of het nou beleid is?
Of pech? Bewust te weinig ingekocht? Ervaring van voorgaande jaren dat het anders niet meer verkoopt? Of is de economie zoveel meer aangetrokken dan vorig jaar dat het onverwacht was, al die verkoop? Of ligt het aan de omgeving die misschien wat conservatiever is en minder op luxe producten gericht?
Interessant he?
Laten we maar wel hopen dat er niet al te veel werkende ouders wonen hier die nog niet aan de kerstboodschappen toe waren gekomen.
En als die er wel zijn zeg ik: laat je niet gek maken. Kerst zit in jezelf en niet in de dure ribstukken en zalmrollades en hertenbiefstuk en kerstchocolaatjes. Kerstpannekoeken zijn ook Kerst. Simpel. 🙂
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
- Vroeger - 14 januari 2025
Een wat late reaktie: De overdaad is er gelukkig wat uit. Ik denk door de crisis. Ik zag het al eerder gebeuren. Bij AH minder dan bij C1000.
Het viel mij op dat AH eerder deze week al veel kerstgerelateerd spul met bonus- of andere korting verkocht. Stollen en wild, enzo. Misschien toch vrees om ermee te blijven zitten?
Mij boeit het weinig, ik eet net zo makkelijk tosti’s met kerst; en kaas, tomaat en mayo zullen dinsdag hoogst waarschijnlijk nog wel voorradig zijn 🙂
Ik was vroeger echt HEEL ERG van de PERFECTE Kerst. Alles er op en er aan. Het wordt ieder jaar minder maar dit jaar merk ik dat ik echt denk: het gaat om het samen zijn en het maakt me niet uit of we pannekoeken eten of tosti’s of wild zwijn of … whatever. 🙂 Met, zag ik in de winkel gisteren, culinaire ketchup dan Robert! :))
Ik merk zo vaak dat AH al ruim voor de einddatum uitverkocht is. Bijvoorbeeld: de dierenplaatjes die ik spaarde voor mijn nichtjes waren al voor de datum op en werden niet meer geleverd. Zwaar teleurgesteld richtte ik me tot een van de medewerkers om mijn frustratie te uiten. Ik bleef heel vriendelijk, maar ik liet wel duidelijk zien dat ik er echt van baalde.
Het antwoord van de jongen: “Ik vind het heel vervelend voor u. Ik ben wel blij dat u zo rustig reageert.” Kennelijk zijn er dus mensen die het iemand persoonlijk kwalijk nemen dat iets is uitverkocht dat ze wilden hebben. Die jongen kan er niets aan doen: het is beleid van AH. Ik denk soms dat ze het expres doen: schaarste maakt een product gewild.
Ja he? Een van de principes van Cialdini… Maar om nou het weekend voor Kerst al uitverkocht te zijn..? Het was op het journaal schijnt, vandaag, dat alles overal uitverkocht was.