Ik zat naar aanleiding van mijn artikel gisteren (over Twitter) eens na te denken over hoe ik omga met Twitter, en waarom.
Can you read my tweets?
Ik volg Nederlandse accounts altijd terug (d.w.z. Nederlandse namen of met Nederlandse tweets), bedrijven of niet. Maar heel lang volgde ik Engelstalige accounts niet terug. Nu vaak wel (blijf achterdochtig).
Taalgebruik
Heel soms volg ik iemand terug, zie vervolgens wat tweets, en denk: nee. Vooral het gebruik van schuttingtaal vind ik een afknapper. Dan kan ik heel impulsief in zijn. Truttig, maar ik doe wat ik voel.
[Is het zo dat ik zelf nooit ‘schuttingtaal’ uit – of wat daar in de VS voor doorgaat -? Nou nee, er zijn woorden die ik gebruik die niet bepaald ABN zijn. Maar online zul je me daar niet snel op betrappen. Hypocriet, he?]
Twitterlijsten: manage wat je ziet
Ik gebruik hootsuite om mijn Twitteraccount te managen (ik ben sinds kort ook Sprout Social aan het uitproberen…erg enthousiast over!).
Ik heb in mijn scherm in hootsuite een aantal kolommen standaard in beeld: twitter lists, mentions, en DM’s. Ik heb twee twitterlijsten altijd zichtbaar. Een voor accounts die ik graag wil volgen vanuit professionele interesse. En een die ik graag wil volgens vanwege de leuke mensen (die heet ‘Leuke Mensen’), mensen die ik echt ken (virtueel of IRL of allebei).
Het handige hiervan is dat ik, ondanks het feit dat ik heel veel mensen volg, veel in de gaten houd van een kleinere groep mensen (een paar honderd in totaal). Twitterlijsten zijn echt een manier om orde te scheppen in de chaos van Twitter.
Terugvolgen: een wassen neus?
Dat ik met twitterlijsten werk en maar een beperkt aantal tweets daadwerkelijk bijhoud, betekent ook dat ik heel veel, de meeste, berichten helemaal niet zie. Als je meer dan 2.000 mensen volgt, kun je ook onmogelijk alles volgen wat daar gezegd wordt. Bovendien zit daar dus geen ‘curatie’ mechanisme in, zoals in mijn lijsten waar ik mensen aan toevoeg of eraf haal (vooral aan die van professioneel interessante mensen, want leuke mensen blijven toch gewoon leuke mensen).
Je kunt dus zeggen dat daarom mijn terugvolgen een wassen neus is. Dat het een signaal is dat ik iets doe met iemands tweets, terwijl dat niet zo is.
En dat klopt wel een beetje. Maar mijn ervaring is dat mensen mij wel weten te vinden, dat ze vanzelf het gesprek aanknopen, en dan komen ze vanzelf weer in mijn lijsten, en kan ik het wat beter in de gaten houden. En nogmaals, ik kan altijd gedm-d worden en dat vind ik een belangrijke reden om terug te volgen*.
De kunst van het ontvolgen
Af en toe, twee keer per jaar of zo, gebruik een tool als manageflitter om te kijken wie ik volg die mij niet volgt. Gewoon een beetje opruimen. Er zijn nu eenmaal veel mensen die je volgen zodat je ze terugvolgt, en dan weer ontvolgen. Kinderachtig van me, maar dat vind ik ergerlijk. Dus dan ontvolg ik op mijn beurt ook weer.
Ik ga niet veel mensen actief volgen (uitzondering: deelnemers aan #blogpraat), uit mezelf, dus ik weet dat de meeste mensen die ik volg en die mij niet terugvolgen dat oorspronkelijk wel deden, en dat ik ze terug ben gaan volgen.
Ontvolgd worden doet pijn..
Toevallig was ik gisteren even met manageflitter bezig, en kwam ik erachter dat een aantal mensen die ik ben gaan terugvolgen en die ik van vroeger ken, mij niet meer volgen.
Het is gek, maar het doet toch even pijn. Terwijl ik heel goed begrijp dat ze me ontvolgd hebben. Het is niet de eerste keer dat mensen die ik uit een ver verleden ken me gaan volgen, dan op maandagavond tientallen tweets van mij voorbij zien komen in een uur of anderhalf, en zich rotschrikken. Soms zijn mensen gewoon verontwaardigd: wie denk ik eigenlijk dat ik ben, om zoveel te durven twitteren?
En gelijk hebben ze. Ik zou mezelf ook ontvolgen, denk ik!
*Ik had de afgelopen twee weken 4 auto-dm’s van dezelfde persoon met verkooppraatjes. Dat gaat zelfs mij te ver.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Hi Elja, ik heb je op mijn blog genoemd met een verwijzing naar dit artikel. Zie: http://maaikeontdekt.wordpress.com/2012/03/15/haar-eigen-twitter-regeltjes/
Groetjes, Maaike
Hi Elja, goede tip van Manageflitter, ik heb het meteen ook even gedaan. Apart inderdaad om te zien wie je ontvolgt hebben de laatste tijd, ook mensen waarvan ik echt dacht dat ze geïnteresseerd waren.. Misschien werden ze gek van de #blogpraat tweets?! Overigens gebruik ik ook Hootsuite (sinds een tijdje) en dat bevalt prima. Ik heb geen lijsten maar volg ook niet erg veel mensen; alleen mensen die ik interessant vind. Iedereen zo zijn eigen manier!
Ik zou ook veel meer met die lijsten moeten doen, want ik mis soms wel het een en ander.. Toch eens iets mee doen 🙂
Hoe meer ik erover lees (ook de reacties hieronder), hoe meer ik me realiseer dat het een beetje of-of is. Of je volgt iedereen terug en werkt met lijsten; of je volgt alleen de mensen waarin je om wat voor reden dan ook geïnteresseerd bent. Anders is het niet te doen!
Hee Elja,
Logisch verhaal, kan me erin volgen, ehhh vinden hoor.
Ik volg al een hele tijd niet iedereen meer terug, wil gewoon niet meer dan 1000 mensen volgen, en hoe onaardig dan ook, ik ontvolg regelmatig.
Dat op en neer gedoe, puur vanwege het volgen, daar geloof ik niet in.
Weet je wanneer ik wel echt zou balen?
Als jij me zou ontvolgen dus!
Haha! Geen zorgen daar! 🙂
Dat was geloof ik geen Nederlands he? ‘No worries there’, bedoelde ik.
Leuk stuk!
En herkenbaar. Als ik regeltjes lees over volgen ontvolgen denk ik soms . Oh ja! maar ik blijf gewoon erg inconsequent daarin.
je hebt me wel aan het denken gezet over bedrijven. Daar was ik wat zuiniger in geworden in terugvolgen, en door je stuk van gister, wordt ik daar weet wat ruimthartiger in, totdat ik een keer weer denk: wat moet ik met al die bedrijven? zo inconsequent dus.
een ‘vriendenlijst’ heb ik ook. dan mis ik minder makkelijk tweets van mensen die ik leuk vind. maar dan ben ik weer erg lui, want veel van die vrienden zitten in de iederdagbloggenlijst, en die volg ik ook. Als ik het netjes zou doen, zou ik die bij mijn eigen vrienden moeten plaatsen.
ik hap snap dus een beetje in twitter, en vind dat eigenlijk wel leuk zo.