De foto hierboven is niet van mij maar van Thatcher Cook, een fotograaf waar al vier jaar lang een keer per jaar een workshop bij volg.
Dit jaar komt hij voor het eerst ook naar Nederland. Als fan & vriend wilde ik hem natuurlijk wel helpen om het te organiseren (meer info vind je hier: gaat om het weekend van 13 februari, 99 euro, Utrecht).
Dat ik wilde helpen komt omdat ik er zelf altijd zo van geniet.
Een dag of een weekend lang niets anders hoeven doen, mogen doen, dan fotograferen. Het is een van de gelukkigste bezigheden die ik ken. En een bezigheid waar ik mezelf maar heel zelden de tijd voor gun.
Ik moest er aan denken omdat ik deze link tegenkwam naar een project waarbij een groep getalenteerde fotografen op assignment mocht. Als je doorklikt op de individuele fotografen krijg je hun werk te zien. Hun portfolio naar aanleiding van die opdracht. Iedere fotograaf heeft een eigen verhaal en een eigen stijl en een eigen ‘stem’ en laat Latijns Amerika op een andere manier zien. Andere bril.
Nu ik drie keer zo’n workshop heb gedaan (een soort van zelfopgelegde assignement) begrijp ik wat daar gebeurt. En hoe het niet alleen gaat om de foto’s, maar ook het kiezen van die foto’s, om het totaalplaatje.
Ik begrijp ook steeds beter wat dat fotograferen ze eigenlijk oplevert.
Fotografen die fotograferen als zij, voor de kunst, voor het verhaal, worden nooit rijk. Geld verdien je met portretten en zo, voor bedrijven. Geld verdien je met het fotograferen van huwelijken. Maar als kunstenaar gaat het je niet om het geld. Het gaat je om je kunst. En om het reizen. En om het ontmoeten. En om het ontsluiten levens en momenten en werelden. Om erkenning voor je werk, ook, denk ik.
En (vermoed ik) om de verslavende flow van het bezig zijn en creëeren.
Flow is het ultieme geluksgevoel.
Ik ben helemaal geen professionele fotograaf. Ik ben niet eens een echte amateurfotograaf, want ik snap na al die jaren nog steeds niets van de techniek. Ik weet niets van sluitertijden en zo. Echt niet. Ik doe maar wat.
Maar door een workshop te volgen en te moeten fotograferen, geef ik mezelf de kans om net als die fotografen op assignment in een flow te komen. In flow kan ik presteren maar vooral: in flow ben ik op de top van geluk.
“Be deliberate“, noemt Thatcher dat.
Werk met opzet. Ga niet een rondje koffie drinken en af en toe een foto maken. Ga fotograferen. Geef jezelf een assignment en voer hem uit. Ga er in op. Wees er mee bezig.
Of doe mee aan de workshop straatfotografie in februari! Maakt niet uit of je een pro bent of een beginner of gewoon net als ik een genieter. Er valt altijd iets te leren. En flow is bijna gegarandeerd.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
zo’n zin in
Ik ook!
Flow is heerlijk, fotograferen ook. En als portretfotograaf weet ik dat dat ook geldt voor betaalde opdrachten 🙂 Voor mij dan. Het gevoel dat de je de ander kunt neerzetten zoals ie is (of juist niet) en daar waardering in de vorm van geld voor krijgt is voor mij juist de kunst die ik probeer te beheersen. Het is zeker zo dat je de flow kúnt kwijtraken als je het als werk ziet, maar als het goed loopt, is het zo gaaf! Net als bij jou, met vrij werk denk ik. En die instellingen, ik weet zeker dat je die heel makkelijk kunt leren + het bijdraagt aan de flow. Je weet me in ieder geval te vinden 🙂
Leuk Heleen! Ik kan me voorstellen dat goede fotografen ook in opdracht die flow houden! Geld verdienen met flow, niet gek…!