Ik geef het toe: de laatste weken bekruipt me het gevoel dat ik niets te melden heb. Niets toe te voegen. Dat ik maar een beetje doorblog voor de vorm. Laat staan dat ik denk dat het voor iemand interessant is om te lezen.
[Dus ik ben nog blijer dan altijd al met jullie comments. Zo is het wel.]
#iederedagbloggen
Is het een worsteling? Antwoord: ja.
Wil ik het toch doen? Antwoord: ja.
Waarom dan? Antwoord: pffff.
Hoe komt het? Antwoord: Te veel aan mijn hoofd. Te veel emotie. Heel moe, op alle vlakken. Te veel verandering. Te veel alles.
Moet ik stoppen? Antwoord: Nee! Doorzetten! Vastigheid! Grenzen verleggen!
Geloof ik echt. Dat dat goed is. Dat het belangrijk is voor me, voor mijn wellbeing.
Gek he?
Blog voor jezelf, dan is het goed.
Altijd als ik zoiets blog, zeggen jullie in de comments of in tweets dat ik het lekker los moet laten, niets moet, gewoon stoppen, dan maar een tijdje niet, etc. Maar die woorden negeer ik (eerlijk gezegd).
Want het moet wel. Ik wil het, het MOET. Het is belangrijk voor me. Het is het enige dat gewoon doorgaat in mijn leven momenteel (nou ja, dat, en werk! Is ook extra belangrijk om die reden, merk ik).
Bloggen is mijn houvast in een roerige tijd.
En weet je wat het geheim is? Waarom ik het vol kan houden, ook als ik denk dat het niets voorstelt, dat ik niet te melden heb, en dat het al lang niet meer over ‘marketing’ gaat?
Omdat ik VOOR MEZELF BLOG.
Anders was het niet te doen.
Dan voelde ik de druk van de lezer, bovenop de druk van mezelf! Stel je voor. Dat is dus niet vol te houden.
Over authentiek bloggen gesproken (morgen onderwerp in #blogpraat)… haha!
Tot zo ver.
Liefs, [voor jullie: trouwe lezers, lieve vrienden, tweeps, blogpraters, medebloggers, grote support in roerige tijden]
Elja
PS Gisteren een dagje roadtrip naar Parijs, volgens Amerikaanse traditie. Was geweldig! Die Amerikanen zijn niet gek: je kunt in een dag heel veel sfeer proeven! 🙂
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Iedere dag bloggen? Dat had ik me ook ooit voorgenomen. Tot ik ontdekte dat het teveel moeten en niet willen werd.
Op 31 mei dit jaar was mijn voorlopig laatste post. Ik had het gevoel me te moeten herbezinnen. Hoe nu verder.
Inmiddels weet ik dat het leuke van een blog juist is dat het voortdurend verandert. Waarom een vaste vorm zien te vinden en daar aan vast houden? Mijn blog mag best in de loop der tijd evolueren.
Inmiddels ben ik sinds 9 augustus weer aan het bloggen geslagen. En wat schetst mijn verbazing? Tegenwoordig zelfs elke dag! Niet omdat het moet voor de vorm, maar omdat ik het wil.
Tegelijkertijd ben ik weer aandachtiger de blogs van anderen gaan lezen. Bloggen heeft namelijk 1 groot voordeel. Op zoek naar onderwerpen en invalshoeken leer je op een andere manier om je heen kijken. Observeren. Maar ook blogs van anderen lezen omdat deze je wellicht kunnen inspireren tot een eigen blogpost.
De komende tijd zul je dus vaker een reactie van mij tegemoet kunnen zien.
Is voor iedereen anders, he? Ik blog iedere dag omdat ik het wil. Ik moet het van mezelf, omdat ik het wil. Ik ben er met bloggen wel achter dat er geen gouden regels zijn, behalve dan: lekker je ding doen. Ook ik ben veel meer anderen gaan lezen nu ik iedere dag blog (hoewel ik juist door dat bloggen ook weer geen tijd heb om nog anderen te lezen…het verschilt). Als je er lol in hebt, is het goed, toch?
en daarom door gaan dus.
omdat er dan dingen naar buiten komen, die anders onzichtbaar blijven.
voor ons (en misschien zelfs voor jezelf)
omdat we anders altijd alleen maar de buitenkant van alles zien
en onze eigen binnenkant niet meer toe staan
dus het doet er heel erg toe
Dankzij jou en anderen ga ik er gewoon mee door ook!!
Ik heb je nog niet kunnen betrappen op blogs die er niet toe doen. Wanneer je de blogs vanaf het begin van #iederedagbloggen volgt, dan zie je allerlei ontwikkelingen en fases. Heel interessant volgens mij om daar later eens op terug te kijken. Nu zit je dus in de fase dat het je houvast biedt in een tijd van veel veranderingen. Dus is het belangrijk voor jou. En je geeft zelf al aan dat je voornamelijk voor jezelf blogt. Ga dus door! En wij blijven je wel bestoken met comments om je de nodige energieprikkels te geven.
Jullie maken het zo waardevol, en zo belangrijk. Ik blog voor mezelf, maar zonder jullie is er niets aan…
Gewoon doorgaan, heb je in ieder geval nog enige routine en houvast. In the end ben je blij en kom je weer tot jezelf. Good luck et laatste loodjes
Jij ook!!!
Ik sluit me graag aan bij Irene. Je mag (er moet immers niets, wat mij betreft dan) vooral doen waar jij je goed bij voelt. En al denk je niks te melden te hebben, juist dat maakt het ook interessant
Lief Paul!!
Ja tuurlijk, gewoon lekker doorgaan met bloggen. Ik vind het enig wat je schrijft om de reden dat je schrijft… 🙂
Gaaf om te horen. Echt! Wat een wonder is het toch, gelezen te worden, en dan ook nog iets terug te horen. 🙂