Luister:
Je kunt het.
Je hebt het in je.
Wat het ook is.
Het is misschien kleiner dan je zou willen.
Het is misschien anders dan dat van de mensen tegen wie je opkijkt.
Maar je kunt het.
Echt echt echt echt echt!
Ik kreeg een comment laatst op een artikel elders op dit blog, over beginnen met bloggen.
(maar eigenlijk maakt het niet uit, wat het is waarvan je twijfelt of je het kunt: bloggen, carrière switchen, voor jezelf beginnen, sporten, gelukkig worden, veranderen, verhuizen, een reis maken, gaan fotograferen, Instagrammen, dichten, schilderen, direct zijn, nee zeggen, geduld kweken)
Iemand die graag wilde bloggen maar zich druk maakte. Of haar afbeeldingen wel goed genoeg zou zijn, wat nou een goede naam zou zijn, of het wel gelezen zou worden, of, of, of.
En daarom maar niet begon aan dat blog, waar ze zo veel over nadacht.
Ik was zo geraakt dat ik er nu nog aan denk. Ik weet niet. Er sprak zo iets liefs maar ook zo iets onzekers uit.
Ik denk er al de hele week aan, eigenlijk.
Ik wil haar eigenlijk in de ogen kijken, haar hand pakken en zeggen: je kunt het. En wat je kunt, dat is genoeg.
Mijn filosofie is: gewoon beginnen. Klein beginnen.
Wat het dan ook is.
Het hoeft allemaal niet groots.
Niet te veel naar anderen kijken.
Gewoon doen.
Je kunt het.
Echt!
GO!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Heel mooi! Ook al blog ik al zo lang, voor mijn nieuwe blog ben ik hartstikke bang. Maar dat moet ik niet doen dus. 😉
wat ben je toch hartverwarmend echt!
Echt hartverwarmend!
brok in keel
Lief Caro. Jij ook!!
Ik ben het eens met je. Maar ik heb ook de keerzijde gezien. Ik denk dat het veel wordt gezegd in quotes en onliners op internet. ‘believe in yourself’ , ‘waar je je hart toe zet, zal lukken’. Wat ik zie gebeuren, heel soms, is dat mensen maar door en door gaan. Ook als hetgeen ze willen buiten bereik ligt. Het opent vele deuren, geloven in jezelf. Iemand die je helpt dit te voelen. Durven an sich is baanbrekend. Maar dan nog lukt niet alles. En dat is ook goed. Want dat opent ook weer nieuwe wegen. Ik kan er nog niet helemaal mijn vinger opleggen, maar soms wordt het denk ik verkeerd geïnterpreteerd. Als in: vasthouden aan dat echt alles maakbaar is. En daarin niet de realiteit herkennen. Zoiets. Sluit wellicht niet helemaal aan bij wat jij hier zegt (schrijft), maar je zet me aan het denken 😉 (wat wil je nog meer)
mooi, deze kant ken ik persoonlijk heel erg goed, zo graag willen dat iets lukt, niet perse gelijk vergelijkbaar met slepen aan een dood paard maar ook moeten weten op te houden.
Die zogenaamde maakbaarheid van geluk, the secret etcetera vind ikzelf een akelige stroming. Al is dit absoluut niet hoe ik Elja versta.
Mijn zangleraar zei dat ooit eens als volgt in een gesprek over dit onderwerp: Soms als je heel lang tegen de wind in trapt moet je gewoon afstappenen en of gaan lopen of omdraaien…
ik loop nu alweer een tijdje met steeds meer wind mee 😉
Ja Ruth heeft gelijk natuurlijk. Niet alles kan en niet alles hoeft te kunnen en niet alles is voor iedereen weggelegd en dat is OK. Maar niet beginnen omdat je als maar naar anderen kijkt, dat is echt zonde he?
Ik versta haar ook niet zo hoor, ik kwam aan het denken. Wat fijn dat je met de wind meeloopt! Dat is ook echt nodig in deze tijd… Het doet me denken aan dat kinderboek: Fiet wil rennen. Ik weet nog dat toen het uitkwam de ene hotemetoot zei dat het zo’n mooie boodschap overbracht en de ander vond dat juist weer niet. Niet, omdat het niet van doorzetten getuigt wanneer je even met de wind meegaat. Bij ons staat hij op de plank hoor…
Nee, heel goed dat je het zegt, ik geloof daar helemaal niet in, dat maakbare leven. Het legt een stuk verantwoordelijkheid en druk bij mensen die onterecht en onrealistisch en verlammend is. Dus geod dat je het zegt. Maar ik geloof wel in zelfvertrouwen. Het is zo zonde als mensen dingen zo groot maken en vervolgens nooit proberen het te bereiken, in kleine stappen kun je ook dingen doen. Of gewoon in andere mate.
We zijn het eens geloof ik 😉 Zo kom je aan het filosoferen. Fijn!
Helemaal eens!
Zo werkt het.
Ik ben blij dat ik met mijn theater gestart ben. Ik ben ook blij met hoe het anders aan het lopen is. (Ja, en daartussendoor, een paar ik-ben-mislukt momenten hoor!)
http://jacobjanvoerman.nl/nog-een-keer-knallen-laatste-kans/