Nou, zei ik net ’tegen’ Jacob Jan, n.a.v. de hele stoppen-met-iedere-dag-bloggen-discussie:
“…Ik denk dat ik weet wat ik weg gooi. En dat wil ik niet weggooien. Plus het gevoel dat een beetje doorzetten meer oplevert dan een beetje stoppen. …”
Volgt u het nog, lieve lezer?
Dat zit zo:
Stoppen met bloggen is net als stoppen met koekjes laten aanbranden.
Zie foto.
Kijk, het is natuurlijk zonde, van die koekjes. En je kunt denken: je had al die boter, suiker en die bloem beter niet kunnen verspillen. En de tijd die je bezig bent geweest met een recept zoeken, een recept toepassen, laten opstijven van het deeg, uitrollen, koekjesvormen gebruiken om koekjes te maken, bakken, wachten.
Maar.
Een gedeelte van de koekjes is wel gelukt (zie hiernaast). Dat zal mijn jarige zoontje (2 vandaag!) leuk vinden. En zijn broers des te meer want er zitten een paar Star Wars koekjes bij, zoals je kunt zien. Dat maakt de koekjes extra lekker, zie je, ’the force’.
Het punt is:
Je kunt veel leren van iets fout doen.
Ik doe al mijn hele leven heel veel dingen fout. Ik leer er niet altijd van, toegegeven.
Zoals daar is de les van ‘zet altijd de timer (zo, dat je hem kunt horen)’. Dit is een les die mijn moeder me al sinds mijn 7e probeert te leren. Toen bakte ik ook al regelmatig koekjes. En dan ging ik een boek zitten lezen boven en liet ik ze rustig aanbranden. Niet 1 keer. Vele malen. Vandaag was Facebook de schuldige.
Als ik ze niet gemaakt had, had ik niet meer dan de helft laten aanbranden, klopt. Maar dan had ik ook niet dat recept uit kunnen proberen, van epicurious (ik ben al tijden op zoek naar goed koekjesrecept, nog niet gevonden). Was ik ook niet even lekker creatief bezig geweest. Was ik ook niet even lekker bezig met iets ontspannends. En had niemand lekkere koekjes kunnen eten op het feestje zo.
Volgt u?
Ik wil niet weggooien wat ik heb. Zelfs aangebrande koekjes hebben een nut.
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Mooie metafoor. Bij mij doet het vuur het niet, geen brandstof en wel meel maar dat is het dan óók. Niet genoeg dus voor iets wat op koekjes lijkt. Af en toe blijkt de oven het te doen tegelijkertijd met dat er boter in huis is, en dan is er een blogje:-)
Haha. Het moet allemaal maar net samen komen he, en dan is er de chemie en komt er iets. Prachtig.
Mooie metafoor van het accepteren van jezelf met of zonder een dagelijkse blog.
Zo is het!!! 🙂
Mooi.
Ja. Dat. Ik ook. Ik moest het opschrijven (ook bij jou en bij Debbie als reactie) om het te begrijpen en ook echt te weten.
mee eens, zo heb ik stapel tekeningen en aquarellen die niet goed genoeg zijn maar ik leer ervan
ik werk ook zo. Hoewel op mijn blog bijna alles gewoon live gaat maar in het leven bedoel ik. Dan probeer ik dingen en niet alles gaat goed en daar leer ik dan van. Soms. 🙂