Vrienden van ons hadden vanochtend een fotosessie met de familie. Ze hebben een babietje van 4 weken oud en wilden graag dat ze met hun twee zoontjes een paar mooie foto’s zouden hebben voor later. Die hadden ze ook van hun oudste zoontje, vandaar.
De fotografe was van alle kanten aangeraden, dus ze waren natuurlijk excited dat ze dit gingen doen. Al eerder deze week had ik het er een paar keer over gehad met mijn vriendin, dat ze op de foto gingen, en wanneer, en hoe leuk dat was.
Ze kwamen lunchen dus het eerste dat ik vroeg was hoe de sessie was. “Ja, prima”, was het antwoord. Ze klonk niet echt enthousiast. En toen ze het er over hadden samen, bleek dat hij ook niet echt een heel goed gevoel had over de fotosessie.
Het bleek dat de fotografe eigenlijk nauwelijks aanwijzingen had gegeven, niets had gedaan met licht, hen niet gevraagd had bepaalde dingen te doen om bepaalde shots te kunnen nemen. Ze moesten zelf zeggen hoe ze het wilden. Ze hadden eigenlijk niet echt een leuke sessie gehad. Ze moesten zelf verzinnen hoe ze op de foto wilden. En toen de jonge vader vroeg of ze een foto wilde nemen van de baby die bij zijn moeder dronk (subtiel), zag de fotografe dat niet zo zitten, want ‘dat werd niet mooi’. Ze ging meer voor de glamourportretten.
Cultuurverschillen?
De vrienden zijn Amerikaans en de fotografe is Turks. Ik heb al meer gemerkt dat Turken een heel ander idee hebben van styling dan ik. Veel verzorgder, meer glamour (zie mijn kapperdrama). Ik houd van puur en echt en natuurlijk en onopgemaakt en ongeposeerd, en dat is gewoon heel anders. Dus ik denk zeker dat er een stukje cultuurverschil bij kwam kijken.
Maar toch. Hun verhaal deed me realiseren dat er ook een stukje positionering bij komt kijken, als fotograaf. Als je investeert in een portret van jezelf of je familie of je hond (big business in de VS, pet photography), verwacht je allereerst een goed resultaat. Maar dat is natuurlijk niet het enige. Je verwacht ook een Ervaring. Even in het middelpunt van de belangstelling staan. Je mooi voelen. Opwinding. Een leuke ervaring. Activiteit en aanwijzingen. Je wilt ook het gevoel krijgen dat de fotograaf weet wat hij doet.
Het beste uit je onderwerp halen
Toen Henk Jan van de zomer foto’s van mij maakte en een video, was dat een geweldige ervaring. Ik had Henk Jan altijd al in het echt willen zien (ik dacht eigenlijk ook dat we gewoon koffie gingen drinken) en hij was net zo leuk als ik dacht. Maar toen hij ging fotograferen, ging hij helemaal in de fotograafmodus. Die was nog steeds heel leuk, maar wel anders. Professioneel. Hij was bezig om enerzijds het perfecte plaatje te krijgen, en anderzijds om mij op mijn gemak te stellen. Het beste uit me te halen. En dat lukte hem totaal vind ik. Zowel de foto’s als de video zijn heel mooi geworden. Helemaal ik. Ik op mijn best.
Dat is de reden dat je me in de video zo ziet lachen en stralen: Henk Jan’s aanpak en zijn persoonlijkheid.
Verwachtingen zijn alles
Zoals de vriend aangaf, gaat het daar ook om denk ik, bij fotografie. Het mooiste uit mensen halen zodat je het mooiste portret krijgt. Dat was althans zijn verwachting. Je kunt nog verschillen van mening over wat nou wenselijk is als je een portret maakt van een familie met kleine kinderen, wat voor soort plaatjes je wilt. Wat ‘het mooiste’ is. Maar je verwacht in ieder geval dat de fotograaf heel actief bezig is om jou op je best te krijgen en te laten zien.
Zo zie je maar weer. Het is nog niet zo makkelijk om te begrijpen wat de verwachtingen van een klant zijn en daaraan te voldoen. En deze fotografe realiseerde zich niet dat haar klanten niet alleen een mooi portret wilden, maar ook verwachtingen hadden ten aanzien van de ervaring.
Heel benieuwd hoe de foto’s worden en of ze te tevreden zullen zijn!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Herkenbaar verhaal. Mensen die op hun eigen manier geportretteerd willen worden, moeten ’s kijken op de site waar een stuk of 80 “sociale fotografen” zijn te boeken: citysessies.nl [disclaimer: een vriend van me is met deze site begonnen]
Het ziet er erg leuk uit! Ik kan me voorstellen dat zo’n soort kwaliteitsstempel dus ook echt fijn is. Zo weet je tenminste ongeveer wie je krijgt, he? Benieuwd hoe het gaat lopen!
Ik vrees dat ze niet tevreden zullen zijn met de foto’s, als de sfeer al niet goed is.. Zelf heb ik ooit een fotosessie cadeau gekregen van een vriendin die zelf een goede klik had met die fotograaf. De fotosessie was in een soort kelder en ik voelde me totaal niet op mijn gemak. Ik was ook echt niet blij met de foto’s en heb ze nooit gebruikt.
Nee, ik vrees het ook. De manier waarop ze antwoordde op mijn vraag sprak boekdelen….
Je kan als klant toch stoppen?
Je voelt dat het niet goed gaat.
Wij willen een familie-sessie, het liefst in onze eigen tuin
Schijn dus bij velen een probleem te zijn *je weet niet wat voor weer we dan hebben* tsss
En ik vind de fotos en het filmpje zo gaaff
🙂 Ik denk niet dat je zo snel stopt hoor… iemand is helemaal voor jou daar heen gekomen, het duurt ook even voor je je bewust bent van wat je voelt/vindt. Ik zou zelf niet zo snel stoppen denk ik. Jij wel? Jij durft dat misschien beter?