Zag net een boze, geïrriteerde tweet voorbij komen.
Ik had er niets mee te maken maar ik ken diegene en de geadresseerde dus ik was nieuwsgierig.
Even de conversatie bekeken.
Het was een groot misverstand, als ik het zo zag.
Weet je wat het is?
Veel mensen zijn boos.
En daarom reageren ze zo. Niet omdat ze boos zijn op degene op wie ze reageren.
Dat denken ze wel natuurlijk, dat ze boos zijn op diegene.
Ze vinden dat hen onrecht wordt aangedaan. Dat andere mensen hen kwaad willen. Dat andere mensen het fout hebben.
Ze voelen zich aangevallen.
Ten onrechte denken ze dat wat andere mensen doen en zeggen, over hen gaat en door hen wordt ingegeven.
Maar ze zijn niet boos op diegene waar ze op reageren, denk ik.
Ze zijn boos op zichzelf.
Of op hun ouders of hun partner.
Sommige mensen (zoals de twitteraar in kwestie) zijn eigenlijk continu boos.
Ze hebben het altijd bij zich, die boosheid. Ze kunnen zichzelf er niet van losmaken.
Ze hebben het vaak niet eens door, denk ik.
Op zich maakt het niet uit alleen maakt het het communiceren met die mensen zo lastig.
Ze betrekken alles op zichzelf, he.
Wel heel jammer. Want dezelfde situatie zou er opeens heel anders uit kunnen zien als ze maar even afstand zouden nemen van zichzelf en er opnieuw naar konden kijken in het licht van “stel nou dat dit helemaal niet over mij gaat…hoe zou ik het dan opvatten?”.
Uiteindelijk is het allemaal ego.
Het ego wordt gekwetst. Boos. Voelt zich beledigd.
Hebben we allemaal wel eens last van he? Ik wel in ieder geval.
Maar ja.
Laat dat maar eens los, dat ego!
Dat is nog niet zo makkelijk.
Maar de stap van boos naar niet-boos, die is wel te doen, denk ik.
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Geef een reactie