Presenteren en trainen is een soort uitwisseling van energie: je geeft een heleboel en je krijgt er heel veel voor terug. Het draait allemaal om interactie.
Ik sprak laatst iemand die altijd het liefst zo snel mogelijk de zaal verlaat na een presentatie. Hij presenteert een verhaal en hij is weg.
Misschien gaat dat op een gegeven moment wel zo. Dat je dag in dag uit verhalen presenteert en geen zin meer hebt om te investeren. Of gewoon echt alleen wil vertellen.
Ik kan het me moeilijk voorstellen. Want mij is de interactie tijdens het presenteren en trainen het liefste en het leukste. Ik ben continu aan gezichten aan het scannen. Komt het aan? Is het duidelijk? Wat vinden mensen? Opmerkingen? Vragen?
Het leukste vind ik de discussie en de vragen tussendoor en de gesprekken achteraf. Leer ik van.
En eerlijk is eerlijk, het is gewoon te gek als je de persoon spreekt die de Instagram account van de NS beheert. Of het blog van RTL. Of de twitter accounts van Trivago.
Soortgenoten! Die begrijpen je tenminste. Dat kun je van je niet-online vrienden niet altijd zeggen, he. 🙂
Leuk man, presenteren.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie