Van de week heb ik een paar uur in WordPress zitten knutselen voor iemand anders. Een persoon die ik erg bewonder en gewoon graag help. Hij wilde me eigenlijk inhuren maar ik doe nu eenmaal andere dingen om mijn geld te verdienen. Maar toen was ik gisteren in mijn favoriete tapijtenwinkel hier in de buurt en raakte met de eigenaresse in gesprek over webisites e.d. Ook zij had hulp nodig.
Alle begin is, eh, makkelijk als je bartert
Toen ik net in de VS zat en op zoek was naar werk leek me dat wel een goede business. Mensen helpen met het opzetten van hun facebookpagina’s, twitteraccounts, vermeldingen op Google maps en simpele websites maken. Ik heb o.a. geruild tegen dagelijkse koffie en lunch in mijn favoriete koffietent en tegen een prachtig schilderij.
Het was de perfecte manier om in gesprek te komen met mensen destijds. En dat is dus nog steeds zo! Hoeveel kleine ondernemers en zelfstandigen zijn er wel niet die gewoon gigantische behoefte hebben aan praktische maar ook strategische marketinghulp? Die zouden willen dat iemand gewoon hun website een beetje optimaliseert en met ze nadenkt over een plan waarmee ze direct aan de slag kunnen gaan?
Toen ik samen met vriend T. met zijn website bezig was zei hij dat hij nog nooit op die manier met een designer had gewerkt, nog nooit zo snel resultaat had gezien. Het enige dat we gedaan hebben is wat extra pagina’s toegevoegd, menu beetje aangepast, tekst op landingspagina beetje mooier opgemaakt. Akismet plugin (anti-spam) aangezet en de yoast SEO plugin geïnstalleerd.
Ik deed het niet vanwege een tegenprestatie. Ik deed het omdat ik hem bewonder en bijzondere man vind en het leuk vindt om op die manier betrokken te blijven bij wat hij doet. Hij bood me wel aan hoor om deel te nemen aan zijn volgende cursus dus wie weet, komt er op die manier nog wel iets uit. Maar daar ging het me niet om. Hij is de prijs van zijn cursus dubbel en dwars waard en die betaal ik graag.
Barteren is OK
Maar! Mijn punt is (OK: punten)
1. Er is gigantisch veel behoefte aan mensen die de online wereld een beetje begrijpen en bereid zijn om ondernemers te helpen met zowel operationeel online werk als praktisch advies
2. Het hoeft allemaal niet zo hoogdravend te zijn als je van plan bent om als adviseur je geld te verdienen
3. Je kunt klein en operationeel beginnen en dan doorgroeien naar meer strategisch werk (voor een hogere prijs)
4. Een paar kleine klanten heel goed helpen is een enorm goede manier om jezelf als zelfstandige te lanceren
5. Het is geweldig als je iemand kunt helpen.
6. Er is niets mis met barteren (uitruilen van dingen in natura) als je tijd hebt en gewoon een begin wilt maken met je nieuwe business.
Er is een grens tussen je diensten te laag prijzen en barteren
Over 6: daar zullen veel mensen het mee oneens zijn. Ik bedoel niet dat je je diensten altijd maar weg moet geven of voor veel te weinig geld – zoals wel ontzettend veel gebeurt!! Maar mij heeft simpel barterwerk in het begin wel heel erg geholpen om ervaring op te doen en een paar goede, tevreden klanten op mijn CV te zetten en gewoon een idee te krijgen waar markt voor is.
En hoewel ik niet op zoek ben naar dit soort werk leverde ook die paar uurtjes werk voor T. en het gesprek met de eigenaresse van die winkel hetzelfde op: een inzicht in waar een behoefte ligt.
Dus. Als je iemand bent die de stap aan het zetten is naar zelfstandige wil ik maar zeggen dat het een hele leuke en goede manier kan zijn om te starten. Het kan zelfs naast je gewone baan. Spreek gewoon goed af wat die ander als tegenprestatie voor jou kan doen en vergeet niet om een aanbeveling op LinkedIn te vragen of een quote of zo voor op je website (heb ik zelf natuurlijk weer helemaal niet gedaan destijds!! Lekker handig).
PS Ik kreeg via Kitty Killian Brain Alchemy in het vizier. Het was een tijdje lang gratis, de hele online cursus. Ik heb inmiddels een gedeelte van de PDF gelezen en hoewel ik de prijs nogal hoog vind haalde ik er wel wat inzichten uit ( je kunt in ieder geval het blog volgen, gratis en voor niets). Een van de dingen waar hij over praat is bartering. Hij ziet dat als iets positiefs, mits je het slim aanpakt. En daar ben ik het helemaal mee eens. Als je maar weet waarom je iets gratis weggeeft, de ander laat weten wat je waard bent en zorgt dat je dezelfde waarde terugkrijgt.
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
Ik vergeet de helft.
Die 10 jaar dat ik online ben heb ik goede, integere, eerlijke mensen van het padje af zien raken. Omdat ze dollartekens in hun ogen kregen. Hun echte eigenlijke passie verruilden voor de passie die “geld verdienen” heet.
En ik had nog meer. Maar daar ga ik een boek mee vullen 🙂
Geintje van dat boek. Ik zet dat in de ijskast. Als ik nou nog 1x een nacht wakker lig van een te schrijven boek, dan denk ik er weer over.
Ik heb er namelijk geen tijd voor.
Net zoals ik geen tijd heb om zoveel te bloggen.
Of om zoveel te reageren op andermans/vrouws blogs. Maar we love you for it. 🙂
Iets doen zonder tegenprestatie valt niet onder barteren…
Ik voelde me bijna, ik zeg bijna, aangesproken door het woord gratis.
IK HEB EEN HEKEL AAN GRATIS
Maar dat is een ander soort gratis. Gratis zonder doel. Gratis waarbij de afstand tussen gever en nemer dusdanig groot is dat er niets meer tegenover staat. Waar het voor wat hoort wat principe volledig weg is. Waaruit een hebbuh hebbuh mentaliteit ontstaat. Gratis? Nou doe mij er dan maar 2. Alsof die vriend T. van je morgen met zijn buurman aan komt zetten die ook gratis geholpen wil worden.
Gratis met een doel. Iemand helpen. Om er zelf van te leren. Daar komt ALTIJD wat voor terug. Vriend T. die een fan van je werkwijze wordt en dat gaat promoten bijvoorbeeld. Of vriend T. doet iets anders.
Komt bij, geld is niets anders dan een ruilmiddel. En tegenwoordig kun je ruilen maar beter met gesloten beurs doen. Want geld is zijn waarde als ruilmiddel aan het verliezen. Geld zijn digitale administratieve cijfertjes.
Van monetair geld naar sociaal kapitaal.
Ja, weet je, ik kreeg op Twitter de vraag hoe ik dan keek naar dat verhaal dat mensen gratis helpen ‘broodroof’ zou zijn. Die discussie lijkt misschien een beetje op jouw ‘gratis’-afkeer?
Ik vind het geen broodroof. Ik begrijp wel dat het niet handig is dat ZZP-ers zichzelf alsmaar lager gaan prijzen en zichzelf en elkaar zo de markt uitwerken omdat er gewoon geen markt meer overblijft. Maar ik denk ook dat er altijd werk is en blijft. En tegelijkertijd weet ik zelf ook hoe moeilijk het is om een goed tarief te vragen en vind ik dat ook moeilijk. Maar ik wijt dat niet aan mensen die bereid zijn voor minder hoge tarieven te werken. En ik geloof ook dat ik er tegen bestand ben, die concurrentie. Arrogant, maar waar. En: ik wil mijn energie niet steken in wat anderen wel en niet doen, maar in wat ik zelf wel en niet doe en kan doen om mijn brood te verdienen.
Met het gratis-verhaal zie ik je punt. Maar ook daarvoor geldt dat ik denk dat jij daartegen bestand bent. En dat jij hebt wat anderen niet hebben. Het is niet leuk, het is niet eerlijk, maar it is what it is en het enige dat je kunt doen is nog beter worden.
Of zoiets.
Alsmaar lager gaan prijzen met als gevolg dat je onder de kostprijs moet gaan werken om een opdracht binnen te halen is funest. Of in mijn geval geen opdrachten maar verkleedkleren. Ik kan niet op tegen de vele amateurs die de kosten niet in rekening brengen, de grote jongens die geen geld hoeven te verdienen alleen maar de markt willen veroveren, de offline bedrijven die de webwinkel als marketingtool gebruiken.
Iets voor iemand doen (brrr gebruik dat woord gratis niet zoveel svp) doe je alleen als dat iets bijdraagt aan jouw sociale kapitaal. Een onbekende ga jij niet helpen met een website vermoed ik.
lol Ik weet niet eens wat barteren is.
*barteren’ komt NIET voor in de Woordenlijst Nederlandse Taal*
Ja sorry, ik wist niet wat de Nederlandse term was… diensten ruilen bedoel ik, in natura, in plaats van betaald krijgen in geld.
lol #IBEBB oftewel Ik Ben En Blijf Blond
Helemaal mee eens. Zie ook dit blog: http://larahritchie.com/bartering-without-the-suck-and-without-getting-sucked-dry/
Sinds ik de flipside vd burnout = the afterparty -way out / revalideren dus, bewandel en nog wel in de ‘ziektewet’ zit, vrijwilligerswerk ter structurering mag doen, ben ik enrom aan het barteren geslagen…
Geheel zonder die bedoeling of zonder het zo te noemen, ging ik in eerste instantie vrijwilligerswerk doen óm Bruce Springsteen te kunnen zien (op Pinkpop) anders was het te duur geweest voro mijn beurs.
óm op Oerol/Terschelling te kunnen zijn, een soort werk-bakantie structuur.
En tegelijk ook gewoon om mijn belastbaarheid te checken (hoeveel kan ik al/wat is slim/ waar liggen mijn grenzen?) en later inderdaad met ZZPers helpen met opzetten van hun Social Media, en kon ik daardoor weer gaan zingen in een koor (barter) en zit ik wat lekkerder in mijn schrijfgroep (barter) en groeit langzamerhand het besef dat het mijn leven enorm veraangenaamt en verrijkt heeft met tegelijkertijd mogelijk een opstapje naar een werkend (betaald werkend) leven… Ik zeg tegenwoordig: ik ben mijn vrijwilligers CV aan het maken.
Dus ja, ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft, ik doe ervaring op, bewijs iemand een dienst die anderszins toch geen ‘pro’ in de arm had genomen (festivals drijven op vrijwilligers) vanwege kosten versus budget en wie weet waar de hazen zich laten vangen in de nabije toekomst, of gewoon in mijn armen komen huppelen. Openmindedness is het geheim.
En Turkse tapijten zijn erg mooi 😉
Thnx voor encouraging.