“Ik heb over je geblogd gisteren!”, zei ik tegen AM. Ze had het nog niet gezien. Het zou natuurlijk kunnen dat ze niet ieder blog leest, hoe gek dat ook klinkt.
We hebben allebei zoveel om mee te dealen dat we elkaar telkens misliepen telefonisch. Dat is jammer en fijn tegelijk: door haar weet ik dat ik niet de enige ben die worstelt met deze fase van mijn leven. Wat een enorme troost is en ook iets om samen om te lachen. Wat een mazzel heb ik toch dat ze in mijn leven kwam (of ik me in het hare vocht?). Ik zal Twitter altijd dankbaar zijn.
Terwijl ik sip en down onderweg was naar de moestuin (waar zij mij en de buurman wist uit te leggen dat we woelratten hebben, zonder dat ze de hoopjes aarde had gezien! Nog een supertalent), waren we aan het bellen.
‘Wat kan ik voor je doen?’, vroeg ze. ‘Met jou bellen is genoeg!’, zei ik, en ik meende het.
Nadat ik sip had lopen opsommen wat er allemaal moeilijk is in mijn leven, kreeg ik een dosis relativeren via de telefoon. Die ga ik hier niet herhalen maar het was een typisch vleugje Amsterdam-Noordse nuchterheid meets Italiaans realisme.
Ze gaf me ook een paar veren. Die ik best wel nodig had, merk ik.
“Jouw gedachtes zijn zo bijzonder, dat de KB ze heeft gearchiveerd!{” zei ze. En zo is het.
Dank AM! Er is niemand zoals jij in de hele wereld. <3
129/1000
- Pakken - 8 juli 2025
- Toekomstmuziek - 7 juli 2025
- Kat - 4 juli 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
🍀 2 mooie mensen bij elkaar.
<3