Ik heb een contentkalender gemaakt, laatst. Dat leek me nou wel eens goed, nuttig en leerzaam: thematisch bloggen, slim bloggen, doegericht bloggen.
Goed, omdat het richting geeft aan mijn bloggen.
Nuttig, omdat ik me soms afvraag of ik genoeg doe aan personal branding (ik realiseer me steeds meer dat ik niet altijd duidelijk maak wat ik goed kan, waar ik voor in te huren ben, etc.).
En leerzaam, omdat ik er veel over adviseer aan anderen en veel ook zelf toepas voor Frankwatching Webinars maar niet voor mijn eigen blog. Voor mijn eigen brand.
Maar ja. Ik wil ook helemaal geen merk zijn.
Nou goed. Ik wilde het hoe dan ook eens gaan proberen.
Zo gezegd, zo gedaan. Contentkalender gemaakt. Thema’s bedacht. Planning gemaakt. Paar weken ongeveer geblogd aan de hand van mijn kalender.
Maar het werkt niet.
Ik vind er namelijk niets aan, bloggen volgens mij contentkalender.
Hoewel het goed is merk ik om meer vast te houden aan thema’s, vind ik er niets aan.
Ik vind het niet leuk om mezelf thema’s op te leggen en titels en zoekwoorden (dat laatste is sowieso niet zo goed gelukt).
Ik geef toe, ik vind het wel lollig om met SEO bezig te zijn. Beetje te onderzoeken hoe ik scoor in de zoekmachines en kijken hoe ik gevonden word en kijken of ik dingen kan verbeteren.
Maar ik heb geen zin om daar naar te bloggen.
Ik wil helemaal niet thematisch bloggen, hier.
Ik wil gewoon bloggen waar ik zin in heb.
Lekker voorbeeld, ben ik.
Geef je een webinar ‘Zakelijk bloggen in de praktijk’, geef je zelf niet het goede voorbeeld!
Handig is anders, Daae.
Want hebben nieuwe bezoekers op dit blog enig idee van wat ik kan? In welke zaken ik voorop loop in mijn vakgebied?
Ben ik vindbaar als iemand op zoek is naar mijn diensten en expertise?
Ik betwijfel het.
Maar ik geloof niet dat het me echt kan schelen.
Peter zei het mooi in de comments, van de week (dank Peter):
“Wat jij zo goed doet, en waar volgens mij ook het spanningsveld zit, is continu rondstruinen in het grijze gebied waar zakelijk en persoonlijk bloggen samenkomen. Zelf zit ik ‘veilig’ aan de persoonlijke kant en kan van een afstandje kijken naar waar men zich in zakelijk blogland druk om maakt. En ik pik er dan toch stiekem mijn graantjes van mee.”
Ik denk dat het zo ‘goed’ gaat omdat ik blog wat, waarover en hoe ik leuk vind.
Zodra ik het ga formaliseren, is de lol er voor mij af. Misschien dat het wel iets oplevert, maar ik word er niet zo blij van.
Dus mijn contentkalender mag in de wilgen. Ik ga hem als post-contentkalender gebruiken, als achteraf-kalender. Als ideeenkalender. Maar niet meer als middel om zakelijker te bloggen.
Dit is mijn privéblog en dat blijft het. Puh. 🙂 Verstandig is het niet. Maar leuk blijft het wel.
- Be the leader - 8 februari 2025
- Opgeruimd - 7 februari 2025
- Lekker - 6 februari 2025
Ik geloof dat mijn reactie nu bij je vorige poste staat. Sorry.
Hoezo is het niet verstandig? Als jij door zo’n contentcalender de lol in het bloggen verliest, dan wordt het ook niets met personal branding!
WAAR! 🙂
Tjemig, ben ik ff blij dat ’t mij ook niet lukt, zo’n contentkalender, net als vooruit plannen niet werkt. De volgende dag kan alles immers weer ‘anders’ zijn. Enneuhm… vertellen wat je kunt en waar je goed in bent, kan immers ook in een pagina Portfolio.
Ja maar de kracht van een blog is, vind ik, dat het niet alleen uit je pagina portfolio blijkt. Dat het overal uit blijkt. Dat je overtuigt zonder het hard te proberen.
Ben ik niet helemaal met je eens. Je kunt in meerdere facetten uitblinken, maar daar niet altijd over willen schrijven…
Eigenlijk vraag ik mij al heel lang niet meer af waarover ik moet bloggen. Ik blog gewoon en mijn lezers vinden dat leuk of niet leuk. Soms slaat een post goed aan, andere keren niet. En dan laat ik al die andere dingen gewoon over aan mijn professionele ik die op het werk (nog een weekje!) zich helemaal mag laten gaan in planningen en dat soort dingen.
Ja ik ook, op mijn werk doe ik er van alles mee. En prive mag ik doen wat ik wil! 🙂
oh, en ik heb er ook nog wat over te zeggen, denk ik.
ze kunnen in je blog niet zien hoe goed je bent, maar wel hoe leuk je bent.
en goed, tja, dat zijn er meer toch?
leuk, dat zijn ze lang niet allemaal.
en jouw manier leuk, dat is er maar één.
zou het op die manier niet toch een beetje helpen voor de business?
Nou, daar gaan we maar gewoon van uit. 🙂 Ik zie het mezelf ook niet anders doen, eerlijk gezegd.
o boj, o boj o boj.
ik neem me nu al voor de zoveelste keer voor om ‘serieuzer’ te gaan bloggen. Om alleen nog maar stukken te schrijven die knallen. Omdat mensen die mijn website bezoeken moeten denken: Wow! die heeft echt wat te zeggen, en nog op een mooie manier ook! Dat theater móe-ten we gaan zien! Dat dus. En het lukt niet. Ik heb steeds tussendoor zo maar wat kleine dingetjes te vertellen, en ik krijg heimwee naar dat zo maar er op flatsen.
Het is wat, dat semi-zakelijk bloggen.
Ja het is me wat. Voor je het weet is het leuke authentieke er uit. Pfff. Moeilijk hoor.
Ik ben dan wel geen zakelijker blogger, maar zo’n contentkalender gaat voor mij ook niet werken. Ik vind dat saai en ik weet zeker dat mijn lezers dat zullen merken aan mijn teksten.De spontaniteit is er dan niet in terug te zien.Bloggen moet leuk blijven en geen moetje worden. Door met een contentkalender te werken, krijg ik dat gevoel wel.
Ja, daar was ik ook bang voor aan het worden, dat jullie het konden merken aan mij, dat ik aan het plannen was. Ik vind het voor zakelijke blogs helemaal niet zo erg hoor, maar voor mij was het lastig om spontaan te blijven schrijven als ik het onderwerp al had vastgesteld!
Ik blog niet zakelijk, maar ook dan zou zo’n kalender voor mij niet werken. Voor alles heb ik in kladblok een te-doen-lijstje. Af en toe plaats ik daar wat op zoals vergaderingen en afspraken, maar ook ideetjes om over te bloggen in het geval ik geen iedeeen heb of vind dat ik teveel bezig ben met 1 onderwerp en er broodnodig wat afwisseling op mijn blog dient te verschijnen. Vervolges dringen dan allerlei geestelijk oprispingen voor en zakken de blogideeen richting vergetelheid. Soms haal ik er wel iets tussenuit, maar voor de vuistweg bloggen over wat me op dat moment bezighoud vind ik het prettigst. Daarbij vind ik dat ik redelijk actueel moet bloggen. Dus als ik over een week of 5 nog in mijn te-doen-lijstje een idee over de Europese verkiezingen vind, dan denk ik wie is daar nu nog in geïnteresseerd?
Ik ben al jaren met betaald werken gestopt. Nam gewoon teveel tijd. Was wel erg leuk werk om over te bloggen, maar destijds bestonden er nog geen blogs. Als ik er nu zou werken zou ik het niet anders aanpakken dan hoe ik het nu aanpak voor mijn privéblog en m’n blog voor een vrijwilligersorganisatie. Hoofddoel is dat het voor mij leuk moet blijven zodat ik er mee door ga. Zo’n kalender zou het voor mij duidelijk minder leuk maken en de kans dat ik er dan mee kap wordt groter. Het zou dus averrechts uitpakken.
Bloggen is wel een belangrijk marketingmiddel voor veel bedrijven en ZZP-ers. Dus ik kan me voorstellen dat mensen een richting zoeken en houvast. En voor sommige bloggers werkt zo’n planning dan heel goed. Maar ja, voor jou en mij dus wat minder! 🙂
Dank je Elja. Fijn om jou dat te horen zeggen. Ik heb hetzelfde…alhoewel ik nog steeds met bloggen moet beginnen. En door alle informatie over rode draad in blogs, ben ik nog steeds aan het worstelen waarover ik dan moet bloggen. Terwijl ik eigenlijk gewoon over van alles wil bloggen, want ik heb een brede interesse. En nu dan zonder kalender. Halleluja, you made my day!
P.s. nu een avond plannen om dit van de week op te starten 🙂
Just do it! In het begin leest toch vrijwel niemand je 😉 alle mogelijkheden om te experimenteren.
Erg herkenbaar Elja, ik vertel in mijn content marketing workshops altijd dat je met content kalenders moet werken, maar zelf doe ik het niet. Ik denk ook dat het vooral werkt als je content marketing grootschalig doet, bijvoorbeeld als je de content manager van een groot bedrijf bent. Of in een cultuur waar mensen niet vanuit zichzelf aan het werk gaan, zo ontdekte ik laatst toen een bedrijf in Saudi Arabie per se wilde dat ik een content kalender voor ze maakte.
En personal branding moet je tegenwoordig doen met ‘implicietjes’ (zoek maar bij Google).
Ha. Implicietjes. Check! Dank Edwin 🙂
Ik merk wel dat het werkt zodra we met meerdere personen samenwerken op een blog. Als we een breed thema aanhouden per maand, kan iedereen daar zijn of haar eigen invulling aan geven. Een beetje richting kan geen kwaad, in dat opzicht. Het van dag tot dag vastleggen vind ik aan de andere kant dan wel weer wat te ver gaan.
Misschien zijn de grote lijnen soms ook gewoon genoeg?
Ik denk het wel. Het laat voldoende vrijheid aan een eigen invulling, en je kunt je collega’s aanvullen of naar hun stukken verwijzen.