Soms zijn het je lezers die je tot inzichten brengen.
OK, niet soms: heel vaak.
Zo ook van de week. Toen iemand reageerde op dit artikel (“Waarom mensen (niet) stoppen met bloggen”). Ze vertelde dat ze nagedaan werd, dat anderen in haar blogniche doken. En dat dat toch niet echt leuk was. Het werkte demotiverend, zei ze, en dat kan ik me goed voorstellen.
Dat zette me aan het denken over mijn eigen niche. Mijn niche was ‘marketing’. Niet echt heel nauw dus. En een tijdje dacht ik meer aan ‘business development’.
Ik probeerde zakelijk te blijven, he. Plus, het zijn onderwerpen waar ik uren over kan praten dus dat helpt. En het is handig om een kader te hebben, als blogger, want ‘alles’ als onderwerp is ook zo veel. Mijn blog werd een mix van marketing, business development, social media, bloggen, community management. En Elja.
En Elja?
Ja.
Langzamerhand werd ik zelf mijn eigen niche. Marketing met een Elja-sausje. Marketing-zoals-Elja-dat-ziet. Marketing-zoals-Elja-die-toepast.
Soms is het zelfs meer ‘Elja’ dan ‘marketing’, zoals vaste lezers weten.
Want hoe persoonlijker mijn blog werd, hoe persoonlijker mijn visie op al die onderwerpen, hoe leuker ik en lezers het gingen vinden.
Maar, wat ik me nog niet gerealiseerd had, bijkomend voordeel van je eigen niche zijn: hoe moeilijker mijn blog ook te kopiëren is.
Er is nu eenmaal niet iemand anders die ‘marketing door Elja’s ogen’ als blogonderwerp heeft, he! [Phew. Gelukkig maar. Dat zou creepy zijn!]
De enige manier om op te vallen, is jezelf te zijn.
Het is namelijk moeilijker en moeilijker om op te vallen in de zee van blogs en andere content online.
Ik wil niet zeggen dat de concurrentie op het gebied van (kleinere) marketingblogs nou zo enorm is, want zo makkelijk is het niet om leuke, actuele, recente marketingblogs te vinden (ik lees met veel plezier die van Edwin Vlems, by the way).
En ik wil ook niet zeggen dat je niet alsnog enorm kunt scoren in Google als je slim op zoek gaat naar bepaalde woorden, zinnen en zoekvragen. Want dat kan wel degelijk.
Wat dat betreft is de Nederlandse online wereld nog een onontgonnen gebied.
Maar in het algemeen is de concurrentie online natuurlijk wel behoorlijk. De hele Nederlandstalige wereld schrijft artikelen met titels als ‘in 10 stappen naar een marketingplan’, ’20 fouten die je niet moet maken op Twitter’, ‘meer verkopen in minder tijd’ en dat soort titels – ik verzin er maar een paar, maar als je ze in google zet kun je vast soortgelijke dingen vinden.
Ik verwijs even naar het heerlijke blog van The Pioneer Woman. Er zijn honderdduizenden blogs over koken. Toegegeven, niet veel daarvan worden waarschijnlijk gecombineerd met het ‘leven op de ranch’, zoals deze. Maar ja, er zijn natuurlijk eindeloze variaties op dat thema te bedenken en dat gebeurt vast ook. En toch blijft Ree (de blogster) er bovenuit steken. Omdat dat blog gedrenkt is in haar persoonlijkheid. (zie afbeelding, screenshot van haar instagram account).
Dat doet niemand haar na.
Kortom: de enige manier om als beginnende of ambitieuze blogger te concurreren met al die andere online content over hetzelfde onderwerp, is origineel zijn. En door origineel te zijn en waarde te bieden, lezers aan te trekken.
En dat komt goed uit.
Want jij bent origineel.
En ik ook.
Wat je moet doen, is wat meer van jezelf te laten zien. Wat persoonlijker te worden. Niet bang zijn dat het ‘niet zakelijk’ is.
Echt hoor. Echtechtechtechtecht.
Dat is Het Geheim. En de reden dat jij er uit kunt springen met je blog.
Jij moet gewoon je eigen niche zijn, op je blog.
PS Er bekruipt me het gevoel dat ik dit al eerder heb geblogd…? Met dezelfde titel? Ik ga het niet eens checken! Ha! *publish*
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Na het lezen van jouw boek dacht ik dat ik naarstig op zoek moest naar een ‘niche’, maar gelukkig lees ik nu dat ik het al goed doe: ik heb mijn eigen visie op dingen en ik merk dat ik bij sommige mensen op irritatie-knoppen druk. Volgens mij is dat het teken dat ik goed bezig ben: ik maak zo af en toe de tongen los. http://kimbergshoeff.wordpress.com/
Weet je, een niche maakt je wel makkelijker herkenbaar en vooral ook makkelijker vindbaar. En het is makkelijker om een specifieke community op te bouwen – dat is ook weer makkelijker voor als je op een bepaald moment meer wilt met je blog, qua inkomsten.
Maar ‘niche’ kan ook zijn dat je binnen een onderwerp op je eigen manier naar iets kijkt, toch? Of dat je een heel herkenbare en unieke structuur vindt voor je blogartikelen. 😉
Dit had ik ff nodig, dank!
Graag gedaan!
Heerlijk!
🙂
Bedankt! Voor je visie, je blog en vooral de uitdaging. Hoe ga ik dat ‘eigen’ in mijn al zo persoonlijke blog gieten… Iets om over na te denken. Wat is mijn ‘persoonlijke sausje’…
Je kunt niet anders dan jezelf zijn, als je het maar toelaat. Toch?
Mooie post, goeie reminder ook. Al heb ik meer het tegenovergestelde, ik ben begonnen vanuit persoonlijk blog en denk nu ik ondernemer ben dat ik meer zakelijk moet bloggen. Maar misschien is dat een verkeerde gedachte..? (En moet ik ‘zakelijk’ creatiever zien, ik zie er nu vooral tegenop)
Herkenbaar Agnes. Ik had heb die zelfde beweging gemaakt. Ik wilde alleen nog maar doortimmerde blogposts op mijn site. Maar ik miste het ‘losse’ bloggen. Ik heb dat een tijdje op een tweede site gedaan, lekker in de luwte. Totdat iemand vroeg: “Waarom 2?” , en ik ontdekte dat het niet meer nodig was, die luwte. Het heeft zijn zin gehad, maar ik ben nu weer terug naar los bloggen.
Ja dat heb ik ook een tijdje gedaan, toen ik meer wilde schrijven (en niet alleen foto’s bloggen) maar ben uiteindelijk ook weer terug naar 1 blog gegaan. Ik denk dat het ‘zakelijke’ zit in hoe (de mate van professionaliteit/kwaliteit/verstand van zaken) je over zaken schrijft en in de afwisseling. Hoe denk jij daarover Elja?
Ik lees even mee, want ook ik hop tussen een “zakelijk” blog en mijn persoonlijke blog, waar ik los durf te schrijven en mezelf durf te zijn. Op mijn “zakelijke” blog heb ik veel meer die druk dat het in een bepaald stramien moet passen, dat het professioneel moet overkomen, terwijl mijn persoonlijkheid en spontane schrijfstijl juist een USP is. Inderdaad ook benieuwd hoe Elja hier tegenaan kijkt in het kader van professioneel bloggen / zakelijke blogs.
Hoi Agnes en Petra, ik merk zelf ook dat het heel moeilijk is. Als je ‘zakelijk’ moet zijn van jezelf, belemmert dat het bloggen enorm. Bij mij, althans. Ik moet er dan gewoon veel meer mijn best op doen en dat is niet erg maar het wordt ook zo geforceerd. Ik verlies het eigene.
Aan de andere kant zijn er legio mensen die, door meer en persoonlijker te bloggen, ook meer band met potentiële klanten krijgen.
Twee blogs bijhouden lijkt me in ieder geval erg lastig, dat is voor mij geen optie. Het is in zeker zin ook een beetje onzin, want hoe kun je nou twee mensen zijn, online? Als mensen naar je gaan zoeken, vinden ze toch allebei?
Volgens mij is de beste en haalbaarste oplossing dat je een zakelijk thema kiest, een zakelijk kader, en daarbinnen persoonlijk blogt. Dus bij mij bijv. ‘marketing’ (nou ja…lukt niet echt). Daarbinnen kan ik doen wat ik wil, mijn eigen mening geven, mezelf zijn. Maar de rode draad blijft marketing.
Ik wijk zelf enorm af van mijn rode draad, omdat ik niet zakelijk hoef te bloggen van mezelf. Maar als ik dat toch zou willen, zou ik het zo doen. Binnen een breed zakelijk thema mijn eigen invulling geven aan dat onderwerp. Met de vrijheid om af en toe echt persoonlijk te worden. Dat kan ook makkelijk als je toch al veel van jezelf laat zien.
Ik heb het gemist, jouw losse blog op die zelfde ‘zakelijke’ site…
Mooi gezegd.
En vooral waar!
Het verdedigbare concurrentievoordeel heette dat toch?
Dat doe ik je niet na (en anderen ook niet).
Hee dat ken ik niet Henk, verdedigbaar concurrentievoordeel. Ik moest het even opzoeken http://nl.wikipedia.org/wiki/Duurzaam_concurrentievoordeel … JA! DAT! Dankjewel! Meer food for though!
Tsja, jezelf zijn. Best moeilijk nog hoor. Ik was op een gegeven moment zo mezelf op mijn blog dat het ‘naakt’ en ‘kwetsbaar’ voelde. Dat kan ook niet de bedoeling zijn. Met als gevolg dat ik wéér gestopt ben. Gestopt tot ik het gevoel heb weer verder te kunnen op een manier die ik wel tegenover mezelf kan veranderen. Het tot nu toe opgebouwde blog heb ik gelukkig niet weggegooid, maar overgeheveld naar http://micheltenhoove.wordpress.com. Waarbij het nu achter een slotje zit, maar ik me al weer begin af te vragen of dat zin heeft. Vragen, vragen en nog meer vragen. Maar antwoorden? Dat in cirkeltjes ronddraaien is in ieder geval niet iets waar ik beter van word.
Ik herken het hoor, die worsteling. En dat ‘naakt’ voelen ook. Maar ook die drang die jij volgens mij toch hebt om te bloggen. Ik wou dat ik je kon adviseren maar met bloggen is dat soms toch lastig – je kunt wel zeggen ‘just do it’ en ‘doe wat goed voelt’ maar ja.
Wat misschien leuk is maar misschien ook niets helpt is dit artikel dat ik vorige week las over de creativiteitsprocessen van kunstenaars en hoe ze om gaan met zo’n ‘block’: http://www.brainpickings.org/index.php/2014/02/28/creative-block-krysa/
Jezelf zijn: ja. Eigen stijl. Eigen invalshoek. Allemaal goed. Maar “jezelf zijn” is niet noodzakelijk ook persoonlijk MOETEN zijn. Het kan er juist haaks op staan. Er zijn mensen die zonder gêne in de trein met een wildvreemde tegenslagen qua gezondheid en perikelen met de belastingdienst bespreken, plus en passant even de foto’s van de kids op de mobiel laten zien. Voelt dat in de trein heel ongemakkelijk (bij mij wel), dan is de kans groot dat je online ook niet kaal en kwetsbaar wilt zijn. Jezelf zijn is net zo goed weten dat je bepaalde zaken gewoon privé wenst te houden, juist omdat dát bij je past.