The mask of Zorro, kijk ik. Zo dramatisch. Zo oneerlijk. Zo mooi. Alles zit er in:
Vaderliefde. Moederliefde. Echte Liefde en Liefde op het Eerste Gezicht. Moord. Onrecht. Doodslag. Wreedheid. Oorlog. Macht. Geld. Goud!
Vanaf het eerste moment word je gegrepen. En sommige momenten weet je gewoon wat er gaat gebeuren. Je voelt het aankomen.
Dat is dus echte storytelling he. Maar je hebt er wel iets voor nodig. Goede acteurs die mooi getypecast zijn. Een prachtig decor. Een verhaallijn die je meeneemt in de gebeurtenissen – maar vooral ook in de emoties van de hoofdpersonen.
Ik las laatst dit artikel dat uitlegt hoe je kunt schrijven op zo’n manier. Alsof je het verhaal van Zorro schrijft. Ik moest het twee keer lezen voor ik het begreep. En toen viel het kwartje. Aanrader.
- Blog of column? Over wat je wel en niet mag bloggen van jezelf - 24 maart 2025
- Raar - 23 maart 2025
- Zonder - 22 maart 2025
Geef een reactie