Gisteravond keek ik televisie. En concludeerde dat televisie nu echt overduidelijk de strijd met social media aan het verliezen is. Tenzij de dames en heren die daar de business modellen bedenken en achter de advertentieverkoop zitten na gaan denken.
Wij hadden de TV aan gisteravond. Ik keek niet echt, want ik ben lekker aan het lezen of aan het bloggen, ‘savonds. Maar F. vindt het wel ontspannend, beetje TV aan en zappen. Friends kijken. Jeugdsentiment he.
Voor mij bleek het een aha-momentje, die TV. Want terwijl we naar Friends keken kregen we reclameblok na reclameblok voorgeschoteld. En werd me duidelijk dat de manier waarop TV-zenders en hun financiers (de merken met genoeg geld voor dure TV-reclames) het aanpakken, echt niet meer van deze tijd is.
De Bijenkorf had bijvoorbeeld een prachtige commercial over dat de Bijenkorf zo’n mooie plek is om naar toe te gaan, al 150 jaar lang. Ik ben dol op de Bijenkorf, toevallig. En ik weet toevallig dat ze online ook heel sterk zijn. Maar de reclame ging specifiek over de plek, de winkel (vooral die in Amsterdam).
Er ook een reclame voor een hoestmedicijn waarin je iemand zag hoesten terwijl hij vlak bij andere mensen stond. F. keek me een beetje geshockeerd in. Kan toch niet waar zijn, zag je hem denken.
En een bekende drogisterij prijsde vrolijk de wekelijkse shampoo-aanbieding aan. Terwijl op dit moment mensen de drogisterij misschien vooral associeren met hamsterende aspirineverzamelaars die er voor zorgen dat kankerpatiënten en ouders met koortslijdende kinderen niets meer hebben.
En zo ging het maar door.
F. keek mij verbouwereerd aan. Hij snapte het niet. Dat kan toch niet, zo’n reclame op dit moment? Waarom gaan die bedrijven door met het uitzenden van reclames die op dit moment zo overduidelijk fout zijn gezien de context? Waarom passen ze hun advertenties niet aan? Waarom zetten ze het niet stop?
Over dat stopzetten kon ik hem niets vertellen. Ik weet niet hoe die contracten zitten. Ik zou als groot merk liever betalen en NIET uitzenden dan dat ik iets uitzond dat gezien de context van nu verkeerd overkomt. Of ik zou mijn zendtijd doneren aan de overheid, of aan het Rode Kruis, of aan een voedselbank die in geldnood zit, of aan een bedankje voor de zorg, … zoiets.
Maar over dat aanpassen van reclames kon ik hem wel iets vertellen. Ik weet namelijk dat het maken van zo’n advertentie en het plaatsen van zo’n advertentie tonnen kost.
TON-NEN.
Hij kon het maar moeilijk geloven. Zo moeilijk is het niet meer tegenwoordig om een mooie video te maken van een paar seconden? Iedereen met een goede smartphone en wat slimme apps kan het. Laat staan iemand met een mooie camera en duurdere software op de computer. Laat staan … nou goed.
Maar ja, zo’n TV-campagne is een systeem, he. Van allerlei bedrijven die te winnen hebben bij moeilijke projecten, lange looptijden en hoge bedragen. Kennelijk.
In de wereld van de TV-campagnes kosten deze dingen niet alleen een fortuin: ze zijn dus zoals nu blijkt ook te duur en te inflexibel om aan te passen. Die dure voice-over heb je niet zo maar ingehuurd om het hele spul opnieuw in te spreken. En afwijken van je geplande campagne is weggegooid geld.
Toch kan het ook anders.
Want terwijl het warenhuis, de retail en de hoestmiddelfabrikant vasthouden aan de door hen vorig jaar gepland ecampagnes, zijn er anderen die het anders doen. En die misschien nog meer bereik hebben.
Zoals een stichting (!!) die het lukt om binnen een paar dagen een prachtige video online te hebben om het bewustzijn van jongeren rondom Corona te vergroten. Die door alle mogelijke overheden en politiekorpsen in Nederland wordt gedeeld .
Grote politie-accounts, gemeentes, andere overheden: overal zie ik ditzelfde filmpje. Echt overal. Ik kom hetzelfde videootje al twee dagen tegen op allerlei grote en kleine accounts.
(toegegeven, weliswaar zonder vermelding van de oorspronkelijke makers … dat was even zoeken! Dat is ook social media, dat je content heel makkelijk een eigen leven gaat leiden. Gelukkig heeft de man waarmee de video start een jas aan met het logo van een van de betrokken organisaties)
Ik weet niet. Misschien zit achter dit filmpje, dat het hele internet over gaat, ook wel een tonnenbudget. Maar ik vermoed van niet.
In ieder geval hebben ze het razendsnel weten te maken, met de hulp van een hele groep hulpverleners en jongerenwerkers en andere professionals! En het is niet zo maar een videootje. Het zit goed in elkaar, het is mooi geedit, mooi gefilmd, er is met meerdere mensen samengewerkt … er zijn kennelijk opdrachtgevers, mensen, creatievelingen en bureaus die wél snel kunnen schakelen en toch kwaliteit kunnen leveren.
Het lijkt wel een TV-campagne!
Alleen dan, eh, actueel.
Kijk, voor mij is het goed nieuws. Hoe meer organisaties de kracht van social ontdekken, de flexibiliteit, de mogelijkheid om specifieke doelgroepen aan te spreken op het kanaal waar zij het liefste zijn … hoe beter het is voor mijn werk. Als social media trainer zie ik de behoefte aan kennis alleen maar toenemen.
Maar als je verdienmodel of je marketingstratie bestaat uit het maken van, verdienen aan of gebruike maken vanTV-reclames, zou ik toch nog eens had gaan nadenken. Want met een paar ton budget, is er weinig dat je op social media NIET kunt doen …
- Inspiratie - 14 februari 2025
- Mac - 13 februari 2025
- Just do it - 12 februari 2025
Ik snap helemaal niets van reclames. Dwz een slechte/irritante werkt eerder averechts (daar koop ik niets) dan dan een goede mij aanzet tot iets kopen. TV-reclames zie ik al jaren niet meer. In het begin zette ik de TV op zacht en ging dan wat teletext lezen. Sinds 2005 kijk ik alleen on-demand en sla ik alle reclames over. Voor voetballen heb ik een eigen afplakker die de bovenkant van het scherm (waar de reclames voorbij schuiven) niet laat zien. Het is tegenwoordig anders geen kijken met al die beweeglijke ellende langs de rand van het veld. Die afplakker gebruik ik meestal voor info-text die onderin het scherm schuift. Geen reclame, maar wel super-irritant.
Internet reclames blokkeer ik ook allemaal omdat die reclames nog beroerder zijn dan op TV. Facebook heb ik niet en op youtube, twitter en blogs zie ik geen reclame. Langs de weg vind ik ze gevaarlijk. Stel dat mensen er door afgeleid worden in het verkeer. En als ze er niet door afgeleid worden, dan kan je ze net zo goed weghalen.
Ik vraag me al jaren af of je mensen nog wel met reclames kan bereiken. Ik ken geen mensen die met plezier naar die dingen kijken.
Reclames. Je wil ze niet zien maar ze zorgen dat er uberhaupt iets te zien is.