Van de week was ik in de Albert Heijn. Nou ja, eigenlijk ben ik daar iedere dag. Dat komt omdat de koelkast zoveel kleiner is dan ik gewend ben.
En omdat ik er achter kwam dat je niet met de auto kunt parkeren bij mijn ‘urban’ vestiging van de AH.
En dus maximaal twee tassen mee kan sjouwen naar huis (drie als ik zoontje T overhaal om de buggy af te staan om er de tassen in te vervoeren, zodat hij dan blij bovenop het brood en fruit kan klimmen en kan gaan zitten).
Opeens wist ik het weer: zo deed ik dat altijd. Bijna iedere dag naar de Albert Heijn. Niet: een keer in de week lekker parkeren bij de grote supermarkt waar altijd plaats is, op 3 minuten rijden, en de enorme wagen volladen met (veel te dure) boodschappen en die dan in je dubbele koelvriescombinatie zetten waar ze eeuwig goed blijven (melk, eieren) of binnen een dag bederven (fruit, groente).
Het andere probleem is de ruimte. Als we hier met zijn allen gaan boodschappen doen (man zit in buitenland, dus het is ik, drie kleine jongens, en 1 grote au pair) dan nemen we nogal wat ruimte in beslag. Een boodschappenkarretje (groot), twee boodschappenkarretjes (klein), en een kinderwagen.
Probeer dat maar eens door de urban AH te navigeren.
Dan de kassa. Aardige dames altijd, dat zeker. Echt een genot, voor deze toerist, praatje aan de kassa! Maar als het over de scanner is gegaan, moet je het zelf inpakken. Zelf inpakken is prima, maar met zoveel boodschappen is dat niet 1,2,3 klaar. Ondertussen afrekenen, NIET je portemonnee laten liggen, en dan komt de volgende al. En die krijgt dan de andere helft van de ‘paktafel’. Maar dat gaat natuurlijk helemaal niet.
Die kassa’s of paktafels of hoe dat ook heet zijn ingesteld op mensen met weinig boodschappen. Net als de supermarkt is ingesteld op mensen die een paar dingetjes halen en meestal zelfs zonder karretje. Maar met zo’n mandje dat je kunt slepen (handig!).
Dus als je daar dan staat met je hele handel, is het lastig. Het is er niet op gemaakt.
Ik kan je zeggen, een hele andere ervaring dan in de VS. Ruimte, geen ongeduldige mensen achter je, geen stress, en natuurlijk een inpakker die er een sport van maakt zoveel mogelijk plastic tasjes te gebruiken, en na 3 jaar nog steeds denkt dat we gek zijn als we ons Albert boodschappenkrat klaarzetten voor hem.
Ik moet er wel aan wennen.
Waar ik ook aan moet wennen, zijn de kleine verpakkingen. De biologische Biogarde Roer – die is na twee jongensontbijtjes op. De biologische melk – drie pakken per dag, want ze zijn maar een liter.
Snap ik niet. Al sinds ik biologische melk drink verbaas ik me erover dat ALTIJD als ik in de Albert Heijn kom (in Den Haag, in Scheveningen, in Pijnacker, in Heemstede – overal waar ik gelogeerd heb) de biologische melk of op is, of er is alleen nog volle. Of alleen magere.
Er is vraag naar, lijkt het. Maar een beetje grotere verpakking, mwah, nee.
[Ik zie ook verdacht weinig biologisch vlees. Gek, ik dacht dat we daar in Nederland best veel aan deden?]
Grappig he. Waarom nou niet? Zou het gros van de mensen inderdaad 1 literpak per week en 1 biogarderoer van veel-te-weinig-mililiter gebruiken? Is er niet iets te zeggen voor gemak, comfort, tegemoet komen aan? Is het een gebruik aan ruimte? Zo van, liever 30 1-liter pakken omzetten dan 20 1,5 literpakken?
Mijn oppas/au pair is gek op Boursin. Dus ik kocht vandaag Boursin voor op het brood bij de ‘cheesy broccoli‘ (soup) die ik voor ons ging maken op speciaal verzoek. Hij heeft het in 1 maaltijd opgegeten. En alleen het laatste stukje stokbrood was echt dik belegd. Waarom dat nou zo klein is, vroeg hij zich af.
Nou. Daar vraag je me wat.
Is het exclusiviteit? Of is het oud-hollandse zuinigheid en alles-met-mate? Is het FOUT om een grotere verpakking boursin, biologische melk of biogarde roer te willen? Ben ik de enige?
[Om maar niet te spreken over het geld gooien in een boodschappenkarretje…het zal best verleidelijk zijn om zo’n kinderkarretje mee te nemen. Ik weet niet of 50 cent daar tegen helpt. De kinderkarretjes in de VS bestonden uit autootjes waar je met zijn tweeen in kon zitten, en waar het boodschappenkarretje aan vast zat. Onhandelbaar maar dat maakte in die brede gangpaden allemaal niet uit!]
De inrichting van zo’n winkel is een weerslag van onze cultuur. Iedereen gaat op de fiets of te voet of met de tram naar zijn werk, daarna nog even langs de winkel, want je kunt toch niet veel meenemen. Ruimte is schaars.
[We waren laatst in Schokland, waar ze lieten zien dat bij de herinrichting van de gedempte polder de boerderijen en dorpen zo gepland werden dat boeren niet langer dan x kilometer hoefden te fietsen om van huis naar het dorp te komen. Prachtig, vind ik dat.]
Ik vind het leuk, hoe wij leven, op de fiets, te voet. Dat is een voorrecht van het leven in Nederland.
Maar die stomme kleine verpakkingen, bah. Cultuurschok.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Wij gaan naar een AH waar je kunt zelfscannen. Nog fijner dan een inpakker bij de kassa 😀 (lijkt me, ik ben een keer in Amerika geweest)
Ik geloif dat ik daar ook over een paar weken tegenaan ga lopen…..