Ik heb het hele weekend in mijn hoofd gezeten. Ik heb me ook gerealiseerd dat dat als het ware de last frontiers zijn in het bloggen, om echt te delen wat je ECHT bezig houdt. Echt echt echt bezig houdt. Wat je privé bezig houdt. Hoe je terugkijkt op je jeugd. Je grootste angsten. De relatie met je ouders. De keren dat je diep ongelukkig was op je werk. Je leven met je partner.
Ik weet na een weekend nadenken ook waarom we dat niet doen met zijn allen, die laatste grenzen slechten. Omdat het niet alleen over ons gaat, maar ook over die ander. En omdat het te kwetsbaar is. Er zijn wel schrijvers die het gedaan hebben natuurlijk, auto-biografische romans geschreven. Maar ik ken geen bloggers die het doen. Hoewel Altucher misschien in de buurt komt?
Als je ziet hoe verbonden we ons kunnen voelen met bloggers als ze hun worstelingen en gevoelens en inzichten delen, hoeveel liefde we voor elkaar kunnen voelen zelfs ook al kennen we elkaar niet (en hebben we in sommige gevallen zelfs nog nooit enige vorm van contact gehad anders dan dat we iemand ‘gelezen’ hebben). Als je dat ziet, hoeveel zouden we dan wel niet voor elkaar kunnen betekenen als we nog meer gingen delen wat ons bezig houdt?
Dat brengt me op een prachtige opmerking onder mijn post van gisteren van Ariadne:
“Met al dat gezeur over niches vergeten mensen wel eens dat ze zélf een niche zijn ;-)”
En van Mary:
“Niets moet, zeg je zelf altijd. Jouw blogs zijn juist waardevol. Wil je het anders doen en waarom?”
Ik lees: we zijn goed zoals we zijn, we zijn goed zoals we proberen om nog meer te zijn of nog minder, we zijn goed zoals we proberen.
We streven naar meer en we streven naar beter en dat is ook prima. Ik heb het hele weekend geworsteld (in mijn hoofd) met dat het goed is zoals het is, dat ik goed ben zoals ik ben en zoals ik probeer te zijn. Dat het ook goed is zoals het NIET goed is. Ging niet over mijn blog, maar ook weer wel, zoals jullie kennelijk al gemerkt hadden…!
Kling. Alles viel op zijn plek daarnet. Ik las ook nog de comments van Peter en Caro, onder dat artikel. Ik las het artikel van Jacob Jan van gisteren. En toen las ik de wekelijkse email van Chris Brogan, die vind je hier.
Ik ben toe aan een uitdaging, een ontwikkeling, op dit blog. Ik denk dat ik de komende week vol emotie en inspiratie zal zitten – ik reis woensdag af naar de VS voor SOBcon en een paar dagen met mijn vrienden.
Maar daarna begin ik een nieuw blogproject. En ik weet ook al welk project. Dan ga ik jullie namelijk vragen om me te mailen, tweeten of een comment achter te laten met een onderwerp, vraag of thema om een artikel aan te wijden. Anoniem (of niet, net wat jullie zelf willen). En dan ga ik een maand lang alleen maar schrijven over de onderwerpen die jullie hebben aangedragen. Maar wel op mijn manier, he. Kan zijn dat het geen antwoorden geeft of dat ik ergens niets over weet of wat dan ook. Maar ik ga het wel proberen.
Nu nog een mooie titel/hashtag.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
En nog even over persoonlijk bloggen. Voor mezelf heb ik naar mijn idee en gevoel giga persoonlijk geblogt de afgelopen twee en een half jaar, en me erg bloot gegeven en autobiografisch geblogt om het maar even zo te zeggen, en ik heb het idee dat er nog veel meer mensen zijn die dat doen…maar misschien bedoel jij het anders…
En een hashtag … #magikvanjoude vind ik wel erg grappig. ik moest gelijk denken namelijk aan allemaal mensen rond een grote gedekte tafel: mag ik van jou de boter…
Aangevertjes als het ware (dat is er ook alweer een 🙂 🙂
Wat leuk! Zin in.
Heel veel plezier daar de komende week! En met broeien 🙂
Knap dat je dit aan gaat. Kan me ook voorstellen dat niet elk thema dicht bij je ligt. Dus erg benieuwd naar de uitkomst. Hoewel ik ervan overtuigd ben dat jij ook dit in je vingers hebt. #dekeuzeisaanjou #jouwthema #ikschrijfvoorjou
Thanks! Ik ben wel benieuwd wat iedereen gaat aanleveren. 🙂
Leuk idee,succes!!!
Granola momentje. Maar dat was die van gisteren dus ook. (maar dat weet je pas achteraf, dat is wat ik zo mooi vond van je beschrijving, dat het er meer zijn)
Vooral dat je niet kunt voorkomen om over de ander (partner, kinderen, ouders, collega’s) te schrijven houdt denk ik veel bloggers tegen om niet alle grenzen te slechten. Jij als blogger kunt dan wel denken dat alles moet kunnen, maar dat geldt alleen voor jezelf. En ook door ze niet te benoemen zeg je in veel gevallen toch iets over hen. Dus dat blijft voorzichtig laveren wanneer je omgeving zich liever niet in jouw blogactiviteiten betrokken ziet.
Verder vind ik het leuk te lezen dat je richting hebt weten te geven aan de vragen waarmee je worstelde, mede dankzij de reacties onder je blog. De uitkomst lijkt me een hele uitdaging maar daarom ook wel weer passend bij jou.
Een passende hashtag schiet me zo niet te binnen. Maar wat niet is kan nog komen.
Ja he? Dankzij jullie allemaal (en dankzij jou).
Een voor allen, allen voor één! 😉
🙂
Kijk, dat is nou leuk, dat je je reactie in een artikel terugziet 😛
Haha! Ik was net even op je blog en had eerst een link gemaakt van je naam maar toen dacht ik, is het logisch voor de lezer of denkt hij/zij dan dat hij naar het artikel met de comment gaat, en toen raakte ik in de knoop met mijn eigen logica.
Tijdje zitten lezen op je blog trouwens. Hoop dat je herstel voorspoedig gaat!!
En : wat vind je van de niche Ariadnesdraad ? Misschien is dit wel een goed onderwerp voor je blogproject;-)
Wat een tof idee Elja! Ben benieuwd hoe je dat vorm gaat geven! De eerste hashtag die mij te binnenschiet is #zegjijhetmaar. Ben niet gekwetst als je een andere kiest hoor:) Ik denk gewoon even hardop met je mee! Veel plezier in de VS.
En ohja, over jezelf schrijven kan ook heel eng zijn. Inderdaad vooral omdat je er misschien anderen mee kwetst of ongemakkelijk bij laat voelen. Goede balans vinden denk, want een beetje over jezelf schrijven maakt je blog sterker lijkt mij…
Groet, Nanouk (van Ygeneratie.nl)
Ik vind het wel een leuke zeg. #zegjijhetmaar. Op Twitter zal het hele andere associaties oproepen denk ik, wat denk jij? Maar hij is niet echt voor Twitter bedoeld maar gewoon voor dit blog en andere blogs, dus lekker belangrijk. 😀
Hm, maar die associatie kun je sturen/vormgeven toch? 🙂 de hashtag wordt in ieder geval bijna niet gebruikt, maar misschien kom je nog op andere (betere) ideeën!