Als volgt.
Ik zou maandelijks ergens bloggen. Het leek me een geweldig idee. Het leukste leek me nog dat ik dan tussen zo’n enorm leuke groep bloggers zou staan. Gewoon, te gek. Sterker nog, dat was mijn voornaamste motivatie. Zo’n groep, daar wilde ik wel tussen staan.
Maar ja. Je moet wel gevat over het onderwerp schrijven. En dat lukt me niet. Er komt niets uit mijn vingers. Ik blog iedere dag op dit blog, maar voor een ander lukt het me niet.
Ik heb, denk ik, een soort writer’s block, maar dan voor bloggers. Een geblogprobleem. Te weinig geblog. Dát.
Het komt omdat ik normaal lekker ongeremd blog hier op mijn eigen domein. Voor jullie en mezelf. Lekker thuis. En nu opeens: uit. Alsof je wat je normaal in je huiskamer doet, opeens midden op het marktplein moet gaan doen. Zo voelt het.
Soms loop ik ergens en dan komen er hele leuke en gevatte zinnen in me op. Echt het begin van een verhaal. Helemaal in het thema, ook. Vol humor en schrijversgrapjes. Maar ja. Dan ben ik het later weer kwijt.
Ondertussen eet het schuldgevoel aan me. Daarom bedenk ik ook de hele tijd die leuke zinnen.
Een geblogprobleem, dat is het.
Da’s een blogblock, en daar heb ik ook weleens last van. Wat bij mij helpt: ze als verhaaltje aan m’n man schrijven/mailen, en pas later omzetten in een blogvariant.
Hee slim. Alsof je tegen iemand praat!
Dit overkomt mij elke keer als ik bedenk dat mijn blog mijn marketinginstrument zou moeten zijn. (dat ik gerichter moet bloggen, beter moet bloggen, geen kulverhaaltjes moet schrijven en zo).
Bij mij is de blokkade dan dat ik bezig ben met hoe het moet, in plaats van bezig zijn met wat ik kan.
Toen ik begon als trainer kreeg ik die les van iemand. Goud waard:
“Stop met dingen doen waarvan je denkt dat het moet, begin met dingen doen waarvan je weet dat je het kan.”
Eén van de dingen die mee speelt is de norm. Bij de eerste is dat een vage groepsnorm-wolk (waar je dus never nooit aan voldoet, omdat ie altijd vaag blijft). Bij de tweede zijn dat je eigen kwaliteitseisen.
Ik moet hem regelmatig voor mezelf herhalen, want soms trap ik er ongemerkt in.
Eens met Marjan, daarom zweer ik voor dat soort gevallen bij opwarm sessies al la morning pages, eerst censuur en doelloos wegschrijven dan langzaam, echt volgende stap, door of woorden of zinnetjes te onderstreoen waar je verder mee zou willen, en weer se mi doelloos erop los schrijven, en ik doe dat dan nóg n keer, en met papier en pen hè, heerlijk.
Oh jeetje het klinkt juist zo ontzettend gestructureerd? Ik kan dat niet, zo doelgericht een verhaal maken, ik doe altijd maar wat. Ik schrijf en dan herschrijf ik het een beetje desnoods. Hoewel. Ik heb laatst voor een nieuw boek drie keer overnieuw geschreven, opnieuw begonnen…en ik was pas tevreden toen de uitgever er flink in had huisgehouden.
Ha, dat snap ik, dat t zo over komt.
Mijn ‘gewone’ blogs schrijf ik ook maar zelden zo, soms maak ik wel n blog bijna letterlijk naar aanleiding van deze so called morning pages continued, voor de rest schrijf ik altijd voor de vuist weg en druk op de knop v publish. Maar voor blinde vlek writersblock momenten werkt dit ‘losschrijven’, voor mij dan, heerlijk…en levert vaak bruikbaars op, bijvoorbeeld ook als voorlees materiaal, maar misschien wel omdat ik t al honderden keren gedaan heb zonder dat t iets hoefde te worden.,,rauw materiaal.
Benieuwd wat jou gaat helpen, geniale invallen inspreken is sowieso leuk 🙂
Dat met die leuke en gevatte zinnen en die vervolgens later weer vergeten zijn is heel herkenbaar. Daarom neem ik het soms op met de dictafoon van mijn iPhone of typ het snel in de notitie-app. Om zo soms wat flarden te kunnen vasthouden.
Ja dat is veel slimmer!! Moet ik ook echt gaan doen…
Leuke zinnen bedenken daar zit ‘m de kneep. Bedenken=iets in je hoofd halen terwijl het eigenlijk uit je hoofd ‘gebracht’ moet worden. Spontaan. Leuke grappen zijn leuk omdat ze ongekunsteld zijn. Zo ook met leuke zinnen. Misschien moet je eerst gewoon hele walgelijk saaie zinnen schrijven om warm te draaien… En geblogprobleem…nee joh gewoon drempelvrees! (ojah en een boekje of je mobiel om leuke zinnen op te schrijven of in te spreken! :)) Groet,Marjan.
Ja dat is het he? Het is te geforceerd en dan lukt het niet meer… Ik blijf hopen!
Hoop en niet schrijven als je te moe bent. Zo’n vol hoofd blokkeert echt alles. Of even op je handen gaan staan…alles van een andere kant bekijken! En je hoofd warmt goed op dan…:)))