Het wordt steeds mooier met die spam. Zojuist klikte ik op een mailtje van FourSquare. Althans, zogenaamd van FourSquare. Er stond als titel: Brenda Ross is now your friend.
Van ongeoorloofd gebruik van je klantgegevens…
Ik was verbaasd. Ik dacht: goh, ik heb toch helemaal geen friend request uitgestuurd voor FourSquare? Ik gebruik die account helemaal nooit? Wat is er aan de hand?
Maar ik ken een Brenda, met een Engelse achternaam die ik eventjes niet meer wist, dus ik dacht: klik! En terwijl de pagina aan het laden was zag ik dat het een vreemde URL was, niets met foursquare er in. Snel weggeklikt. En met rechtermuisknop op de link gaan staan. En ja hoor. Phishing, spam, trojan horse, wat het dan ook was.
Het is me wat. Ik zou eigenlijk willen klikken om te weten hoe die scams nu in elkaar steken en hoe mensen er nou geld aan verdienen. Komt er een call to action die niet klopt? Installeren ze software op mijn computer? En zo ja, waarom? Wat halen ze er uit? Verkopen ze emailadressen? IP-nummers?
Naar betaald gebruik van je klantgegevens!
Maar ja, dat is tenminste allemaal nog echt illegaal.
Erger is het nep illegaal, zeg maar.
Het is me al twee keer overkomen dat ik nadat ik actief en bewust een catalogus had aangevraagd van een merk (in dit geval Pottery Barn Kids, en Boden), enige tijd daarna een soort rip-off catalogus kreeg. Op mijn naam. (!!) Met producten die VERDRAAID veel leken op de producten van Pottery Barn dan wel Boden.
Ik snapte er niets van. Je gaat er niet van uit dat die bedrijven zelf mijn klantgegevens hebben doorverkocht, maar het is wel erg toevallig. Dus mijn conclusie was: bedrijfsspionage. Illegale verhandeling van databases. Ik vond het wel raar, want je zou denken dat de mensen van PBK en Boden er wel achter komen en maatregelen nemen, he?
Naïef, naïef. Ik ken iemand die jaren lang werkte voor een (inmiddels gepensioneerde) old school marketeer. Hij zat namelijk in de Direct Mailings Business (weet niet of het echt zo heet maar je weet wel). Hij was zo iemand die bakken vol met databases met klantgegevens kocht, en voor bedrijven vervolgens direct mails coordineerde. Een echte Amerikaanse bedrijfstak, waar toestemmingen er niets toe doen.
Mijn vriendin vertelde me dat ze vrij zeker wist dat Pottery Barn en Boden mijn gegevens gewoon zelf doorverkocht hebben aan de concurrent. Want het is gebleken dat je bij concurrentie allebei meer verkoopt.
De schooiers!
Ik hoor je denken (en jij mij vast ook…de jurist, he): WAT? MAG DAT?
Geen idee of het mag. Ik vrees een beetje van wel. Het doet me ernstig twijfelen of ik ooit nog zaken wil doen met deze bedrijven, dat is zeker.
Jammer dat ze van die leuke producten hebben.
Kortom: het is altijd oppassen geblazen. Als ze zich niet voordoen als iemand anders, dan opereren ze gewoon onder eigen naam – en hebben ze betaald voor jouw klantgegevens zodat ze je zonder jouw toestemming op naam kunnen mailen.
Schooiers zijn het (nou ja…oplichters is zo’n sterk woord…all is fair in love and marketing??)
PS Het staat er hoor, als je een catalogus aanvraagt staat er iets over de privacy policy, en inderdaad: het mag allemaal. Je gegeven verkopen aan derden. Dat zijn ‘Service Partners’. Ik zei het toch. Schooiers zijn het. En maar beginnen over een ‘privacy policy’. Jajajajaja: “We respect your privacy and we adhere to strict industry guidelines and practices to protect the personal information that you share with us. For additional details, please see our Privacy Policy.”
Die strict industry guidelines zijn niet zo heel strict, concludeer ik….
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
En, jij gaat nu de hele lijst volgers van #blogpraat verkopen aan de hoogste bieder? 😉
PS big smile bij “Maar ja, dat is tenminste allemaal nog echt illegaal.”
kon me niet inhouden, ik zag het voor me: inbrekers bij jou in huis, ’s nachts. jij komt beneden en betrapt ze. je doet de lamp aan, blijkt dat ze allemaal zo’n streeppakje aan hebben en een masker op. En jij dan: “Oh jullie zijn tenminste echte boeven. Nou ga je gang, maar doe een beetje rustig.” en loopt weer naar boven. 😉
Ja maar kijk eens even, die spam was ook heel fout en gemeen. Ze zouden het gewoon SPAM moeten noemen in de aanhef, dat is tenminste duidelijk. Maar dat zijn criminelen inderdaad met pak en al. Dus tsja, je kunt niet anders verwachten.
Maar een gerenommeerd bedrijf? Sterker nog, een gerenommeerd bedrijf waar ik geld heb uitgegeven? Waar ik klant ben? En dan mijn gegevens doorverkopen met een #$*()!-verhaal over ‘We respect your privacy’?. Dat is toch nog veel fouter?
🙂
Ja. rotte plekken waar je het niet verwacht. het niet door hebben, dus.
Steh Godin (geloof ik) had een post met de strekking:
als je denkt et weten wat we willen, waarom biedt je dat dan niet?
(over marketeers die veel beloven, en niets waarmaken. omdat de opdrachtgever voor de marketeer zijn klant is, en niet diens klanten)
Nog nooit zo naar gekeken! Maar klopt he? Je zou kunnen denken dat je opdrachtgever of je baas je klant is. Of je aandeelhouder…En de eindklant uit het oog verliezen.
jups schooiers!
je bent lekker op dreef!
ga zo door!
Er komt er nog een aan hoor. Want ik maak me boos over een bedrijf. Nog een 🙂