Afhankelijkheid: het probleem en 2 oplossingen
Het probleem: mijn (en jullie?) toenemende afhankelijkheid van allerlei gratis diensten die het online leven gemakkelijker maken. Je favorieten ergens bewaren. Je administratie in notities stoppen en doorzoekbaar maken. Een plek om de nieuwste artikelen op al je nieuwe blogs te volgen. Een tooltje om twitterchats te kunnen nalezen. Een site die je helpt om al je tweets adequaat bij te houden en er op te reageren.
(ik noem maar een paar dwarsstraten) (niet geheel willekeurig).
Probleem!
En dan blijkt dat het business model niet toereikend is. Of de leverancier van de dienst er geen brood meer in ziet.
Delicio.us. CoTweet. Een voorgang van storify die ik vroeger gebruikte. En nu dan Google Reader.
Dat is lastig als je afhankelijk bent van een dienst om je online informatieverwerking en communicatie of zelfs je werk goed te regelen. Je moet een alternatief vinden. En je moet alle informatie die je in die tools gebruikt, ergens naar toe verhuizen, want die heeft waarde.
Oplossing 1: betalen maar
Steeds meer stap ik over op betaalde oplossingen. Ja, dat kost geld. Maar het heeft ook een efficiency voordeel: ik bedenk heel goed of het me het geld waard is.
Door te betalen voor diensten wordt de kans dat ze 1) blijven bestaan en 2) blijven vernieuwen en up to date blijven veel groter, en loop ik minder risico. En wat ik daar verzamel en doe aan data blijft van mij, ook niet onbelangrijk. Ik heb meer controle.
Ik betaal nu om mijn favoriete webpagina’s te bewaren (Diigo). Ik/wij betaal/betalen voor een social media monitoring & management platform (HootSuite & Sproutsocial). Ik betaal voor Evernote. Ik betaal voor tweetreports.com. Ik betaal voor mijn wordpressdomein. Ik betaal voor idonethis.com.
Ik betaal niet voor ifttt.com, maar als iets me geld waard is, is het wel die prachtige tool! En als je bedenkt wat voor rol Twitter in mijn leven speelt, zou dat me ook flink wat waard zijn.
Oplossing 2: afhankelijkheid van personen, niet dingen
Als er zoiets gebeurt zoals het uitzetten van Google Reader (waar ik ook via feedly gebruik van maak, dus hoe dat nu weer moet), dan hoor ik dat vaak via mijn netwerk. En de oplossing komt ook uit mijn netwerk. Ik ben liever afhankelijk van experts zoals @rsnijders
[Vakblog] Google Reader stopt 1 juli en de zoektocht naar een alternatief begint rsnijders.info/vakblog/2013/0…
— Raymond Snijders (@rsnijders) March 14, 2013
En van @inktspatten
Google Reader items bewaren? Hier een hele lijst #IFFT recepten ifttt.com/recipes/search… Niet alle getest wees voorzichtig etc 🙂
— Calliope den Ouden (@inktspatten) March 14, 2013
En al die andere slimme en goed geïnformeerde mensen in mijn netwerk. Want dan komt het allemaal vanzelf weer goed!
PS Wie een oplossing zoekt voor het stopzetten van Google Reader, raad ik aan om het blog van Raymond te volgen. Gegarandeerd dat hij de komende tijd met oplossingen komt en dingen gaat uitproberen. Informatie categoriseren en verzamelen is tenslotte zijn Vak (blog).
PS2: Ik was ooit productmanager van een product dat ‘uitgefaseerd’ werd. Met honderdduizenden gebruikers, waarvan een deel groot belang had bij die dienst. Een van mijn omvangrijkste projecten was het, met 8 verschillende brieven aan klanten en tot op de punt gesegmenteerde mailings en briefings aan het call center. Intensief overleg met meerdere afdelingen over de juiste boodschap van die brief. Zo niet Google vandaag. Die geven je een melding als je inlogt, plaatsen een blogberichtje. En that’s it. Times change.
Elja Daae
Latest posts by Elja Daae (see all)
- Be the book - 26 april 2019
- Discipline - 25 april 2019
- Bloggen voor de lol - 23 april 2019
2 Opmerkingen
Discussieer mee en vertel ons uw mening.
Over je PS2: Waren de gebruikers ook de klanten van dat bedrijf?
Bij Google zijn de adverteerders de klanten, daar zit dan ook de manier van communiceren?
Ha. Touché! Waren betalende klanten. Aan de andere kant, maakt het uit? Wij zijn allemaal gebruikers van Google, en daar moeten ze het wel van hebben als het gaat om adverteerderswaarde toch?