Drie dingen.
1. Onzin
Die post van gisteren sloeg nergens op. Echt. Ik weet niet wat het was. Twee wijntjes, lol met collega’s, intensieve gesprekken over alle nieuwe plannen die we hebben, het ‘bouncing ideas off each other’ waar we met zijn allen zo goed in zijn… Het ‘moeten’?
Vanavond ging het ook weer even door me heen: zal ik gewoon niet bloggen?
Maar ik heb wel iets te zeggen. En het is zo zonde, om nu zo maar, om een nul-reden, te stoppen.
Het is een kwestie van doorzetten, van even stilte creëren in je hoofd. Jezelf dwingen even na te denken, je gedachten te formuleren. Het is ook gewoon fijn. En verslavend.
Misschien hoort het bij de fase waarin ik zit (zie ‘Dipje‘)? Ik lees eigenlijk precies hetzelfde terug bij Jacob Jan hoewel hij meer het omgekeerde heeft, hij wordt perfectionistischer, terwijl ik nu soms echt iets schrijf wat ik gewoon niet goed genoeg vind. De slang en de appel, inderdaad – bij mij in de vorm van opgeven.
2. Informatie geven
Toch nog even een marketingonderwerp.
Ik ging vandaag op een rondvaart door de Delftse grachten. Erg leuk, echt een aanrader. Het is zo mooi, vind ik, om de geschiedenis om je heen te kunnen zien. Waanzinnig. Alsof je door een museum vaart, behalve dat er (rijke en studerende) mensen in die oude gebouwen wonen.
Een kaartje kostte 6,50 geloof ik voor volwassenen, en ik geloof 3,50 voor kinderen, best schappelijk vond ik. Leuke rondleider, enorm vriendelijke student met lollige weetjes.
Maar (“maar…”) wat me opviel was dat er een totaal gebrek aan informatie was. Nergens stond:
- Op welke tijden de boten gaan
- Hoeveel plek ze hebben
- Hoe lang de rondvaart duurt
- Of de boten rolstoeltoegankelijk zijn (etc.)
- Welke taal de gidsen spreken
3. Spiegel
Wie mijn blog een beetje kent, weet dat ik een hekel heb aan blogregels. Steeds meer eigenlijk. Wat schetst mijn verbazing dat iemand me vandaag op Twitter een spiegel voorhoudt:
@Elja1op1 Ik lees een ‘oude’ tip van je,minstens 300 woorden hoort een blog te zijn.Deze in dichtvorm is dus te kort?nen.nl/web/Normshop/N…
— Jose Alblas (@MeJongsteZusje) July 27, 2012
Ik natuurlijk naarstig zoeken net op mijn blog, waar ik dat geroepen heb. Zucht. Ik wil het niet weghalen, maar ik wil ook even een updateje geven. Maar ja, ik kon het niet vinden.
For the record: het is natuurlijk een hele unieke aanpak, als je zo’n website hebt, om dan in de vorm van een gedicht in te spelen op een ontwikkeling en te verwijzen naar informatie. Ik heb de site maar heel snel bekeken, maar volgens mij is het heel innovatief.
Waar haal ik het vandaan? Heb ik dat echt gezegd, dat een blog minimaal 300 woorden moet zijn?
Bah. Negeer mijn advies, alsjeblieft!
UPDATE: zie hieronder de toelichting van Elja (andere Elja), als je bezig bent met SEO blijkt 300 woorden toch wel een handige richtlijn te zijn.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
doorgaan
iedere dag bloggen is ook een les in trouw zijn aan jezelf
Yessssss!!
Die 300 woorden, da’s wel goed advies als je wilt dat Google iets van je blogartikel kan maken. Die heeft ongeveer zoveel tekst nodig om op te maken waar het artikel over gaat (ik houd meestal 250 aan).
Los daarvan; vooral niet teveel op letten tijdens het bloggen zelf. 🙂
P.s.: Grappig dat je specifiek kiest voor een Engelstalige rondtocht, vanwaar is dat?
Hoi Elja, Engelstalig omdat onze Amerikaanse oppas bij ons logeert (bij gebrek aan kinderopvang). En mijn oudste zoontjes spreken Engels, dus voor hen is het ook prima. De tocht was trouwens in Nederlands & Engels, bleek.
En dank voor je toelichting, toch blij dat het niet totale onzin is, die 300! 🙂