Wat zoeken we met zijn allen, in alles wat we doen en zien in het contact met organisaties buiten ons?
Simpel: het menselijke. Want het menselijke is het herkenbare. En wat je herkent voelt dichtbij. Zelfs bij een waanzinnig formeel en officieel moment als het ondertekenen van zo’n abdicatie-akte.
Dat – toen nog – Koningin Beatrix het blaadje dat ze net voorgelezen had niet kwijt kon en onder de tafel frommelde. Dat iedereen met zijn pen zat te spelen en zich af leek te vragen wat ze er mee moesten. De lachjes als het geluid van de Dam doordringt na het zetten van de handtekeningen. Koning Willem Alexander die zijn moeders hand pakt en weer loslaat. De knipoog van Koningin Maxima naar haar man. De manier waarop Koningin Maxima heel ontspannen de abdicatie-akte doorgeeft. De fluisterinstructie, of was het meer een vraag, om even te wuiven. De emotie op het gezicht van Prinses Beatrix na het Wilhelmus. De kus van de Koning op het hoofd van zijn dochter die nu van positie veranderd is. De manier waarop de Koning en de Koningin met hun kinderen bezig zijn.
De kleine dingen. Het menselijke. En dat menselijke durven uiten, durven te laten zien. Dat maakt dat een groep of organisatie die zo ver van ons af staat in het dagelijkse leven, toch zo dichtbij voelt.
Best een les! En een voorbeeld.
Getekend,
Een echte Oranjefan in het buitenland
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Mooie woorden. Wat Eelco ook al zegt, ik heb enorm zitten genieten (van heel de dag, maar ook) van Beatrix in gesprek met Amalia. Ik ben verder helemaal geen oranjefan (om dezelfde redenen als Peter) maar ik heb dinsdag wel de hele dag voor de tv gezeten ^^
Ook prachtig, hoe Prinses Beatrix als oma even uitlegt wat er allemaal gebeurt….
Ja dat was ook zo leuk! En zo ontspannen. Mooie momenten.
Tja, het zijn net echte mensen. Dat klopt. Wat zeg ik, het zijn echte mensen! Maar waarom zijn ze dan zo verheven boven ons? Alleen maar op basis van geboorte? Dat wringt. En daarom heb ik er niet veel mee. Met dat koningshuis. Wel met mensen.
Mooi, Elja. En dat menselijke, daar gaat het om.
Kun je in Turkije wel oranje Tompoezen krijgen?
Anders maar oranje Turks fruit. :>)
Nee, geen tompouce! Ik mis het ook zo ontzettend. I love tompoucen. 🙁 Maar via de livestream op YouTube wel gewoon kijken hoor, en in het Oranje natuurlijk. Op zich is dit wel veel beter voor de lijn! 🙂 Fijne dag!