Ik stond net te kijken naar de voetbaltraining van mijn zoontje van 7. Het is een soort privéles voor een groep Engels sprekende kinderen hier in Istanbul (Turks & buitenlands), gegeven door een bevlogen, professionele trainer. Los van clubverband bedoel ik, zoals je in Nederland hebt.
Er zitten een paar hele getalenteerde jongens in die groep, maar verder word je niet op talent geselecteerd – gewoon een kwestie van inschrijven en betalen – dus het is een mooie doorsnede van spelers.
Alles komt voorbij tijdens zo’n voetbaltraining. De wereld in het klein.
De jongens die zelf nooit scoren maar anderen helpen scoren door telkens opnieuw de bal af- en aan te geven.
De jongens die vanwege hun bouw en lengte meer op hun fysieke overmacht leunen dan op techniek of talent.
De voetballertjes die de verdediging op zich nemen en daarmee zowel goals voorkomen als de topscoorders vrij maken om te scoren.
De jongens die klein van stuk zijn maar razendsnel en technisch sterk met snoeiharde trapkracht en totale focus op hun einddoel.
En ik dacht bij mezelf: het is net marketing.
Althans, het is een mooie metafoor voor de manier waarop marketing aan het veranderen is.
Brute kracht brengt je maar tot op een bepaald punt en niet tot de overwinning – zeker niet in deze tijden. En al helemaal niet op de lange termijn. Ik denk even aan de bedrijven die ongelimiteerde marketingbudgetten lijken te investeren in mediacampagnes terwijl kleine bedrijven die het moeten hebben van social media en mond-tot-mond hen voorbij streven.
Je kunt niet meer vertrouwen op je gigantische marktaandeel, opgebouwd in vroegere tijden. Op machtsposities. Want als er niemand verdedigt, scoort de ander.
Als je niet slim bent en snel en behendig, red je het niet.
Als je de kansen om je heen niet herkent en grijpt. Voor je het weet, wordt je als uit de kluiten gewassen 7-jarige voorbij gespeeld door een jochie van 6 met 2/3 van jouw kilo’s, maar tien keer jouw talent, vechtlust, focus en behendigheid. En tien keer jouw motivatie.
En dan nog, ook al ben je een behendige getalenteerde gemotiveerde speler: als je telkens in je eentje aanvalt maar je geen team hebt dat de bal aangeeft, voorzet en aanvallen van je tegenstanders af weet te weren, verlies je toch. Het is natuurlijk niet alleen iets van 7-jarigen, die onwil om de bal af te geven en die wens om degene te zijn die het goal scoort.
Het is wel waar we als maatschappij op focussen, die scoorder. Die geven we het applaus. Vergetende dat zoiets niet mogelijk is zonder team.
Het mooie is dat je vandaag de dag als bedrijf of organisatie zo’n team om je heen kunt verzamelen.
Een heel groot team. Een team dat je niet hoeft te betalen in geld, maar in betrokkenheid en aandacht.*
Jaja. Zo leer je nog eens wat, als moeder langs het voetbalveld!
Het is net het echte leven.
En je leert nog eens iets over voetbal. Best handig, als moeder van drie jongetjes 😉
*In het verlengde daarvan: een dezer dagen komt op dit blog een verhandeling over contentmarketing & bloggen en waarom die twee niet zo makkelijk samen gaan als de experts ons doen geloven. Ik zit er nog even op te broeden.
- Vrij zijn van verandering - 26 maart 2025
- Blog of column? Over wat je wel en niet mag bloggen van jezelf - 24 maart 2025
- Raar - 23 maart 2025
Toch grappig hoe een blogpost je extra aanspreekt als het je eigen leefwereld raakt. Afgelopen seizoen zag ik mijn zoon in het team F spelers waar hij deel van uitmaakt genieten, groeien en soms ook teleurgesteld zijn. Jouw verhaal is dan zo ontzettend herkenbaar. Heerlijk gewoon. Interessant hoe je de vergelijking doortrekt naar bedrijven en marketing. Moest gelijk denken aan de ludieke rookworstactie van lunchroom Cappuccino in Rotterdam. Een schoolvoorbeeld van hoe je met een slimme #tijdvoorkoffie hashtag actie het als kleine zelfstandige zelfs tegen het marketinggeweld van retailgigant HEMA kan en durft op te nemen. De zesjarige die de zevenjarige voorbijstreeft.
de kunst van het inzetten en laten samensmelten van de juiste kwaliteiten, in sport belangrijk maar ook in elke andere vorm van teamwork