De onzin die wij marketeers soms uitkramen
OK, toch weer even een marketingverhaal. Ik probeer ze te vermijden, echt. Maar ze dienen zich aan.
Ik zat namelijk, toen ik in Nederland was, een reclame te kijken op televisie van *een bekend frisdrankmerk*.
Maar dat wist ik pas in de laatste paar seconden. Het is namelijk eerst een heel mooi filmpje over allerlei slechte maar vooral leuke dingen die gebeuren in onze levens. Mensenlevens.
En weet je wat ik nou opeens zo irritant vond? Dat zo’n merk allerlei dingen die mensen doen en die in een mensenleven gebeuren zo aan elkaar knipt in een filmpje, dan miljoenen besteedt (nou ja, misschien tonnen, toegegeven) aan een campagne op televisies (s) en dan probeert ons te laten geloven dat de mooie dingen in het leven ook maar iets te maken hebben met een drankje dat slecht voor je is en vol zit met troep.
Ja, ik drink het zelf ook ja, dus lekker ironisch.
Waarom word ik nou zo boos?
Belangrijk en leuk toch:
“mensen die bloed geven”, “mensen die zingen”, “katten die pootjes geven” “moeders die taarten bakken”.
De dingen die wij doen en die helemaal niets met dat merk te maken hebben. In tegendeel.
[pieieieieiep]
Misschien omdat de stem de indruk wekt dat het over Nederland gaat terwijl je beelden ziet van een AMERIKAANSE snelweg. “Terwijl het land tot stilstand komt” dat klinkt toch alsof ze bedoelen, terwijl Nederland tot stilstand komt, he? Maar ik eet mijn schoen op als dat niet een Amerikaanse snelweg is. Sterker nog, als je scene voor scene bekijkt ga je je afvragen waar het allemaal is opgemen. Maar niet in Nederland, volgens mij.
Maakt dat uit?
Ach. Ik weet niet. Als je het over ‘het land’ hebt, bedoel je meestal ‘hier’, ‘dit land’.
*beetje research doet ondertussen*
Ik weet niet of het fout is om feel good dingen te gebruiken voor je eigen commerciële doeleinden.
Schijnbaar is het de bedoeling dat we allemaal onze ‘acts of good‘ delen op zoveel mogelijk platformen met gebruik van de hashag.
Want een flesje cola aanbieden aan je vrienden, dat is duidelijk een act of good!
Ah, kijk, ik snap het al hoor: “This campaign has already run successfully in 70 countries around the world and is rooted in local research. Coca‑Cola as a brand has never been afraid to speak its mind and has an authentic cultural depth across the world – everyone in some way has a nostalgic connection with the brand, evoking happy memories.”
Ik moet een beetje lachen om dat ‘local research’, want wat is er dan lokaal aan dat filmpje? Toegegeven, het meisje in het karretje lijkt te rijden in een Europese stad, maar verder heeft het toch een nogal Amerikaanse signatuur.
En ja, ik heb ze stuk voor stuk gepauzeerd en uitgebreid bekeken.
Ik houd van de VS, zoals jullie weten. Ik heb er drie jaar gewoond.
Maar ik zou een Amerikaanse snelweg niet bepaald ‘local’ willen noemen.
Sjonge. De &*@(@$!! die wij marketeers kunnen verkondigen, he?
Elja Daae
Latest posts by Elja Daae (see all)
- Schrijven gaat om zelfvertrouwen - 11 januari 2019
- Facebook stories maken voor bedrijven - 10 januari 2019
- Schrijf geen boek op vakantie - 7 januari 2019
17 Opmerkingen
Discussieer mee en vertel ons uw mening.
http://youtu.be/2YBtspm8j8M
In case you missed it:
“This Is a Generic Brand Video”
Must see video – big words, no values.
Ik moest bij het zien van deze video aan jouw blog denken. Ik vind het sterk in elkaar gezet.
BRILJANT!!!!! Dat is het precies! “These are some words we choose from a list”. Haha. Het zou grappig zijn als het niet zo vreselijk triest was…!
Veel van die filmpjes zijn inwisselbaar geworden. Slechts op het allerlaatst wordt er een draai aan gegeven richting het product wat verkocht moet worden, maar tot aan dat moment is het vaak totaal onduidelijk welke kant het opgaat. Zoals Linda al zegt, gewoon overslaan.
Tja, dat is met een heleboel zaken zo he, zelfs hypotheken proberen ze zo te verkopen. Ik denk dat je het trucje moet doorzien.
Reclame is reclame.
We hebben niet voor niets interactieve tv … doeiii reclame
Kan me er grotendeels in vinden Elja. Dat irritante koppelen van goede menselijke eigenschappen aan je eigen merk is best ergerlijk. Dat met een filmpje met Amerikaanse beelden gesuggereerd wordt dat het typisch Nederlands is vind ik minder erg. Sinds de Marshall hulp die de VS aan Europa gaf na WOII zijn we toch in rasse schreden veramerikaniseerd. Draai je vrees ik niet meer terug. Duitsland heeft zelfs het Amerikaanse statenmodel opgedrongen gekregen om na WOII weer enigszins een onafhankelijk land te mogen zijn. Of ga ik nu te ver zijpaadjes bewandelen? 🙂
Overigens gebeurt dat Nederland suggereren terwijl het een buitenlands filmpje is wel vaker. Wat vind je van die irritante nagesynchroniseerde filmpjes waarin iemand ineens een Nederlandse huismoeder schijnt te moeten zijn?
en ze hebben mij in de jaren 70 wel meegekregen met hun “I’d like to teach the world to sing” Daar werd ik pro-cocacola en anti pepsicola van. Dus het werkt, kennelijk.
Wordt er eigenlijk nog wel Pepsi reclame gemaakt?
Ja, maar Pepsi gaat liever voor celebs en ander hip volk. Altijd meer rock-‘n-roll geweest dan Coke.
http://youtu.be/D_LFOvbG-Ko
Geen idee waarom Pepsi mij meer aanspreekt. Het kan niet vanwege de celebs zijn. Ben niet zo’n beroemdhedenbewonderaar. Heeft denk ik meer te maken met het feit dat iemand het tegen Coca Cola op durft te nemen. Ik hou wel van David en Goliath. Van het opnemen tegen de gevestigde orde.
Net prachtig boek gelezen over zo’n strijd getiteld, jawel, David & Goliath. Van Malcolm Gladwell. Aanrader. Ook al komen Pepsi en Cocacola niet aan bod 🙂
Interessant. Ik zie dat hij er ook een TED talk over heeft gehouden. Dat eerst maar eens bekijken. http://www.ted.com/talks/malcolm_gladwell_the_unheard_story_of_david_and_goliath.html
Ik (als niet meer coladrinker) ook. Pepsi is uiteraard ook gewoon een megagrote multinational, maar cultiveert knap het imago van de dwarse underdog.
maar dat Cheerio’s hier zijn nek mee uit steekt, dat vind ik dan wel weer mooi.
http://www.dailydot.com/lol/kids-react-cheerios-commercial-race/
Balen man, als je eenmaal door hebt hoe het ‘trucje’ werkt. Als je eenmaal ziet hoe we ‘voor dom’ gehouden worden, we.. consumenten. Dan wordt bijna elk reclame blok een moment van ergernis.
Nu raakt het me extra als je het hebt over voeding. Als er bv op een pot poedersuiker staat dat het past binnen een active leefstijl.. geadviseerd door de suikerstichting.. opgericht door de suikerindustrie.. you lost me! Misselijk vind ik het. En dat er er op een komkommer staat dat het een ‘bewuste’ keuze is.. én op een kroket (de beste uit het schap krijgt het labeltje, omdat die zo geknutseld is dat het nipt binnen de regeltjes valt).. daar snapt toch niemand meer iets van?!
Goed, ik hou op, die frustratie geef ik nu geen ruimte 😉
Dank Elja, voor het delen van je inzicht 🙂
Terwijl ik deze reactie lees verschijnt Kluun bij Bureau Sport in beeld om sportreclames te duiden. Hmmm.
Tja, low involvement producten verkoop je nou eenmaal met positieve associaties. Zo veel onderscheidende kenmerken heb je nou eenmaal niet als frisdrankmerk om de keuze van de consument voor jouw merk op basis van rationele factoren te beïnvloeden. Dus gooi je het op emotie, positieve associatie.
Dus dat noem je low involvement producten? Weer wat geleerd.