Jaren geleden schreef ik een Engelstalig artikel voor het blog van een Amerikaanse vriendin. Het ging over het woord ‘lurker‘. Het is jargon uit de wereld van community management. Het is een term om mensen aan te duiden die online wel meelezen maar niets zeggen. En ik vind het een respectloos woord.
De rest van de community management wereld vond dat niet, bleek. Niet alleen onder het stuk (dat, toegegeven, lekker Hollands direct was) kreeg ik kritiek. Ook mijn Nederlandse mede-community-experts vonden het niet leuk, als ik ze er over sprak.
Mijn punt was dat het tekenend is als je potentiële klanten op een dergelijke denigrerende manier typeert. Je geeft er mee aan dat je vindt dat je ergens recht op hebt (in dit geval, op interactie). En je plaatst jezelf met dat soort terminologie boven je klant, vind ik. Geen goed uitgangspunt.
Dat is jaren geleden, maar het probleem blijft hetzelfde. En dat probleem is een gebrek aan respect voor (potentiële) klanten.
R E S P E C T?
Respect is een dingetje, in de online jacht op klanten, abonnees en omzet. We willen allemaal winnen. We willen allemaal verdienen. En voor je het weet ga je over tot zaken als:
- spam-achtige praktijken met meerdere e-mails per week
- e-mails die inspelen op emotie en mensen onder druk zetten
- online software die het doet lijken alsof je online aanbod tijdsgebonden is, terwijl het daadwerkelijk jaren lang loopt
- (omgekeerde) angstmarketing
- landingspagina’s die niet transparant zijn
- verhulde kosten en verborgen prijzen
- pusherige webinars waarin het voornamelijk over het eigen bedrijf/het eigen product/het verkoopaanbod gaat, terwijl de indruk gesuggereerd werd dat het om interessante inhoud ging
- schreeuwerige e-mails
- volgers kopen op social media met geautomatiseerde programma’s om volgers en likes te genereren, vanuit het idee dat het geloofwaardiger is om hogere volgersaantallen te hebben
- semi-gepersonaliseerde e-mails
- e-mails met de naam van de ontvanger in de onderwerpregel
- software die jou als anonieme bezoeker een nummer toekent om de database met jouw gedrag te vullen zodra je een e-mailadres achterlaat
- het stiekem sponsoren van influencers op Instagram en andere social media
- het inschrijven van al je LinkedIn-contacten op je e-mail nieuwsbrief zonder toestemming te vragen
- stiekem betalen voor links in de artikelen van bloggers zonder dat die bloggers daar iets over vermelden
Mag dat?
Het probleem van al die praktijken is niet dat ze onethisch en zelfs illegaal zijn (want sommige praktijken liggen op het randje van wat toelaatbaar is of gaan er net overheen). Maar het probleem met veel van de marketingpraktijken is dat ze misschien wel mogen, maar niet respectvol zijn naar je potentiële klant.
Neem nou de e-mail hierboven. Vergeet niet de titel even goed te bekijken, die is echt onnavolgbaar.
Het is de zoveelste in een lange, lange reeks e-mails waarin me telkens wordt verteld hoe stom ik ben als ik me niet inschrijf voor dit webinar. Hij is agressief. Onaardig. En respectloos.
(de reden dat ik me niet uitschrijf is dat ik de toon fascinerend vind! hoe kom je er op om zo om te gaan met potentiële klanten? En wat zou er nog op volgen?)
Squeeze’em!
Maar de reden dat ik dit schrijf is een artikel dat ik vandaag tegenkwam: How to build the ultimate squeeze page.
Wat dat is, vraag je? “A squeeze page is a landing page created with the main purpose of converting visitors into e-mail subscribers.” Oftewel, een webpagina gericht op het verkrijgen van e-mailadressen. Een uitknijppagina, letterlijk vertaald.
Het is overigens een interessant artikel en vrij waardevol. Maar die terminologie, he.
Een squeeze page heeft altijd ook een ‘lead magnet’. Een aanbod dat zo’n magnetische kracht heeft dat klanten niet anders kunnen dan dat e-mailadres er voor uit te ruilen.
Ik weet het niet, maar het zegt heel veel over de manier waarop een bedrijf aan e-mailadressen komt, dit soort termen en tactieken. En mijn vermoeden is dat het percentage mensen dat echt gaat betalen voor de dienst niet hoog is.
Sink of swim?
I know, I know, je vindt het naïef van me. Te rechtlijnig.
Je hebt het gevoel dat je wel moet. Dat iedereen het doet. Dat je anders niet op kunt tegen je concurrenten, die vast wel allemaal van dit soort praktijken hanteren.
The struggle for survival is real.
Maar toch.
Een beetje R E S P E C T zou een beter signaal afgeven en klanten ook wat meer vertrouwen geven in de integriteit van het bedrijf waarmee ze overwegen zaken te doen. Denk ik.
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Ik heb het gevoel dat dit de American Way of business is, die overwaait naar Europa, zonder bij de cultuurverschillen stil te staan. Op mij werkt het inderdaad ook niet, het kan me zelfs heel teleurgesteld maken in marketeers die ik best leuk vind.
Daarom dat ik ook zo’n fan ben van je downloads zonder e-mailadres en je niet opdringerige kader rechtsonder 😀 .
Hihi. Het kader is best opdringerig toch? Maar je krijgt het alleen als je echt een stuk gelezen hebt.
Ik weet niet of het Amerikaans is, of gewoon menselijk – zo snel mogelijk zo veel mogelijk verdienen? Het is er misschien altijd al geweest. Met van die aanbiedingen die een teleurstelling waren of producten die miskopen bleken te zijn, dat soort dingen?
Ik kan me heel erg in vinden in je artikel Elja! Ik heb wel mensen gekend die van die dergelijke trucjes en ijskoude benaderingen gebruik maken om zo veel mogelijk omzet te maken, maar ik kan me echt niet voorstellen dat dat op de lange termijn je bedrijf veel goeds gaat doen. De consument wordt tegenwoordig ook steeds slimmer (o.a. door dit soort blogs te lezen 😉 ) en de digitale buzz die er rond je bedrijf of merk ontstaat heeft anno 2017 volgens mij ook steeds meer een cruciale rol gekregen.
THanks!! Maar lijkt me voor jou in jouw rol ook lastig hoor. Want de verwachtingen zijn altijd zo hooggespannen en gericht op de korte termijn he?
<3, Elja. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
Ooooo zo’n mooi gezegde!! Die moet ik even ergens opslaan voor toekomstig gebruik!!
Elja, je schrijft wat ik vaak voel bij dit soort marketing. Mooi geschreven en herkenbaar. Scherpt mij ook weer. Nu nog de/een andere weg vinden zoals Marion ook al wat aangeeft 🙂
Groet Milly
Thanks Milly! Ik zeg niet dat we bescheiden hoeven te zijn, hoor. Veel mensen zijn veel te bescheiden 🙂 Maar meer dat het goed is om respect te houden voor je klant bij de inzet van marketingtaktieken!
Mooi punt raak je hier, Elja!
Het is volgens mij de kunst om jezelf te laten zien zonder opdringerig te zijn. Ik blijf stoeien met die grens, merk ik….
Jouw blog zet me er weer over aan het denken.
(En gelukkig herken ik me niet in de opsomming in je verhaal, pfjoew!)
Groeten van Marion
Ik vind mensen niet snel opdringerig, hoor. Jezelf laten zien en je waar aan de man brengen is natuurlijk prima! Moet zelfs. Het gaat me meer om van die taktieken die aantrekkelijk lijken omdat ze resultaat beloven, zonder uit te gaan van de klant.