Ik ben nu zo’n 6 jaar fanatiek online te vinden. Nou ja, 8 jaar, maar die eerste twee jaar zat ik mijn eigen website te programmeren en was ik weinig bezig met de online wereld om me heen.
Toen ik een twitter account aanmaakte, 5 augustus 2009 was het denk ik, begon mijn liefdesverhouding met het internet pas echt. En dan vooral met social media. Maar het hele internet is sociaal, eigenlijk, want gebruikt door mensen en gemaakt voor mensen. Vandaar ‘het internet’.
In die paar jaar heb ik veel dingen zien veranderen, zien opkomen en ondergaan.
Dat is ook het mooie van de online wereld. Het is een levend wezen. Het verandert.
Een van de dingen waarin ik zelf van inzicht en mening ben veranderd, is de hele kwestie van ‘online communities’. Lange tijd bestond mijn ideaalbeeld uit een platform, gerund door een organisatie of bedrijf, waar mensen actief werden. De community moest naar een afgesloten platform toe om daar dingen te doen en als organisatie wilde je daar dan dingen gedaan krijgen van die mensen. Engagement, actie, contentcreatie, interactie met community managers en andere leden van de community, dat soort dingen.
Toen ik in de VS zat en voor een social media goeroe werkte, was dat net het moment dat het in VS toen al bekende merk Vitamin Water haar site wijzigde in haar facebookpagina. Als je op de site kwam, zag die er uit als de voorkant van de facebookpagina. Als je klikte, kwam je ook op Facebook terecht. Meer daarover lees je hier en hier. Hier is de link naar de huidige pagina (ruim 3 miljoen fans!).
Ik begreep absoluut niet dat ze dat deden.
Zelfs al was het tijdelijk.
En met mij vele experts en marketeers. Wat een afhankelijkheid! Zelfs al doe je dit tijdelijk. Wat een waanzin! Wat als…? Hoe als…? Waarom …?
Gek genoeg denk ik daar nu een beetje anders over.
Hoewel ik geloof dat het belangrijk is om je eigen ‘hub’ te houden en daar autoriteit op te bouwen, content te blijven plaatsen, zorgen dat je vindbaar bent, dat je de eigenaar bent van bepaalde zoekresultaten, denk ik dat je wat betreft de conversatie met je doelgroep niet kunt blijven hangen in je eigen online huis.
Je kunt niet verwachten dat potentiële klanten de moeite nemen om naar jou toe te komen, bij jou aan te bellen, te wachten tot je de deur open doet en maar af te wachten of je gezellig een praatje met ze gaat maken op de bank of niet. Of, erger nog, dan een lege kamer vinden waar ze zelf het meubilair moeten toevoegen.
Die mensen staan niet bij jou op de stoep. Ze zijn elders druk aan het praten over je of over andere soortgelijke producten, diensten en organisaties. En ze willen misschien best met je praten of naar je luisteren. Maar niet als ze helemaal naar je toe moeten komen.
Als je doelgroep massaal naar Snapchat gaat, moet je mee.
Als je doelgroep massaal Pinterest gebruikt om informatie te zoeken, moet je daar zijn.
Als je doelgroep de voorkeur geeft aan LinkedIn, Instagram of Facebook, is dat je platform.
Natuurlijk ben je dan afhankelijk van die externe bedrijven.
Natuurlijk word je boos als je updates je ‘fans’ op Facebook nauwelijks bereiken zonder dat je daarvoor betaalt. Natuurlijk baal je als mensen die op Google zoeken op je merknaam een grote advertentie van je concurrent vinden.
Maar eigenlijk maakt dat niet uit. Je hebt geen keuze.
Ik geloof dus niet meer zo in de kracht van stand-alone online platforms, gerund door bedrijven, met als doel hun doelgroep daar naar toe te krijgen.
Toen ik van de week nadacht over het waarom van die verandering in mijn visie, realiseerde ik me dat het heel simpel is:
Ik ben minder gaan denken vanuit het bedrijf en meer vanuit die klant.
Het lijkt tegenstrijdig, maar als je dat doet, kun je je bedrijfsdoelstellingen makkelijker halen, denk ik. Natuurlijk heb je beperkingen in wat je kunt en wilt doen als bedrijf, voor je klanten. Logisch. Maar als je ze wilt bereiken, moet je de optocht volgen. Niet afbuigen naar een andere plek.
Van ‘what’s in it for me’ naar ‘what’s in it for them’.
Een mens kan van gedachten veranderen, dat blijkt maar weer.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Vandaag las ik op Copyblogger: It’s not our job to tell our audience where we live. It’s to grow communities where they live.
http://www.copyblogger.com/bye-facebook/?utm_content=buffere6f35&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer
En het is juist essentieel dat een mens van gedachten kan veranderen. Tenminste, dat is mijn huidige mening. Wie weet hoe ik daar later over denk.
Prachtig….die ga ik snel even bookmarken!
Herkenbaar! het is ook niet voor iedere organisatie haalbaar om een eigen platform te hebben en tja, komt je doelgroep naar jouw plafform toe is ook de vraag. In een wereld met zoveel informatie en zoveel schreeuwers naar wie je onmogelijk allemaal kunt luisteren is dat een uitdaging! Je moet het je doelgroep zo gemakkelijk mogelijk maken om met je mee te doen. Lijkt ook wel een beetje op de verandering die muziek, films en boeken meemaken; het gaat steeds minder om bezit, maar om toegang en om delen. Spotify ipv een cd kopen, netflix ipv de dvd bezitten. En gelukkig kunnen gedachten met ons mee veranderen 😉