Kijk. Het zit zo: heel veel dingen zijn in theorie heel leuk. In je hoofd. Maar in de praktijk, mwah, wat minder.
Zo vond ik het in theorie een erg leuk idee om de zaterdagavond met mijn drie jongetjes (3-9 jaar) door te brengen. Ze zijn mijn favoriete mensen op de wereld, tenslotte. En ik voel me iedere dag dankbaar dat ze er zijn.
Maar in de praktijk was het toch net iets anders. Met eten dat niet opgegeten werd, plasbroeken, bad/douche en een natte badkamervloer, bedden die nog verschoond moesten worden, een dekbed waar mijn krolse katten op geplast bleken te hebben, een paar kleine ruzies, wat zwaarden, en zo nog wat meer moois.
Eerder vandaag had ik me gerealiseerd dat ook bij de ‘moestuintjes’ van de AH een verschil valt te zien tussen de theorie en de praktijk.
Het planten was easy. Een kind kon een moestuintje doen.
Maar het OVERplanten, tsja. Dat was een pittig klusje. Eerst een boel denkwerk: wat voor bakjes? Welke aarde? Wat mag naar buiten? Wat mag naar binnen? Waar buiten? Waar binnen? En inkoopwerk (aarde, bakjes…). En vandaag het overplanten.
Zaadmatjes losknippen zodat je de kleine worteltjes niet kapot maakt. Potjes vullen. Gaatjes maken. Kwetsbare plantjes er in. Volgende. Etc.
Mijn schoonmoeder moest lachen toen ze me bezig zag. Omdat ik het zo snel deed. Met een – voor mijn doen – relatief lage foutmarge, geen zorgen om die plantjes lieve lezer!
Hoe dan ook. Ik vond het leuk om te doen. Maar ik verwacht dat de komende week honderden – duizenden – honderduizenden ‘moestuintjes’ een stille dood sterven.
Theorie < > praktijk, he?
Twee heel verschillende dingen.
ps Thatcher’s ‘being in love with the dream’ kwam ook weer in me op. Al gaat dat over ‘dromen’ en minder over ’theorie’. Ook twee heel verschillende dingen. Of…?
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
hmmm, moesten die bakjes eraf? Oh dear….
Nou ja, dat hoeft niet, maar als je de plantjes de ruimte wil geven moeten ze uit elkaar toch??
Ik dacht dat ik gelezen had dat het vanzelf zou oplossen, nou, ik graaf ze wel weer op 🙂
nou volgens mij is dat ook zo, maar hoe kunnen ze groeien als ze allemaal bovenop elkaar zitten?? Hier staat dat je de zaden uit het zakje had moeten halen, hmmm. http://www.verticalfarm.nl/hoe-verder-met-je-groeiende-ah-moestuintje/
Groene vingers….. ik heb ze niet 🙂
hihi. Ik wist dat om de een of andere reden…
Je snapt vast waarom ik niet aan zo’n moestuintje begonnen ben?! 😉
Hahahaha! Ik SNAP het!
ja, daar moest ik ook aan denken, aan dat artikel van jou.
heeft er mee te maken, denk ik.
Laatst las ik ook ergens iets in de trant van: het gaat er om hoeveel je er voor over hebt. en zelf bedacht ik : “wil je het graag genoeg om er ook een keer (of 2 of 3) in te mislukken?”
Dat is wat ik met mijn theateravontuur ontdekt heb. Als je het alleen maar leuk vindt als alles in één keer goed gaat, vind je het niet leuk genoeg, Je zogenaamde passie moet ook sterk genoeg bijken voor de tegenslagen.
voor mij kan ik het positief beantwoorden, het was het allemaal waard, óók de lastige momenten.
Ha die moestuinzaadjes, ik schreef er deze week ook over…hebben de ouders niet over nagedacht, dat verpotten. Slimme actie..fijne avond nog!