Of je stopt met een blogformat (bijv. een vaste column) als niemand het leest, vroeg iemand net tijdens #blogpraat (lees het verslag vol handige tips en inspiratie hier).
Ik niet, is het antwoord.
Mijn ‘links op zondag’ format dat ik vrij regelmatig gebruik, wordt volgens mij niet zo veel gelezen. Komt ook door de domme titel, waar geen belangrijke zoekwoorden in staan. Obstinaat blijf ik het ‘5 links op zondag’ noemen, wetende dat niet bepaald tot clicks zal leiden.
Maar wat me steeds meer bezig houdt, in dat kader, is de vraag wanneer genoeg genoeg is. Of het logisch is dat je als blogger – of als bedrijf – altijd meer wilt en alleen datgene doet dat veel lezers oplevert. Of het echt uitmaakt hoeveel je blog posts gelezen worden.
Of 1000 mensen die je blog scannen meer waard zijn dan 10 mensen die het aandachtig lezen.
Natuurlijk kun je bedenken welke contentformats goed werken. Natuurlijk kun je succesvol zijn in aantallen lezers (nou ja…scanners), kliks, etc. Maar
is bloggen dan nog wel leuk??
Die zee van content, heeft die nog zin? Hoe navigeer je die?
Zoals Lisanne terecht opmerkte, is 1 keer per dag bloggen al niet meer genoeg als je als lifestyle of beautyblogger voet aan de grond wil krijgen.
@BlogQueenNL @Elja1op1 @USA_Blogs Ja, ook nu: beauty wordt lifestyle en die doen vaak al 2x per dag haha #blogpraat
— Lisanne (@LisanneLeeft) March 30, 2015
Je weet, lezer, dat ik een voorstander ben van dagelijks bloggen.
Maar niet om dezelfde reden die er voor zorgt dat nieuwe beautyblogsters direct overschakelen op hypermode en 2 artikelen per dag publiceren.
Ik ben voorstander van dagelijks bloggen omdat je daarmee een stem ontwikkelt, jezelf oefent en een vast publiek van lezers opbouwt dat jou kent en weet dat er een plek is waar ze je iedere dag kunnen vinden.
Ik begin meer en meer te geloven dat veelbloggen-om-het-veelbloggen zonde is. Het werkt wel, denk ik. NOG wel. Maar niet lang meer. Nog even en we gaan weer focussen op kwaliteit, authenticiteit, waarde. Ook in onze Facebook en Twitter feeds. En dan gaan we meer waarde hechten aan kwaliteit van bereik dan aan kwantiteit van bereik (wat voor lezers je hebt vs hoeveel lezers je hebt).
Het maakt mij niet uit dat weinig mensen mijn overzicht van favoriete artikelen van afgelopen week lezen. Ik ben blij dat ik het ergens opgeschreven heb. En als iemand het leest en er iets aan heeft, ben ik dubbel gelukkig…
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Met alle respect hoor, maar 2 keer per dag een post online zetten als beginnend lifestyleblogger? Hoe doe je dat naast een fulltime baan, een huishouden, een relatie (misschien zelfs kinderen) en vriendschappen die onderhouden moeten worden? Dat is toch absoluut niet haalbaar? Sinds wanneer wint de frequentie het van de kwaliteit voor lezers? Of vooral, sinds wanneer laat een blogger zich leiden door het aantal clicks i.p.v. de kwaliteit.
Ik raak nogal opgewonden van dit onderwerp, zoals je merkt. Zelf verkies ik kwaliteit boven kwantiteit. Ik blog 3 a 4 keer per maand, en meer haal ik niet omdat ik tijd nodig heb voor schrijven. Ideeën moet laten bezinken, moet kunnen schrappen en herschrijven. En ook met zo’n laag aantal posts is het mogelijk om gewoon groei in het aantal lezers en reacties te krijgen. Het gaat alleen allemaal een tandje langzamer.
Volgens mij is dat het grote probleem: iedereen wil overnight instant-succes. Bah.
Nou dat is het precies Paul. Wat is de kwaliteit als je blogt vanuit zo’n doel met zo’n frequentie? In theorie kun je er succesvol mee zijn (lees; veel bezoekers trekken) maar wat is de waarde??
Ik schrijf nu gemiddeld twee keer per week (vaker lukt gewoon niet) en krijg altijd erg leuke reacties op mijn blog. Ik vind het fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen en word er blij van dat ik hier interactie door krijg met andere bloggers. Mijn bezoekersaantal ligt echt heel erg laag, maar dat maakt mij echt niet uit. Ik voel me hier prettig bij! (Hoewel ik soms wel het gevoel heb dat ik het wat serieuzer wil gaan aanpakken, maar dat wil door de combinatie van slechte gezondheid, werk en opleiding nog niet erg lukken.)
Ach, wat is ‘serieuzer’? Ik weet niet of ‘serieuzer’ altijd tot meer waarde leidt, voor jezelf. Dat je dit nu zo doet en er zoveel uithaalt binnen de beperkingen die je hebt, is toch prachtig?
Ja, daar heb je gelijk in!
Herkenbaar en mooi stukje..ik heb in een ver verleden een goed lopende web-log gehad. En ben daarmee om verschillende redenen een aantal jaren gestopt. Nu ik weer ben begonnen afgelopen maand (met een heel nieuw blog dus weer helemaal vanaf 0), merk ik wat ik al die jaren heb gemist. In blogland word je geként. Tenminste, als je je ware ik durft te laten zien. Bloggen voelt als een warm bad waar ik liefst elke dag even in wil stappen. En het maakt mijn blik scherper, details vallen op, en het voelt zo heerlijk om weer te kunnen delen. Het hoeven er niet veel te zijn, als je al blij bent met 1, dan volgt de rest vanzelf. Als je het maar voor die éne blijft doen.
Ja zo ervaar ik dat precies!! Het warme bad. Het voegt zoveel toe! Wat leuk dat je weer begonnen bent! Link?
http://Www.woolywoot.wordpress.com
yep, zo eens, schrijven om je stembanden te oefenen, je stem uberhauot te leren kennen, en in mijn geval voor het eerst sinds heel lang, ongelofelijk weinig te schrijven. het was okay, bevalt me niet en ik krabbel terug naar meer schrijven. Maar ik had er gewoon de enenergie niet voor, ook niet voor zomaar een blogje… Leuk om je te blijven lezen en terug te keren als ook dat er een tijdje niet van kwam 😉
Omdat mijn laatste blog, na één maand stilte, erover gaat, wilde ik reageren vanuit mijn blog website maar weet nog steeds niet hoe dat moet…
Jij bent samen met nog een paar de enige van wie in blogs teereuglees als ik een tijdje niet heb kunnen lezen, gewoon vanwege je toon je stijl je inhoud en vanwege alles meer wat jou jou maakt 😉
http://caroliengeurtsen.nl/pjew-what-a-month/
Jouw stem is er nog wel als je de energie weer hebt!! X
Ik ben op een andere manier begonnen, gewoon om voor een kennis in de politiek te bekijken wat je aan bloggen hebt en of hij er mee om zou kunnen gaan en of ik hem tips zou kunnen geven. Uiteindelijk ben ik gewoon zelf in het bloggen blijven hangen en in het ritme dat ik me destijds had voorgenomen, 2 of 3x per week. Daarmee heb ik altijd onderwerpen te over en valt er wel eens wat af waar ik geen tijd in steek.
Ik had en heb stokpaardjes, maar al snel begreep ik dat je het was afwisselender moet houden. Daarbij komt dat ik een brede interesse heb, dus zo moeilijk is dat niet.
Wat ik nooit gedaan heb is op vaste dagen een vast onderwerp. Ken veel bloggers die dat doen en daar lees ik weinig aangezien het bij de meeste een aanslag is op hun spontaniteit.
Hoofdzaak met elke hobby (en dat is dit voor mij) is dat je er plezier in hebt/houdt en in mijn geval betekent dat niet opsluiten in een keurslijf van vaste onderwerpen op vaste data. Natuurlijk vind ik het leuk als anderen het lezen en er soms iets mee doen. Ik weet ook dat heel veel langskomers per abuis mijn blog bezoeken en binnen een fractie van een seconde vertrokken zijn. Dat geldt voor de meeste blogs, zeker als je af en toe een foto plaatst.
Wat ik ook niet wil is dat ik alleen medebloggers op bezoek krijg, want dat is niet moeilijk. Gewoon je URL achterlaten en uit nieuwsgierigheid komen ze even kijken.
Zo bekijk ik wel af en toe je links, maar die spreken me doorgaans weinig aan. Ik ben niet zo van de marketing.
Ik kan dat ook niet, vaste onderwerpen, ik gebruik die links op zondag alleen als houvast als ik niets anders heb. Maar ik zie bij #blogpraat wel dat veel mensen er juist baat bij hebben, vastigheid. Ik geloof dat ik, net als jij, het ook een beetje saai vindt bij anderen, om te lezen. Paar uitzonderingen daargelaten. Gek he. Misschien willen wij allebei, omdat we een brede interesse hebben, ook op een ruime manier die honger stillen? Geen idee!
Eigenlijk maakt het mij niet uit hoeveel (of weinig) iemand blogt. Wanneer het me niet aanspreekt blijf ik weg. Het is wat je zegt, in mijn geval blijf ik terugkomen voor o.a. kwaliteit, authenticiteit of waarde. En liefst een beetje informeel en wat humor.
Bij mij ook. Daarom blijf ik terugkomen bij jou. Iedere dag of een keer per week, maakt niet uit!
Helemaal met je eens. En opgeven vanwege lezers is ook niet mijn ding. Ik ga inderdaad voor de aandacht. Die lezers komen dan wel. Juist door dat één van die aandachtige lezers tegen iemand anders zegt dat ze bij mij moeten zijn. Of doordat Google het oppakt en het zo door veel geïnteresseerden wordt gevonden.
Ik las net een comment van een lezer die van jouw blog komt. Zo zie je maar. Er is altijd een effect als je maar op blijft focussen op wat je zelf wilt doen.
In de eerste plaats schrijf je voor jezelf, daar geef ik je gelijk in!
🙂 Maar waar geef je me niet gelijk in?? Benieuwd!