Het houdt me altijd bezig, marketing. En dan vooral als het gaat om kleine ondernemers. Ik heb altijd bewondering gehad voor mensen die het aandurven, de stap naar ondernemersschap. En vooral met een fysieke locatie en alles wat daarbij komt kijken aan investeringen in personeel, voorraad, gebouw etc. vind ik het bewonderenswaardig dat mensen op die manier hun geld weten te verdienen. En, niet te vergeten, banen creëren!
Vandaag was ik bij de kapper bij mij in de buurt. Ze knippen niet alleen modern (dat is hier in de VS niet bepaald een gegeven, namelijk). Maar ze zijn persoonlijk, goed, fantastische telefoniste/receptioniste. Terwijl ik in de kappersstoel zat kwam klant na klant binnenlopen om even een kerstcadeautje of gevulde enveloppe te brengen aan hun favoriete kapsters. Of gewoon wat geld in de hand te drukken.
Dan heb je het goed gedaan, toch? Misschien lag het wel aan de uitnodigende schaal kerstkoekjes die om de hoek van de deur bij de wachtbank stond. Of misschien is het wel ietsje meer dan dat! Ik heb even de Facebookproef op de som genomen. Het leek allemaal niet zo spannend, wat er op hun fanpagina stond, maar ik kreeg wel al heel snel een reactie op mijn bericht. Leuk!
Wat me ook aan het denken zette over kleine ondernemers en de stress van een dergelijk bedrijf was de slager waar ik vandaag was (ik kan er niets aan doen…de marketingknop gaat nooit uit bij mij).
Het is een van de weinige slagers in de omgeving. En ze zijn gevestigd in een heel rijk dorp buiten Chicago. Maar van binnen! Alsof je 50 jaar terug ging in de tijd. Hij sneed het vlees op een hakblok. De ossehazen of wat het ook waren lagen in bloederige papiertjes te wachten. De stukken vlees lagen ongesneden te wachten – wat mij dan juist wel weer aantrok. Een teken van vakmanschap, leek het.
Maar verder was het er viezig. En rommelig. Vieze vloer. Vieze schorten. Achter de toonbank planken vol administratie en troepjes. En dat in de VS. Waar hygiene een soort godsdienst is.
Ik zat, en zit, nog steeds te twijfelen. Waarom ik daar nou wilde kopen.
De slagers (familie, schijnbaar) waren niet echt vriendelijk. Maar daarom ook heel eerlijk en oprecht.
Het vlees zag er niet prachtig gesneden en opgemaakt uit maar lag in grote stukken klaar. Maar dat leek juist ambachtelijker.
De vloer van de zaak en de keuken voor zover je die kon zien was rommelig en vies. [Daar heb ik geen verklaring voor, hoor, dat ik me daar overheen kon zetten. Dat was gewoon echt niet aantrekkelijk. Maar je neemt aan dat het geen probleem is, zoiets]
Ik heb het antwoord niet. Ik weet dat een zaak runnen veel tijd, geld en energie kost. Dat het lastig is om alles voor elkaar te hebben. Te zorgen dat WC’s schoon blijven, de luifels op orde, de vloeren schoon, de voorraad op peil (maar ook niet te ruim), het personeel vriendelijk.
Ik denk ook dat juist het persoonlijke van zo’n zaak zorgt dat de onderneming blijft bestaan. Ondanks de vieze vloeren.
- Ik schrijf nog steeds - 1 december 2023
- Verliefd op je AI - 24 oktober 2023
- Blog je nog? - 2 oktober 2023
Mooi verhaal over die kapsalon..
In Nederland kan dit ook, kijk op http://www.kleineondernemer.com hoe.
Ondanks of dankzij de vieze vloer. Voor die slager is het rauwe, onopgesmukte misschien wel het persoonlijke, naast zijn vakmanschap. Het is hoe dan ook iets ‘eigens’, en dat heeft altijd wel wat.
mijn man en ik hebben beide een eigen zaak,
lol hoe klinkt dat!
ik heb altijd geleerd : je bent wat je uitstraalt!
dus schone , nette en opgeruimde omgeving!
als pedicure serveer ik geen kerstkoekjes in mijn salon.
maar je hebt me wel op een idee gebracht,
volgend jaar zet ik in de hal een sta-tafel met zelfgebakken koekjes!
fijne kerst
Lijkt me hard werken! Die kerstkoekjes waren echt zo leuk, heel uitnodigend, allemaal verschillende soorten, en op een hele grote schaal. Heel Amerikaans. Echt een aanrader 🙂
Ik hou ook van die kleine buurtgebonden kleine winkeltjes. Zeker als ze dat leveren waar ze voor opgezet zijn en niet de klant overdonderen met ongelimiteerde keuzemogelijkheden. Gewoon goed doen waar je goed in bent, en verder geen flauwekul. Wel fatsoenlijke service en hygiene. Ik denk dat bij de slager misschien de nostalgie overheerste en je de ogen deed sluiten voor de mindere hygiene.
Ja – die hygiene? Ik maak me er nog wel lichtelijk zorgen over. Maar goed – je denkt maar dat als die hygiene echt niet in orde was, de zaak niet vol zou staan met vaste klanten…