Het is natuurlijk belangrijk, marketing. Marketing met een grote M. Campagnes. TV-commercials. Adverteren in De Bladen. Grote Kortingsacties. Dat soort dingen.
Maar soms denk ik dat dit de beste marketingstrategie is: je werk goed doen en uitblinken in betrouwbaarheid, kunde, vriendelijkheid, service, of wat dan ook. Een paar voorbeelden uit Istanboel.
De gids
Vandaag was ik een van mijn favoriete activiteiten in Istanbul aan het doen: op stap met gids Mehmet. Hij is slim, aardig, vriendelijk, weet ongelofelijk veel over ongelofelijk veel en hij spreekt vloeiend Engels (en Duits, bleek vandaag). Hij is flexibel en vindt het leuk om off the beaten track te gaan. Het is een genot om met hem door Istanbul te wandelen want hij is een onuitputtelijke bron van kennis over geschiedenis, cultuur, wetenschap, politiek en religie.
Ik heb Mehmet gevonden via deze site. En die stond weer in dit boek. En die had ik weer in een gewone boekwinkel gevonden. Beetje toeval allemaal dus.
Maar sinds Mehmet mij die eerste tour heeft gegeven, heb ik hem iedere paar maanden gevraagd om nog een tour te geven voor mij en een paar vriendinnen. En die vriendinnen wonen allemaal in Istanboel. En die boeken op hun buurt weer tours bij Mehmet voor familie die overkomt.
Niets geen toeval.
En als mensen mij (vaak via-via) vragen naar een goede gids, geef ik ze altijd Mehmet’s gegevens. En nu mijn schoonvader op bezoek komt, gaan we met Mehmet een ochtendje door Istanboel lopen op zoek naar het verhaal achter de kruisvaarders.
Kortom, ik ben wat je noemt een tevreden klant. Of liever nog, een superfan. En mijn vriendinnen worden stuk voor stuk ook superfans.
Dat is kleine marketing. Maar het werkt wel.
De iPhonemaker
We zaten in de bus op de weg terug van de tour, mijn vriendinnen en ik. Een van hen is net nieuw in Istanboel. Haar iPhone valt telkens uit en ze vroeg zich af wat ze er nu mee moest doen.
In Nederland weet je waar je naar toe moet met je kapotte iPhone. Maar als je net naar Turkije bent verhuisd, ligt dat anders.
Een andere vriendin legde haar uit dat ze naar de mall vlakbij onze buurt kon gaan, benedenste verdieping, achter die-en-die winkel, om hem te laten repareren bij een speciale winkel die smart phones kan maken. En ze haalde het visitekaartje direct uit haar tas en gaf het aan haar.
Er is niets moeilijker, in een land waar je nieuw bent en de taal niet spreekt, dan ontdekken waar de beste dokter zit of de iphonmaker. Zulke visitekaartjes zijn een geschenk uit de hemel.
De Facebookgroepkapper
Meestal krijg ik dat soort adresjes op een andere manier: via een besloten Facebookgroep waar ik lid van ben. Er zitten honderden vrouwen in, allemaal ‘buitenlandse vrouwen in Istanboel’. Alleen mensen die hier wonen, mogen er in.
Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het er vragen. Je kunt het zo gek niet vragen, of je krijgt er antwoord op. Waar vind ik een dierenarts? Waar vinden vanavond de protesten plaats? Is die en die buurt veilig om doorheen te lopen? Wie weet waar je pecannoten kunt kopen? Waarom zeggen/doen/vinden Turken dit/dat/zus/zo? Wat is het Turkse woord voor …?
Een van de meestgestelde vragen gaat over het vinden van een goede kapper die knipt op zijn Europees en niet op zijn Turks. Turkse vrouwen zijn super glamorous en worden prachtig gekapt. Maar mensen als ik willen gewoon leuk geknipt worden en klaar.
Er is een Britse kapper die continu genoemd wordt, als antwoord op die vraag. Die man heeft een hele hoop klandizie. Gewoon, mond-tot-mond. Vooral via die Facebookgroep, vermoed ik. Waar hij zelf niet in zit!
Gewoon door zijn blije klanten die graag zijn informatie delen met een groep mensen die precies zijn doelgroep is. Omdat hij kennelijk goed knipt, Engels spreekt, vriendelijk is en benaderbaar en met het juiste resultaat.
De creche
Gisteren vertelde vrienden van ons dat ze de creche waar onze jongste kinderen zitten, vreselijk vonden. Ze waren er uitermate slecht behandeld en hadden uiteindelijk de inschrijvingen van hun kinderen teruggetrokken.
De dame van de creche had ze op de eerste schooldag bij het hek tegengehouden en ze meegenomen naar haar kantoor om hun papieren te laten ondertekenen en te laten betalen. Als ze dat niet terplekke deden, mocht hun zoontje niet op school komen die dag.
Toen ze de eigenaresse van de creche belden om eens te vragen of dit nou gebruikelijk was, deze procedure, zei die: U moet zich vergissen. Dit zouden mijn medewerkers nooit doen.
Ze zijn nooit meer teruggekomen bij die creche. En iedere familie die hen om advies vraagt, krijgt te horen dat ze de creche in kwestie moeten overslaan bij hun oriëntatie omdat het een vreselijke organisatie is.
Wij zijn er heel blij mee, met die school voor onze kinderen. Maar als we hen eerder hadden gekend, waren we er nooit terecht gekomen.
Soms is gewoon je werk goed doen, alle marketing die je nodig hebt.
Mehmet zou, net als andere gidsen, zijn klanten expres mee kunnen nemen naar bepaalde zaken om zo een commissie te vangen. Maar dat doet hij niet. Hij is integer en vriendelijk.
De iPhone shop zou haar buitenlandse klanten kunnen bedonderen, want wat weten die nou en hoe kunnen ze nou ooit reclameren? Maar dat doen ze niet.
De Engelse kapper zou er een rotzooitje van kunnen maken. Maar dat doet hij niet. Hij is betrouwbaar en goed.
De creche maakte een slechte indruk en zoals positieve verhalen kunnen resoneren en versterken, kunnen negatieve verhalen dat ook!
Marketing zit hem in het kleine, zeg maar. Als je ‘je werk goed doen’ nog ‘klein’ kunt noemen.
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
- Vroeger - 14 januari 2025
Vooral nu heel nieuwsgierig naar Mehmet 🙂
Als je ooit naar Istanboel gaat…aanrader!