Ik ben een fan van de online wereld, zoals vaste lezers weten. Ik zie het als een plek vol kansen en connectie. Maar natuurlijk zijn er nadelen. Hele grote.
Daarom vandaag vier artikelen die ik de laatste tijd las die een andere kant laten zien van het internet en technologie.
Niet om je bang te maken.
Maar juist om jou en mezelf bewust te maken. Om kritisch te blijven en de positieve mogelijkheden te ontdekken.
Lees ze …
Moderatie en de invloed op de vrijheid van meningsuiting
Artikel: The secret rules of the internet
De mensheid doet slechte dingen en plaatst die tegenwoordig ook nog eens online. En bedrijven met platforms waar dat soort dingen (video’s, foto’s, teksten) gedeeld worden, moeten daar iets mee: toestaan/waarschuwen/blokkeren.
Het modereren van content is een belangrijk aspect van ieder platform waar mensen dingen online kunnen delen. Zelfs van dit blog, al heb ik zelden problemen
In dit artikel van the Verge wordt de vraag aangehaald wat dat betekent. Bedrijven als Facebook huren duizenden (meer?) mensen in om smerige, onvoorstelbaar shockerende video’s en foto’s te bekijken. Waar mogelijk schakelen ze de politie in. Maar diezelfde mensen beslissen ook of een borstvoedende vrouw aanstootgevend is.
Het zijn grotendeels menselijke beslissingen, die grote invloed hebben op de vrijheid van meningsuiting. En waarvoor geen enkele verantwoording bestaat, omdat de mensen die het uitvoeren worden ingehuurd door commerciële organisaties.
Het niet-kritische vertrouwen in online informatie. Over IP-adressen
Artikel: How an internet mapping glitch turned a random Kansas farm into a digital hell
IP-adressen kunnen worden teruggeleid naar adressen (soms is dat iets goeds, die ‘digital trail’!). Maar soms klopt die informatie niet.
Veel informatie over de koppeling van IP-adressen aan fysieke adressen komt van commercieel geëxploiteerde databases. Waar vervolgens duizenden andere databases gebruik van maken.
Als een bedrijf ergens in een database een foutje maakt, kan het zo maar gebeuren dat je huis het strijdtoneel wordt van boze partners, opgelichte ondernemers en de FBI.
Gisteren vertelde iemand me dat hij ook in Nederland dergelijke gevallen kent, waarbij soms opzettelijk iemands identiteit werd gestolen en deze niet meer recht te trekken is. De waarheid is verloren in databases.
Een onderzoek naar het type comments dat bepaalde groepen journalisten online krijgen
Artikel: The Dark Side of Guardian Comments
Mooi artikel van The Guardian over een onderzoek dat ze deden. Niet geheel verrassend, zei de cynicus, krijgen bepaalde groepen journalisten op hun site veel en veel meer foute comments op hun stukken.
Mooi stuk om te lezen, omdat het je aan het denken zet maar ook omdat het bijvoorbeeld een soort van quiz bevat waarin jij comments van lezers krijgt voorgelegd en moet bepalen of je zou toestaan op de site of niet.
Wat ik bovendien interessant vindt:
- De opmaak van het artikel met links naar andere media
- De videografie en hoe video wordt toegepast
- De manier waarop The Guardian haar eigen ervaring gebruikt om een belangrijk onderwerp aan de kaak te stellen
- De manier waarop medewerkers van The Guardian op een persoonlijke manier aan het woord komen
- Het gebruik van statistieken en hoe mooi die qua design in de site verwerkt zijn, heel dynamisch
- Hoe open de journalisten zijn over hoe het voelt. Het menselijke gezicht, bij uitstek.
Heartifical intelligence: over hoe algoritmes en databases ons leven bepalen
Artikel met link naar podcast (direct te beluisteren): Heartificial intelligence John C. Havens
Ik ben sinds 1 week helemaal into podcasts. Ik zit zoveel in de auto tegenwoordig – waarom heb ik die podcasts niet eerder ontdekt???
Zo luisterde ik van de week, onderweg van Apeldoorn terug naar huis ‘savonds laat een mooi podcast waarin een auteur werd geïnterviewd over zijn nieuwe boek, Heartificial Intelligence.
Het boek – althans de podcast – gaat over een aantal dingen:
1) bedrijven en overheden verzamelen een ongelofelijke hoeveelheid data over ons, die ze gebruiken om profielen op te stellen.
2) bedrijven en organisaties gebruiken vervolgens algoritmes om beslissingen over ons te nemen of ons content voor te schotelen.
De vraag is wat we willen.
Willen we inzicht in de dataprofielen die bedrijven over ons opstellen? Kunnen we die informatie krijgen? Realiseren we ons dat de informatie die we voorgeschoteld krijgen, gebaseerd is op die zonder onze actieve input opgestelde dataprofielen en op anonieme algoritmes zonder geweten of echte intelligentie? En wat als die algoritmes wel intelligent worden? Kunnen we menselijke normen en waarden inbrengen in AI, kunstmatige intelligentie, om betere beslissingen te nemen over de informatie die we voorgeschoteld krijgen?
Voor mij een raak stuk. Niet voor niets ben ik gestopt met het actieve gebruik van Facebook nadat ik een update van een stervende vriend niet had gekregen.
Overigens eindigt het verhaal met een positieve noot. Want natuurlijk zijn er ook fantastische kansen.
Stof tot nadenken.
Fijn weekend. Niet cynisch bedoeld!
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
kei interessant artikel en heerlijk even als afleiding – dank!
<3