Ik heb een lange lijst blogs in mijn Google Reader zitten waarop ik geabonneerd ben. Heerlijk is dat. Een ervan is niet eens 1 blog maar een zoekterm in Google Blogs (wat dat dan ook moge zijn). Zo kom je nog eens een klein brilliantje (briljantje?) tegen.
Briljantjes, dat zijn blog posts die je raken, waar je emotie bij voelt omdat er emotie uitspreekt.
En dat in tegenstelling tot de vele, vele posts op vele vele zakelijke blogs die gewoon niets zeggen en niets oproepen. Te gemaakt zijn. Dat is niet bedoeld als kritiek. Dat is bedoeld als, ehm, nou ja. Als vergelijking. Als constatering.
Ik werd geraakt door:
Dit prachtstukje van Octavie over haar vakantie. Zo teder. Zo lief. Zo echt en zo oprecht. Zo echt het delen van het leven.
Dit mooie stuk dat ik per google-blog-toeval tegenkwam over waarom onderwijzers moeten bloggen en het niet doen. Met en passant nog een paar links naar andere stukken over hetzelfde onderwerp, en daarmee ook nog eens een echte resource als je zoals ik niets weet van dat onderwerp.
De emotie van een kritische en cynische journalist die keer op keer, week op week de absurditeit van de Amerikaanse politiek aan de kaak stelt.
Mijn eigen post van gisteren was daar natuurlijk ook een voorbeeld van de emotie, het delen, het inzicht, de verwondering (en de pijn). En de reactie van Liesbeth daarop, man-oh-man, heftiger wordt het niet en echter ook niet (dankjewel Liesbeth!).
R.O.I. Blablabla.
Ik denk niet dat veel van de bloggers hierboven er nou direct iets aan overhouden, zakelijk gezien. Hoewel ik hoop dat je als journalist voor de New York Times wel betaald wordt voor je stukken!
Ja, ik geloof dat bloggen je zakelijk gezien kan helpen. Maar zou het niet mooi zijn als zakelijke blogs een beetje meer van die emotie kregen?
Ik had dit weekend een gesprek (discussie? OK het was meer een ingeving en een soort tirade en een soort monoloog). Ik zag opeens heel helder hoe drie mensen die ik bewonder samen de voorhoede konden vormen van een nieuw soort marketing in de vorm van een event. Echte marketing. Integere marketing. Niet-schreeuwerige marketing.
Misschien was het de wijn? 1 glas + jetlag = probleem.
Ze waren bijna overtuigd. Echt bijna (die wijn weer?). Tot een van hen vroeg: gaat die nieuwe vorm van marketing ook resultaten opleveren? Oftewel, kunnen we dit aan de man brengen? Zullen mensen er in geloven? Wat is de ROI voor die mensen en voor onszelf (nou, niet zo zeer voor henzelf, hoewel ze een stuk zakelijker zijn dan ik, vermoed ik, maar als ze anderen kunnen helpen zullen ze het zeker doen).
Tsja. Over ‘op de rem gaan staan’ gesproken. Hij had gelijk, natuurlijk.
Of niet. Ik moet er over nadenken.
PS Emotie in marketing is dus niet: dat trucje waarbij je refereert aan een voorval uit je leven om vervolgens over te schakelen op je sales pitch, he? En ook niet die landingspagina met ‘Vroeger wist ik niet wat ik deed maar nu ben ik heel succesvol en ik ga jou dat ook leren’. Maar dat begrepen jullie natuurlijk al.
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Andere tip: de bijbel. Geen blog, maar wel de moeite waard.
Belangrijk:
Bekeer u en geloof het evangelie.
“Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.”
JOHANNES 3:16 SV-RJ
https://bible.com/bible/165/jhn.3.16.SV-RJ
En ja, ik ben laat. En ja, het gaat over de ROI van social media, en niet over de ROI van zakelijk bloggen met een scheutje emotie, maar toch wil ik deze 3 minuten Gary-Vaynerchuck-awesomeness met je delen: http://www.youtube.com/watch?v=xZY5b85KoOU
‘What’s the ROI of your mother?’
Superblog trouwens. Juist omdat je (bijna) niets verkoopt.
It’s Vaynerchuk by the way..
Erik, 1 ding, op dit blog komt een comment NOOIT te laat!
What’s the ROI of your mother… briljant. Hij is wel echt geweldig, he, om naar te kijken. En hoe komt hij er op? Helemaal raak…
Jij moet wat vaker drinken 😉
Maar, integere marketing? Ik mag hopen dat het kan, hoewel ik sceptisch ben. Ik zie het jou dan weer wel doen. Als uitzondering.
Ik geloof dat ik gewoon niet echt aan marketing doe. Net uit de top100 managementboek.nl gevallen 😉 dus wat dat betreft vrees ik dat mijn Amerikaanse vrienden gelijk hebben.
Zie het maar als de ultieme bevestiging dat de commerciële marketing nog niet toe is aan de integriteit zoals jij die te bieden hebt.
blijf het promoten, opdringen desnoonds. Ik geloof er in. Marektinh met hart. Echt kloppend, dan. En niet omdat het een woord is dat het goed doet.