Ik was vanavond even helpen in de klas van mijn zoontje. Schoonmaken. In het Montessorionderwijs gebruiken ze allemaal van die lesmaterialen die bestaan uit kleine dingetjes, blokjes, kaartjes, diertjes en dingetjes. En die staan allemaal in kastjes. En alles moet schoon worden gemaakt, zo voor de vakantie.
Ik ben niet zo’n goede schoonmaker. Dat wil zeggen, als ik het echt wil doe ik het ook echt goed. Maar in de afweging van ‘hoe belangrijk is het resultaat’ en ‘hoeveel investering levert hoeveel op’ maak ik andere afwegingen dan andere mensen.
Kennelijk.
Ik had in drie kwartier 4 kasten af. Maar de andere moeders (nergens een vader te bekennen) waren nog met kast 1 bezig. Dat kwam omdat zij alle puzzelstukjes en blokjes en dingetjes individueel schoonmaakten (ontdekte ik later). Terwijl ik alles er uit haalde, kastjes afsopte, bakjes aan de buitenkant afsopte of aan de binnenkant, maar dat was het.
Ik zag geen reden om alle kaartjes en blokjes en dingetjes er uit te gaan halen. Er zijn duizenden stukjes in die klas. En van mij hoeven die niet allemaal schoon te worden gemaakt.
Grote stappen, snel thuis, zou je kunnen zeggen.
Te ongeduldig, zou je kunnen zeggen.
Maar ik denk dat het niets met ongeduld te maken heeft. Maar met een kosten-baten-afweging.
(of misschien is dat altijd zo bij ongeduldige mensen: hun afweging van kosten-baten ligt anders?)
In theorie kun je een resultaat van 100% halen. Maar de tijd die dat kost, is te kostbaar.
Er zijn activiteiten die, naarmate je meer tijd investeert, steeds meer opleveren. Wat dan ook: plezier, geld, voldoening, goede banden met andere mensen. De grafiek toont een omgekeerde halve cirkel die steeds steiler omhoog gaat lopen.
Er zijn ook activiteiten waarvan het resultaat weliswaar toeneemt als je meer tijd investeert, maar waarbij de efficiëntie (of het nut) van de investering na een bepaald punt gaat afnemen t.o.v. de benodigde investering. De beroemde Bell curve.
Alles is een afweging van tijd en resultaat. Soms moet je gewoon 100% resultaat halen. Maar soms is 100% resultaat zonde van je tijd.
Want je kunt alles kopen, behalve tijd.
Ik heb in 5 kwartier liever 4 kasten van stof ontdaan* en van plakkerige handjes en overal een doekje overheen gehaald. Dan in 5 kwartier bij 1 kast alles uit de kleine bakjes te hebben gehaald en individueel te hebben schoongemaakt.
Niet alleen is in mijn hoofd het schoonmaken van alle individuele stukjes niet zo heel belangrijk. Maar ook is in mijn hoofd mijn tijd te kostbaar om uren met zoiets bezig te zijn. De kosten-baten-analyse pakt onvoordelig uit.
Ik begrijp wel dat mensen dat stom vinden, hoor. Die denken aan al die snotneuzen en plakhandjes die allemaal aan al die kaartes, blokjes en diertjes hebben gezeten. En willen alles graag wat schoner hebben. Of het gewoon een heerlijk ontspannend klusje vinden.
Maar tijd is mijn (en jouw!) schaarste resource. Je hebt er maar 24 uur per dag van. En niemand weet hoeveel dagen we zullen hebben.
Dus ik denk steeds beter na over hoe ik mijn tijd investeer.
Soms is tijd natuurlijk letterlijk ook geld.
Zo was ik van plan mee te gaan op de wandelvakantie voor ondernemers, ‘Overstijg jezelf‘. Het leek me geweldig – wandelen in de bergen en werken aan je ondernemersplan. Maar net toen ik ‘ja’ ging zeggen kwamen er twee in company trainingen tussendoor. En die geef ik toch maar voorrang.
Alles is een afweging van tijd en aandacht.
Dus volgende keer ga ik lekker mee wandelen in de bergen.
Maar de kans dat ik ooit 300 plastic kaartjes met de hand ga poetsen, die is niet zo groot.
Volgende keer geef ik me maar gewoon weer op voor het koekjes bakken en sla ik de schoonmaakavond maar even over 🙂
* Ik bleek uiteraard stukjes gemist te hebben. Grote stappen en te snel thuis.
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Nou, ik zit met jou op een lijn. Nadat ik bij een schoonmaakactie in groep 2 erop gewezen werd dat ik de lego biet goed had schoongenmaakt. Lees ik had de lego in een kussensloop gedaan, op 40 graden in de wasmachine, laten drogen klaar, In plaats van elk blokje liefdevol met de hnad te reinigen). Mijn tijd is daar te kostbaar voor. Ieder mag voor zich kiezen, maar ik kies toch iets anders. Dus heb ik een paar jaar MR gedaan. Daar ben ik goed in, kreeg daar weer commentaar van ouders op dat ik niet voldoend zichbaar was in de klas. Nu doe ik zelfden iets meer. Ik ga eens mee met een educatief uitje, of ik lees voor in de boekenweek. Ik ben er klaar mee. Met een full time baan, mantelzorgtaken en al, ik laat me niet meer betuttelen door de schooloudersmafia ( zit nog wel enige frustratie)