Ik zit een beetje te denken over spullen.
Wij hebben er te veel, vind ik.
Ook al hebben we zoveel weggedaan, door de jaren heen. En vlak voor onze verhuizing nog.
Nou goed, heel veel mensen hebben er te veel, denk ik. Spullen.
Daar kwam ik achter toen ik van de week naar de vuilstort ging hier in de gemeente. Ongelofelijk wat daar in die containers lag. Hele fietsen. Gordijnen. Meubels die nog heel waren. On-ge-lo-fe-lijk.
Vooral als je in landen hebt gewoond waar zoveel mensen niets hebben. Waar we wel veel hebben weggegeven maar toch. Niet genoeg.
Nooit genoeg.
Het probleem met spullen is ook dat de wereld er op gericht is dat je er meer van wilt en meer van koopt. Stom eigenlijk. We hebben genoeg. Maar we willen meer, ik wil meer, de verleiding is groot.
Vroeger, voordat ik kinderen had, ging ik altijd de stad in met F., in het weekend. Dingen kopen. Beetje shoppen. Shoppen als tijdverdrijf. Shoppen als hobby.
Daar las ik een mooie quote over, ergens. Ik zal hem nog eens zoeken. Volgens mij in het boek ‘Identiteit’.
Ik moet hem even op gaan zoeken.
Eigenlijk natuurlijk belachelijk. Hoe kan shoppen nou een hobby zijn? Wat moet je met al die spullen? Waar laat je ze? Geen wonder dat spullen tegenwoordig niet meer zo lang meegaan als vroeger. We hebben er toch weer genoeg van, na een tijdje.
Ik weet het niet.
Net als veel mensen zie ik overal leuke dingen. Ik was in de kookwinkel vandaag, vol prachtig hip servies en leuke gadgets. En schattige lunchboxes voor de jongens.
Maar als we nooit meer iets zouden krijgen, zouden we nog steeds genoeg hebben met wat we nu hebben.
En toch valt er nog veel meer weg te doen…
Sharing is caring
De link van de dag.
Vandaag link ik naar een blog dat mijn denken over spullen en minimalisme heel sterk beïnvloedt: Zen Habits. Als je het nog niet kent, ga eens een kijkje nemen. Het is, anders dan de titel doet vermoeden, niet zweverig. Het gaat zelfs niet over Zen, althans, niet in die zin. Het gaat over je leven veranderen, rust vinden, anders gaan denken. Aanrader.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ook wij hebben eigenlijk veel te veel spullen. Maar het wordt wel minder de laatste jaren. Er gaat meer uit dan dat er in komt. Ook deze vakantie hebben we weer een opruimslag gedaan. Back to basic (hoewel dat erg relatief is in ons welvarende landje) maar wel van goede kwaliteit.
Ja…liever kwaliteit!
We zitten nu even 5 dagen in een nieuwe-oude varkensschuur bij wijze van vakantie. Weinig spullen. Bedacht vandaag dat we eigenlijk niet zo veel nodig hebben. Dat we ook te veel spullen hebben. Dat er onmogelijk veel weg zou kunnen. Maar ja, het zijn vaak ook leuke spullen. Of op een bepaald moment toch handig. We willen ook gewoon keus hebben he. Espresso én Chemex koffie, want het smaakt zo anders.
Wat ik trouwens wel lastig vind: wij hebben geen eigen auto. Als we spullen weg willen doen kan het niet eens naar de kringloop, want zij komen alleen op werkdagen tussen 9 en 5, als ze al komen. En je mag je spullen niet overal inleveren, alleen op die, met het openbaar vervoer, onbereikbare locaties. Dus gaan onze spullen alsnog in een vuilniszak of maken we een grofvuil-afspraak. Ik recycle graag enzo, maar een auto/busje huren om spullen weg te kunnen brengen gaat me echt te ver.
Ken je trouwens ook minimal switch van Patty Golsteijn al? http://minimalswitch.nl
Hoi, Patty is een ‘oude’ blogprater, ik volg haar dus al een tijdje. Erg gaaf, wat ze doet.
Ik ben het helemaal met je eens dat het lastig is, spullen weg doen. Dat heb ik eigenlijk altijd ervaren de afgelopen jaren ,waar ik ook woonde. En met auto is het wel makkelijker maar het blijft lastig om alles ergens te brengen waar er iets mee gebeurt, merk ik. Anders dan de afvalstort!
Zit net je blog te lezen, Elja en gezien het onderwerp dacht ik, misschien vind je deze blog over consuminderen dan wel interessant: http://min-of-meer.blogspot.nl/2014/08/woensdagwijsheid.html Mooi weer hoe open en overpeinzend je hierover schrijft.
Ben heel erg van het recyclen en als iets nog goed is, waarom zou je het dan weg doen? Onze meubels stammen nog uit de tijd dat Frank alleen was en we zijn al 20 jaar samen, kun je nagaan, haha.
Maar we hebben geen kinderen en dat maakt zo’n verschil! Het scheelt ook dat we allebei simpelweg niet van winkelen houden. Alleen boeken… een paar keer per jaar kan ik me niet bedwingen en ga ik los… 😉
En leuk joh, je initiatief om bij zo veel mogelijk blogs een andere blog onder de aandacht te brengen. Tof!
Ik ga zo even lezen, leuk!
Het grappige is dat ik ooit misschien gedacht zou hebben: waarom al die oude meubels? Maar nu denk ik: slim. Zuinig. Gehecht. Respect voor waarde van dingen.
Misschien is het een sign of the times, dat we er anders naar gaan kijken, langzaamaan…?
Ben net vergeten blog toe te voegen! Dank voor de reminder!
Denk dat het idd een sign of the times is, mede (en vooral, waarschijnlijk) ingegeven door de crisis. Je bent nu minder een ‘vreemd randverschijnsel’ als je zo bewust sober leeft.
Ik was net weer op vuilstort en opnieuw was ik in shock. Wat mensen weg doen. De kwaliteit van dingen is ook dramatisch natuurlijk maar goed, daar betalen we ook naar. Ik had bijna een nog werkend wijnrek richting de metaalbak gebracht maar opeens vond ik het zo belachelijk. Ik zet hem wel op marktplaats of geef hem aan de kringloop. Dat weggooien, dat gaat nergens over.