Ik heb de afgelopen week een boek afgerond over overnemen. Het is gebaseerd op artikelen op dit blog, met aanvullingen en edits.
Het was een mooi moment om zo’n boek te schrijven en na te denken over de lessen die ik heb geleerd, de afgelopen jaren. Want ik was zelf deze week druk met ondernemen. Vooral in mijn hoofd. Zoals vaste lezers van dit blog hebben kunnen merken aan overgeslagen dagen en missende artikelen.
Je kunt ‘ondernemen’ niet uitzetten, als je eenmaal de stap gewaagd hebt.
Je staat er mee op en je gaat er mee naar bed. Het is nooit weg. Je bedrijf is nooit af. Stilstand is achteruitgang. En achteruitgang is meestal niet wat je nastreeft met je onderneming.
Het punt is: ‘ondernemen’ is een vage term. Je associeert het met succes, groei, lef en bravoure. Iets dat je doet en waarmee je dan automatisch iets bereikt. Een magische eigenschap, inzicht of bekwaamheid, die maar weinigen hebben. We brengen ondernemen vaak terug tot een paar zinnen. Een magische wereld, voor enkelen weggelegd.
Maar ondernemen is geen eigenschap, inzicht of bekwaamheid.
Het is een mentaal spel, meer dan al het andere. Er zijn veel meer mensen die het kunnen dan mensen die het proberen. We laten ons tegenhouden door het idee van een magische ingrediënt waarvan we denken dat we het niet hebben.
En daarom is het ook makkelijker om het samen te doen. Iemand die gelooft in jouw visie en die mentale gaten op kan vullen. Die dingen ziet die jij niet ziet. Waar je dingen tegen aan kunt houden. Die met jou de sprong waagt.
Ik sta als ondernemer op een keerpunt.
Ik realiseer me steeds meer dat ondernemen vooral te maken heeft met risico nemen, visie en vertrouwen. En met support.
1, 2, 3: spring!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie